Aus hee delengd jinkj sach hee en Maun dee blint jebuare wea.

Siene Jinja fruage am: Meista, waea haft jesindicht, dis Maun oda siene Elre daut hee blint jebuare es?

Jesus auntwuad: "Dis Maun is nich blint doawaegen daut hee oda siene Elre jesindicht habe, oba daut Gott siene Woakje enn am muchte ferndach kome.

Wie motte daem siene Woakje ferechte dee mie jeschekjt haft wielet noch Dach es; Nacht kjemt wan kjeena oabeide kaun.

Soo lang aus ekj en dise Welt sie, sie ekj daut Licht fa dise Welt."

Aus hee dit jesajcht haud, speach hee oppe Ead en muak en Schmaeasel doarut, en laed daut opp daem Maun siene Uage,

en saed to am: "Go wausch die em Puddel waut Sielooha heet:" [fedolmatscht meent daut jeschekjt]. En hee jinkj en wossch, en kaum seenent trig.

Donn saede siene Nobasch en dee, dee am ferhaea haude seene prachre: "Es dit nich dee, dee hia saut en prachad?"

Walkje saede: "Dit es hee!" Aundre saede: "Nae, daem sitet blos soo." Hee saed: "Ekj sie dee."

Read full chapter