Jakoobus 2:14-26

Reimer 2001

¹⁴ Waut fonn Jewenst es doa, miene Breeda, wan waea sajcht daut hee Gloowe haft, oba haft kjeene Woakje?

¹⁵ Wan en Brooda oda Sesta noaktijch es, en nich jenuach to aeta haft,

¹⁶ en waea fonn junt to an sajcht: "Go enn Fraed, sie woam en saut", oba jie an nich daut jaewe waut fa daen Kjarpa needich es, waut halpt daut?

¹⁷ Jrod soo dee Gloowe, wan dee nich Woakje haft, es Doot wiel dee auleen es.

¹⁸ Oba waea mucht saje: "Du hast Gloowe; en ekj ha Woakje;" wies mie dien Gloowe oone Woakje, en ekj woa die mien Gloowe wiese derch miene Woakje.

¹⁹ Du jleefst daut doa een Gott es; daut es Goot! Dee beese Jeista jleewe uk, en tsetre!

²⁰ Best du welich to festone, O stolte Mensch, daut dee Gloowe oone Woakje onnfruchtboa es?

²¹ Wea onns Foda Obraum nich jerajchtfoadicht doaderch daut hee sien Saen Iesak oppem Aultoa opfad?

²² Du sitst daut sien Gloowe met siene Woakje toop oabeid, en derch siene Woakje wea dee Gloowe follkome jemoakt.

²³ En dee Schreft wea erfelt dee saed: "Obraum jleewd Gott, en am wort daut too jeraeakjent fa Jerajchtichkjeit, en hee wort Gott sien Frint jenant."

²⁴ Jie seene dan daut en Mensch derch Woakje jerajchfoadicht woat, en nich bloos derch Gloowe.

²⁵ En wort Rahab dee Hua nich jrod soo jerajchfoadicht derch Woakje, aus see dee Bootschofta enenn neem en daen opp en aundra Wajch erut schekjt?

²⁶ Dan soo aus dee Kjarpa oone daen Jeist doot es, soo es dee Gloowe uk Doot oone Woakje.