En met een Senn jeef daut Follkj acht opp daut waut Filip saed, aus see heade en sage dee Teakjens dee hee deed.

Dan faele fonn dee, dee onnreine Jeista haude, schreaje met ne lude Stem en kjeeme rut; en fael dee jelaemt en lom weare worde jeheelt.

En doa wea ne groote Freid enn dee Staut.

Read full chapter