Dan daut es nich maeajlich daen, dee tom Licht jekome sent en ha de himlische Gow jeschmakjt, en ha aundeel jehaut aun daem Heilje Jeist,

en ha daut goodet Gotteswuat jeschmakjt, en dee Krauft fonn dee komende Welt,

wan see wajch faule, an wada to Buesse to brinje, wiel see daem Gottes Saen fa sikj sellfst fom fresche kjrietsje, en am toom opnet Spott moake.

Dan dee Ead, dee so foaken daen Raeajen drinkjt dee doanopp felt, en goodet Fooda brinkjt fa daen dee daut be-oabeide, woat fonn Gott jesaeajent.

oba daut waut Dorne en Distle brinjt, woat auntsied jesat, en es bottem fefluche, en aum Enj woatet febrennt.

Read full chapter