oba nu haft hee en Deenst jekraeaje dee so fael fatraflicha es aus hee en Femedla es fa en baetra Bunt, daut opp baetre Fespraeakjunje jejrint es.

Dan wan dee easchte oone Faele wea jewast, wudd nich ne Staed jesocht woare fa en tweedet.

Dan hee funk Faela met jane, en saed: "Kjikjt! dee Doag kome, sajcht de Herr, daut ekj en niehet Bunt moake woa met daut Hus Iesrael, en daut Hus Juda,

nich no daen Bunt daen ekj met aeare Fodasch muak aus ekj an bie de Haunt neem en an ut Iejiptelaunt rut leid, dan see hilde sikj nich aun mien Bunt, en ekj kjemmad mie nich met an, sajcht de Herr.

10 Wiel dit es dee Bunt daen ekj met daut Hus Iesrael moake woa no dise Doag, sajcht de Herr: Ekj woa mien Jesats enn aea Senn jaewe, en woa daut enn aea Hoat enenn schriewe, en ekj woa fa an Gott senne, en see sele fa mie en Follkj senne;

11 en opp kjeen Wajch woat hee sien Ennwona oda sien Brooda saje: 'Lea daem Herr kjane!' dan dee woare mie aule kjane, fomm Kjlanste bott dem Jratsta.

12 Dan ekj woa mie erboarme aewa aeare Onnjerachtichkjeit, en aeare Sind woa ekj opp kjeen Wajch meeha behoole."

13 En daem hee sajcht: "En Niehet" - haft hee daut Easchte oolt jemoakt. En daut waut Oolt es, en Oolt jemoakt woat, es bottem feschwinje.

Read full chapter