Juan 11:17-44

Ang Salita ng Diyos

Ang Magkapatid ay Binigyang Kaaliwan ni Jesus

¹⁷ Pagdating nga ni Jesus ay nalaman niyang si Lazaro ay apat na araw nang nasa libingan.

¹⁸ Ang Betania ay malapit sa Jerusalem na may humigit-kumulang na tatlong kilometro ang layo. ¹⁹ Marami sa mga Judio ang pumunta sa mga kababaihan na nakapalibot kina Marta at Maria upang aliwin sila tunkol sa kanilang kapatid. ²⁰ Pagkarinig ni Marta na si Jesus ay dumarating sinalubong niya siya. Si Maria ay nakaupo sa loob ng bahay.

²¹ Sinabi nga ni Marta kay Jesus: Panginoon, kung naririto ka sana ay hindi namatay ang aking kapatid. ²² Alam ko na kahit ngayon anuman ang hingin mo sa Diyos, ito ay ibibigay sa iyo ng Diyos.

²³ Sinabi ni Jesus sa kaniya: Ang iyong kapatid ay muling babangon.

²⁴ Sinabi ni Marta sa kaniya: Alam ko na siya ay muling babangon sa pagkabuhay na mag-uli sa huling araw.

²⁵ Sinabi ni Jesus sa kaniya: Ako ang pagkabuhay na mag-uli at ang buhay. Siya na sumasampalataya sa akin bagamat siya ay mamamatay, siya ay mabubuhay. ²⁶ Ang bawat isang nabubuhay at sumasampalataya sa akin ay hindi mamamatay magpa­kailanman. Sinasampalatayanan mo ba ito?

²⁷ Sinabi niya sa kaniya: Opo, Panginoon. Sumasam­pa­lataya ako na ikaw ang Mesiyas, ang Anak ng Diyos na darating sa sanlibutan.

²⁸ Nang masabi niya ang mga bagay na ito, siya ay lumakad at tinawag ng palihim ang kaniyang kapatid na si Maria. Sinabi niya sa kaniya: Ang guro ay dumating at ipinatatawag ka. ²⁹ Pagkarinig niya nito ay agad siyang tumindig at pumunta sa kaniya. ³⁰ Si Jesus ay hindi pa nakarating sa nayon ng mga sandaling iyon. Siya ay nasa dako pa lang na kung saan ay sinalubong siya ni Marta. ³¹ Ang mga Judio na umaaliw kay Maria sa bahay ay sumunod sa kaniya. Ito ay nang makita nga nila si Maria na dali-daling tumindig at lumabas. Kanilang sinabi: Siya ay pupunta sa libingan upang doon tumangis.

³² Dumating nga si Maria sa kinaroroonan ni Jesus. Nang makita niya si Jesus, nagpatirapa siya sa paanan nito. Sinabi niya sa kaniya: Panginoon, kung naririto ka sana ay hindi namatay ang aking kapatid.

³³ Nakita ni Jesus na siya at ang mga Judiong sumama sa kaniya ay tumatangis. Siya ay namighati sa espiritu at naguluhan. ³⁴ Sinabi niya: Saan ninyo siya inilagay?

Sinabi nila sa kaniya: Panginoon, halikayo at tingnan ninyo.

³⁵ Si Jesus ay tumangis.

³⁶ Sinabi nga ng mga Judio: Tingnan ninyo kung gaano niya siya kamahal.

³⁷ Sinabi ng ilan sa kanila: Ang taong ito ang nagmulat ng mga mata ng bulag. Wala ba siyang magagawa upang hindi mamatay ang taong ito?

Ibinangon ni Jesus si Lazaro Mula sa mga Patay

³⁸ Si Jesus, na muling namighati ang kalooban, ay pumunta nga sa libingan. Ang libingan ay isang yungib na natatakpan ng bato.

³⁹ Sinabi ni Jesus: Alisin ninyo ang bato.

Si Marta na kapatid ng namatay ay nagsabi sa kaniya: Panginoon, sa oras na ito ay mabaho na siya sapagkat apat na araw na siyang patay.

⁴⁰ Sinabi ni Jesus sa kaniya: Hindi ba sinabi ko sa iyo na kung ikaw ay sasampalataya, makikita mo ang kaluwalhatian ng Diyos?

⁴¹ Inalis nga nila ang bato sa dakong pinaglagyan nila ng patay. Tumingala si Jesus at nagsabi: Ama, pinapasalamatan kita na ako ay dininig mo. ⁴² Alam ko na ako ay lagi mong dinirinig. Sinabi ko ito alang-alang sa mga taong nakatayo sa paligid. Ito ay upang sila ay sumampalataya na ikaw ang nagsugo sa akin.

⁴³ Nang masabi na niya ito, sumigaw siya ng may malakas na tinig: Lazaro, lumabas ka! ⁴⁴ Lumabas ang patay. Ang kaniyang mga kamay at mgapaa ay natatalian ng telang panlibing. Ang kaniyang mukha ay nababalot ng isang panyo.

Sinabi ni Jesus sa kanila: Kalagan ninyo siya at pabayaan siyang yumaon.