Add parallel Print Page Options

Pagtuytoy sang Dios sa Iya Katawhan

78 Mga kasimanwa,[a] pamatii ninyo ang akon mga pagpanudlo.
Tudluan ko kamo paagi sa mga paanggid.[b]
Sugiran ko kamo sang tinago nga mga kamatuoran sang una
nga nahibaluan na naton,
kay ginsugid ini sa aton sang aton mga katigulangan.
Indi naton ini pagtaguon sa aton mga kabataan;
isugid naton ini sa masunod nga mga henerasyon.
Sugiran ta sila sang gahom sang Ginoo kag sang iya dalayawon kag makatilingala nga mga binuhatan.
Ginhatagan niya sang kasuguan ang katawhan sang Israel nga mga kaliwat ni Jacob.
Ginmanduan niya ang aton mga katigulangan nga itudlo ini sa ila mga kabataan,
agod ang masunod nga henerasyon makahibalo man sini,
kag matudlo man nila ini sa ila mga kabataan.
Sa sini nga paagi magasalig sila sa Dios kag indi nila pagkalimtan ang iya mga ginhimo kundi tumanon nila ang iya mga sugo.
Indi sila mangin pareho sa ila mga katigulangan nga mga matig-a sing ulo, indi matinumanon, indi malig-on ang ila pagsalig sa Dios, kag indi matutom sa iya.

Ang mga soldado sang Efraim, bisan may armas sila nga mga pana, nagpalalagyo sang tion sang inaway.
10 Wala nila gintuman ang ila kasugtanan sa Dios;
wala nila ginsunod ang iya kasuguan.
11 Ginkalimtan nila ang iya makatilingala nga mga binuhatan nga ginpakita sa ila.

12 Naghimo ang Dios sang milagro didto sa Zoan, sa duta sang Egipto
kag nakita ini sang aton[c] mga katigulangan.
13 Gintunga niya ang dagat kag ginpaagi sila;
ginhimo niya ang tubig nga daw mga pader.
14 Kon adlaw, ginatuytuyan niya sila paagi sa panganod,
kag kon gab-i, paagi sa kasanag sang kalayo.
15 Ginpalitik niya ang mga bato sa kamingawan kag nagtubod ang tubig
kag ginpaayawan niya sila inom sang tubig nga daw halin sa kadadalman sang duta.
16 Ginpatubod niya ang tubig sa bato kag nag-ilig ang tubig nga daw sa suba.

17 Pero ang aton mga katigulangan nagpadayon sa pagpakasala sa iya.
Didto sa kamingawan nagrebelde sila sa Labing Mataas nga Dios.
18 Gintilawan nila sing hungod ang Dios paagi sa pagpangayo sang kalan-on nga gusto gid nila.
19 Gin-insulto nila ang Dios paagi sa pagsiling, “Makapapunsyon bala ang Dios diri sa kamingawan?
20 Matuod nga ginpahampak niya ang bato kag nagsagawak ang tubig,
pero makahatag bala siya sang tinapay kag karne sa aton nga iya katawhan?”
21 Gani naakig ang Ginoo sang mabatian niya sila.
Sa iya kaakig sa ila nga mga Israelinhon, nga mga kaliwat ni Jacob, ginsalakay niya sila sang kalayo.
22 Kay wala sila sing pagtuo sa iya, kag wala sila magsalig nga luwason niya sila.
23 Pero bisan pa sina, ginmanduan niya ang langit nga mag-abri,
24 kag ginpaulanan niya sila sang pagkaon nga ginatawag manna.
Ginhatag niya sa ila ini nga pagkaon nga halin sa langit agod ila kaunon.
25 Sila nga tawo nagkaon sang pagkaon sang mga anghel, kag ginpagustuhan gid sila sang Dios sini.
26 Ginpahuyop niya ang hangin nga halin sa sidlangan kag sa bagatnan paagi sa iya gahom.
27 Kag ginpaulanan niya sila sang mga pispis nga daw pareho kadamo sa balas sa baybayon.
28 Ginpahugpa niya ini sa palibot sang ila mga tolda didto sa ila nga kampo.
29 Gani nagkaon sila kag nagkalabusog, kay ginhatag sang Dios sa ila ang gusto nila.
30 Pero samtang nagapagusto sila sang kaon,
31 naakig ang Dios sa ila.
Ginpamatay niya ang makusog nga mga pamatan-on sang Israel.
32 Bisan pa sining tanan nga ginpanghimo niya, nagpadayon sila sa pagpakasala. Bisan naghimo siya sang mga milagro, wala sila nagtuo sa iya.
33 Gani gulpi lang niya gintapos ang ila kabuhi paagi sa hinali nga kalaglagan.
34 Sang ginpatay niya ang iban sa ila, ang nabilin nagdangop sa iya kag naghinulsol, nga nagahandom gid sa iya.
35 Nadumduman nila nga ang Labing Mataas nga Dios amo ang ila palalipdan nga bato kag manunubos.
36 Pero nagadayaw-dayaw lang sila sa iya. Mga butigon sila.
37 Indi sila mainunungon sa iya;
indi sila matutom sa ila kasugtanan sa iya.
38 Pero bisan pa sini, maluluy-on gihapon ang Dios sa ila.
Ginpatawad niya ang ila mga sala kag wala niya sila paglaglaga.
Sa madamo nga tion ginpunggan niya ang iya kaakig bisan puwerte na gid ang iya kaugot.
39 Naisip niya nga sila mga tawo lang, nga pareho sa nagalabay nga hangin nga nagakadula lang.
40 Pila ka beses sila nga nagrebelde sa Dios kag nagpasubo sa iya didto sa kamingawan.
41 Liwat-liwat nila nga gintilawan ang Dios;
ginsakit nila ang balatyagon sang Balaan nga Dios sang Israel.
42 Ginkalimtan nila ang iya gahom nga ginpakita sadtong tion nga ginluwas niya sila sa ila mga kaaway
43 kag sang tion nga ginhimo niya ang iya mga milagro kag makatilingala nga mga binuhatan didto sa Zoan, sa duta sang Egipto.
44 Ginhimo niya nga dugo ang mga suba kag mga sapa sang mga Egiptohanon,
kag tungod sini wala na sila sing mainom.
45 Nagpadala siya sang panong sang mga sapat-sapat sa pagpaantos sa ila,
kag sang mga paka sa paghalit sang ila mga duta.
46 Ginpakaon niya sa mga apan ang ila mga tanom kag mga patubas.
47 Ginpamatay niya ang ila mga ubas kag mga kahoy nga higera paagi sa ulan nga yelo.
48 Ginpamatay niya ang ila mga kasapatan paagi man sa ulan nga yelo kag sa kilat.
49 Tungod sa iya puwerte gid nga kaakig sa ila,
ginpadal-an niya sila sang mga anghel sa paglaglag sa ila.
50 Wala niya pagpunggi ang iya kaakig;
wala niya sila pagluwasa sa kamatayon,
kundi ginpamatay niya sila paagi sa mga kalalat-an.
51 Ginpamatay niya ang tanan nga kamagulangan nga lalaki sa Egipto,
nga amo ang lugar sang mga kaliwat ni Ham.
52 Dayon ginpaguwa niya sa Egipto ang iya katawhan nga pareho sa mga karnero
kag gintuytuyan niya sila sa kamingawan.
53 Gin-ubayan niya sila, gani wala sila mahadlok.
Pero ang ila mga kaaway nagkalalumos sa dagat.
54 Gindala niya sila sa duta nga iya ginpili, didto sa bukid[d] nga gin-agaw niya paagi sa iya gahom.
55 Gintabog niya ang mga pumuluyo didto palayo sa iya katawhan,
kag ginbahin-bahin niya ang duta sa mga tribo sang Israel agod ila panag-iyahan,
kag didto niya sila ginpaestar.

56 Pero gintilawan nila ang Labing Mataas nga Dios kag nagrebelde sila sa iya.
Wala nila gintuman ang iya mga sugo.
57 Nagpalayo sila kag nagluib sa Dios pareho sang ila mga katigulangan.
Indi sila masaligan pareho sa guba nga pana.
58 Ginpaimon kag ginpaakig nila ang Dios tungod sang ila mga dios-dios sa mga simbahan sa mataas nga mga lugar.

59 Nahibaluan[e] sang Dios ining ginhimo sang mga Israelinhon,
gani naakig siya kag ginsikway niya sila sing bug-os.
60 Ginbayaan niya ang iya tolda sa Shilo nga iya ginpuy-an diri sa kalibutan.
61 Gintugutan niya nga agawon sang kaaway ang Kahon sang Kasugtanan nga simbolo sang iya pagkagamhanan kag pagkahalangdon.
62 Naakig siya sa katawhan nga iya ginapanag-iyahan,
gani ginpapatay niya sila sa inaway.
63 Ginsunog ang ila bataon nga mga lalaki,
gani nawad-an sang palamanahon ang ila mga dalaga.
64 Nagkalamatay sa inaway ang ila mga pari,
kag ang ila mga balo nga wala makapangasubo para sa ila.[f]
65 Dayon daw sa nakamata ang Ginoo;
pareho siya sa isa ka makusog nga tawo nga ginpaisog sang bino.
66 Ginpatal-as niya ang iya mga kaaway;
ginpakahuy-an niya sila sa wala sing katapusan.
67 Wala niya pagpilia ang tribo ni Efraim[g] nga mga kaliwat ni Jose.
68 Sa baylo, ginpili niya ang tribo ni Juda kag ang Bukid sang Zion nga iya ginapakamahal.
69 Didto ginpatindog niya ang iya templo nga pareho kataas sa mga kabukiran, kag magapabilin ini hasta san-o pareho sang duta.

70-71 Ginpili sang Dios si David nga mangin iya alagad.
Ginkuha niya siya sa iya trabaho nga manugbantay sang karnero kag ginhimo nga hari sang Israel, ang katawhan nga iya ginapanag-iyahan.
Pareho si David sa isa ka manugbantay sang mga karnero,
72 gin-atipan niya ang mga Israelinhon sing sinsero
kag gindumalahan niya sila sing maayo.

Footnotes

  1. 78:1 Mga kasimanwa: ukon, Katawhan ko.
  2. 78:2 paanggid: ukon, estorya; ukon, hulubaton.
  3. 78:12 aton: sa Hebreo, ila.
  4. 78:54 bukid: ukon, kabukiran.
  5. 78:59 Nahibaluan: sa literal, Nabatian.
  6. 78:64 Tan-awa ang 1 Sam. 4:17-22.
  7. 78:67 Wala… Efraim: Siguro ang buot silingon wala niya pagpilia ang ila lugar nga mangin sentro sang pagsimba kag sa diin magahari ang iya pinili nga hari.

Psalm 78

A maskil[a] of Asaph.

My people, hear my teaching;(A)
    listen to the words of my mouth.
I will open my mouth with a parable;(B)
    I will utter hidden things, things from of old—
things we have heard and known,
    things our ancestors have told us.(C)
We will not hide them from their descendants;(D)
    we will tell the next generation(E)
the praiseworthy deeds(F) of the Lord,
    his power, and the wonders(G) he has done.
He decreed statutes(H) for Jacob(I)
    and established the law in Israel,
which he commanded our ancestors
    to teach their children,
so the next generation would know them,
    even the children yet to be born,(J)
    and they in turn would tell their children.
Then they would put their trust in God
    and would not forget(K) his deeds
    but would keep his commands.(L)
They would not be like their ancestors(M)
    a stubborn(N) and rebellious(O) generation,
whose hearts were not loyal to God,
    whose spirits were not faithful to him.

The men of Ephraim, though armed with bows,(P)
    turned back on the day of battle;(Q)
10 they did not keep God’s covenant(R)
    and refused to live by his law.(S)
11 They forgot what he had done,(T)
    the wonders he had shown them.
12 He did miracles(U) in the sight of their ancestors
    in the land of Egypt,(V) in the region of Zoan.(W)
13 He divided the sea(X) and led them through;
    he made the water stand up like a wall.(Y)
14 He guided them with the cloud by day
    and with light from the fire all night.(Z)
15 He split the rocks(AA) in the wilderness
    and gave them water as abundant as the seas;
16 he brought streams out of a rocky crag
    and made water flow down like rivers.

17 But they continued to sin(AB) against him,
    rebelling in the wilderness against the Most High.
18 They willfully put God to the test(AC)
    by demanding the food they craved.(AD)
19 They spoke against God;(AE)
    they said, “Can God really
    spread a table in the wilderness?
20 True, he struck the rock,
    and water gushed out,(AF)
    streams flowed abundantly,
but can he also give us bread?
    Can he supply meat(AG) for his people?”
21 When the Lord heard them, he was furious;
    his fire broke out(AH) against Jacob,
    and his wrath rose against Israel,
22 for they did not believe in God
    or trust(AI) in his deliverance.
23 Yet he gave a command to the skies above
    and opened the doors of the heavens;(AJ)
24 he rained down manna(AK) for the people to eat,
    he gave them the grain of heaven.
25 Human beings ate the bread of angels;
    he sent them all the food they could eat.
26 He let loose the east wind(AL) from the heavens
    and by his power made the south wind blow.
27 He rained meat down on them like dust,
    birds(AM) like sand on the seashore.
28 He made them come down inside their camp,
    all around their tents.
29 They ate till they were gorged—(AN)
    he had given them what they craved.
30 But before they turned from what they craved,
    even while the food was still in their mouths,(AO)
31 God’s anger rose against them;
    he put to death the sturdiest(AP) among them,
    cutting down the young men of Israel.

32 In spite of all this, they kept on sinning;(AQ)
    in spite of his wonders,(AR) they did not believe.(AS)
33 So he ended their days in futility(AT)
    and their years in terror.
34 Whenever God slew them, they would seek(AU) him;
    they eagerly turned to him again.
35 They remembered that God was their Rock,(AV)
    that God Most High was their Redeemer.(AW)
36 But then they would flatter him with their mouths,(AX)
    lying to him with their tongues;
37 their hearts were not loyal(AY) to him,
    they were not faithful to his covenant.
38 Yet he was merciful;(AZ)
    he forgave(BA) their iniquities(BB)
    and did not destroy them.
Time after time he restrained his anger(BC)
    and did not stir up his full wrath.
39 He remembered that they were but flesh,(BD)
    a passing breeze(BE) that does not return.

40 How often they rebelled(BF) against him in the wilderness(BG)
    and grieved him(BH) in the wasteland!
41 Again and again they put God to the test;(BI)
    they vexed the Holy One of Israel.(BJ)
42 They did not remember(BK) his power—
    the day he redeemed them from the oppressor,(BL)
43 the day he displayed his signs(BM) in Egypt,
    his wonders(BN) in the region of Zoan.
44 He turned their river into blood;(BO)
    they could not drink from their streams.
45 He sent swarms of flies(BP) that devoured them,
    and frogs(BQ) that devastated them.
46 He gave their crops to the grasshopper,(BR)
    their produce to the locust.(BS)
47 He destroyed their vines with hail(BT)
    and their sycamore-figs with sleet.
48 He gave over their cattle to the hail,
    their livestock(BU) to bolts of lightning.
49 He unleashed against them his hot anger,(BV)
    his wrath, indignation and hostility—
    a band of destroying angels.(BW)
50 He prepared a path for his anger;
    he did not spare them from death
    but gave them over to the plague.
51 He struck down all the firstborn of Egypt,(BX)
    the firstfruits of manhood in the tents of Ham.(BY)
52 But he brought his people out like a flock;(BZ)
    he led them like sheep through the wilderness.
53 He guided them safely, so they were unafraid;
    but the sea engulfed(CA) their enemies.(CB)
54 And so he brought them to the border of his holy land,
    to the hill country his right hand(CC) had taken.
55 He drove out nations(CD) before them
    and allotted their lands to them as an inheritance;(CE)
    he settled the tribes of Israel in their homes.

56 But they put God to the test
    and rebelled against the Most High;
    they did not keep his statutes.
57 Like their ancestors(CF) they were disloyal and faithless,
    as unreliable as a faulty bow.(CG)
58 They angered him(CH) with their high places;(CI)
    they aroused his jealousy with their idols.(CJ)
59 When God heard(CK) them, he was furious;(CL)
    he rejected Israel(CM) completely.
60 He abandoned the tabernacle of Shiloh,(CN)
    the tent he had set up among humans.(CO)
61 He sent the ark of his might(CP) into captivity,(CQ)
    his splendor into the hands of the enemy.
62 He gave his people over to the sword;(CR)
    he was furious with his inheritance.(CS)
63 Fire consumed(CT) their young men,
    and their young women had no wedding songs;(CU)
64 their priests were put to the sword,(CV)
    and their widows could not weep.

65 Then the Lord awoke as from sleep,(CW)
    as a warrior wakes from the stupor of wine.
66 He beat back his enemies;
    he put them to everlasting shame.(CX)
67 Then he rejected the tents of Joseph,
    he did not choose the tribe of Ephraim;(CY)
68 but he chose the tribe of Judah,(CZ)
    Mount Zion,(DA) which he loved.
69 He built his sanctuary(DB) like the heights,
    like the earth that he established forever.
70 He chose David(DC) his servant
    and took him from the sheep pens;
71 from tending the sheep(DD) he brought him
    to be the shepherd(DE) of his people Jacob,
    of Israel his inheritance.
72 And David shepherded them with integrity of heart;(DF)
    with skillful hands he led them.

Footnotes

  1. Psalm 78:1 Title: Probably a literary or musical term