54 Aus see daut heade, schneet an daut derchem Hoat, en see gnorschte aeare Taene jaeajen am.

55 Oba hee, foll fomm Heilje Jeist, kjikjt niel nom Himel en sach Gott siene Harlichkjeit, en Jesus to Gott siene rachte Haunt stone,

56 en saed: "Kjikjt!. ekj see daen Himel opjemoakt, en de Menschesaen to Gott siene rajchte Haunt stone!"

57 Donn schreaje see met ne lude Stem, hilde aeare Uare too, moarachte aule met een Senn no am,

58 en schmeete am ute Staut erut, en steenjde am. En dee Ziej trokke aeare Kjleede auf en laede dee bie en junja Maun siene Feet, dee Saul heet.

59 En see steenjde Stefanus, dee baed en saed: "Herr Jesus, nem mien Jeist enopp".

60 Hee kneed sikj dol, en schreach met ne lude stem: "Herr, hool dise Sind nich jaeajen an!" Aus hee daut jesajcht haud, schleep hee enn.

En Saul weljd doamet enn daut see am doot muake. Enn dee Doag wea doa ne groote Fefoljunk jaeajen dee Jemeent enn Jerusalem. En aule weare fesprenjt derch dee Jaeajende fonn Judaea en Samarean, buta dee Apostel.

En gottesferchtje Mana kjreaje Stefanus sien Lief en stalde en grootet Trua aun.

Oba Saul festead dee Jemeent seeha, en jinkj fonn Hus to Hus en schlapt beides Mana en Fruehes, en aewajeef daen nom Jefenknes.

En dee, dee festreit weare jinge aulawaeaje en praedjde daut Wuat.

Oba Filip jinkj rauf no dee Staut Samarean en praedjd daen Christus.

En met een Senn jeef daut Follkj acht opp daut waut Filip saed, aus see heade en sage dee Teakjens dee hee deed.

Dan faele fonn dee, dee onnreine Jeista haude, schreaje met ne lude Stem en kjeeme rut; en fael dee jelaemt en lom weare worde jeheelt.

En doa wea ne groote Freid enn dee Staut.