Add parallel Print Page Options

Ang Paggiya sa Dios sa Iyang mga Katawhan

78 Mga katagilungsod,[a] pamatia ninyo ang akong mga katudloanan.
Tudloan ko kamo pinaagi sa sambingay.
Suginlan ko kamo sa mga tinagong mga kamatuoran kaniadto
nga nadungog na nato ug nahibaloan,
tungod kay gisugilon na kini kanato sa atong mga katigulangan.
Dili nato kini itago sa atong mga kabataan;
isugilon nato kini sa mosunod nga mga henerasyon.
Suginlan nato sila sa gahom sa Ginoo ug sa iyang dalaygon ug katingalahang mga buhat.
Gihatagan niya ug kasugoan ang katawhan sa Israel nga mga kaliwat ni Jacob.
Gimandoan niya ang atong mga katigulangan nga itudlo kini sa ilang mga kabataan,
aron ang sunod nga mga henerasyon makahibalo usab niini,
ug ikatudlo usab nila kini sa ilang mga kabataan.
Pinaagi niini mosalig sila sa Dios ug dili nila kalimtan ang iyang gipanghimo,
ug tumanon nila ang iyang mga sugo.
Dili sila mahisama sa ilang mga katigulangan nga mga gahig ulo, masinupakon, dili matinud-anon sa Dios, ug dili maunongon kaniya.
Ang mga sundalo sa Efraim, bisan sangkap sa mga pana, nangatras sa panahon sa gira.
10 Wala nila tumana ang ilang kasabotan sa Dios;
wala nila sunda ang iyang kasugoan.
11 Gikalimtan nila ang katingalahang mga buhat nga iyang gipakita kanila.

12 Naghimo ang Dios ug milagro didto sa Zoan, sa yuta sa Ehipto
ug nakita kini sa atong[b] mga katigulangan.
13 Gitunga niya ang dagat ug gipalatas sila;
gihimo niya ang tubig nga daw mga paril.
14 Sa adlaw, gigiyahan niya sila pinaagi sa panganod,
ug sa gabii, gigiyahan niya sila pinaagi sa kahayag sa kalayo.
15 Gipaliki niya ang mga bato sa kamingawan ug miagas ang tubig.
Gipatuyangan niya silag inom sa tubig nga daw sa naggikan sa kinahiladman sa yuta.
16 Gipabuhagay niya ang tubig gikan sa bato, ug midagayday kini nga daw suba.

17 Apan ang atong mga katigulangan nagpadayon sa pagpakasala batok kaniya.
Didto sa kamingawan misukol sila sa Labing Halangdong Dios.
18 Gituyo nila ang pagsulay sa Dios pinaagi sa pagpangayo sa gipangandoy nila nga kalan-on.
19 Giinsulto nila ang Dios pinaagi sa pag-ingon, “Makapakaon ba ang Dios kanato sa kamingawan?
20 Tinuod nga gihapak niya ang bato ug mibuhagay ang tubig,
apan makahatag ba siyag pan ug karne kanato nga iyang katawhan?”
21 Busa napungot ang Ginoo sa pagkadungog niya niini.
Sa iyang kasuko sa mga Israelinhon, nga mga kaliwat ni Jacob, giataki niya sila pinaagi sa kalayo.
22 Kay wala silay pagtuo kaniya, ug wala sila mosalig nga luwason niya sila.
23 Apan bisan pa niana, gimandoan niya ang langit nga moabli,
24 ug gipaulanan niya sila ug pagkaon nga gitawag ug manna.
Gihatag niya kanila ang pagkaon nga gikan sa langit aron ilang kan-on.
25 Mikaon silang tanan sa pagkaon sa mga anghel.
Gipadad-an sila sa Dios ug abunda nga pagkaon.
26 Gipahuyop sa Dios ang hangin nga gikan sa sidlakan ug sa habagatan pinaagi sa iyang gahom.
27 Ug gipadagsaan niya sila ug mga langgam nga sama kadaghan sa balas sa baybayon.
28 Gipatugpa niya kini sa palibot sa ilang mga tolda didto sa ilang kampo.
29 Busa mikaon sila ug nangabusog, kay gihatag sa Dios kanila ang ilang gipangandoy.
30 Apan samtang nangaon pa sila ug wala pa matagbaw,
31 nasuko ang Dios kanila.
Gipamatay niya ang himsog ug kusgang mga batan-on sa Israel.
32 Bisan pa niining tanan niyang gipanghimo, nagpadayon sila pagpakasala. Bisan sa mga milagro nga iyang gipangbuhat, wala sila motuo kaniya.
33 Busa gitapos niya ang ilang kinabuhi pinaagi sa kalit nga kalaglagan.
34 Sa dihang gipatay niya ang uban kanila, ang nahibilin nangandoy kaniya.
Naghinulsol sila ug midangop kaniya.
35 Nahinumdom sila nga ang Labing Halangdong Dios mao ang ilang salipdanan nga bato ug manluluwas.
36 Apan kutob lang sa baba ang ilang gipanulti; ug namakak sila.
37 Dili sila maunongon kaniya;
wala sila nagmatinumanon sa kasabotan nga gihatag sa Dios kanila.
38 Apan bisan pa niini, maloloy-on ang Dios.
Gipasaylo niya ang ilang mga sala ug wala niya sila laglaga.
Sa daghang higayon gipugngan niya ang iyang kasuko bisan labihan na gayod ang iyang kapungot.
39 Nahinumdoman niya nga sila mga tawo lamang nga lumalabay sama sa hangin.
40 Sa makadaghang higayon gisupak ug gipasubo nila ang Dios didto sa kamingawan.
41 Kanunay nila siyang gisulayan;
gipasakitan gayod nila ang pagbati sa Balaang Dios sa Israel.
42 Gikalimtan nila ang iyang gahom nga gipakita sa dihang giluwas niya sila sa ilang mga kaaway,
43 ug ang gihimo niya nga mga milagro ug katingalahang mga buhat didto sa Zoan, sa yuta sa Ehipto.
44 Gihimo niyang dugo ang mga suba sa mga Ehiptohanon,
ug tungod niini dili sila makainom.
45 Nagpadala siya ug labihan kadaghang mga langaw sa pagpaantos kanila,
ug mga baki sa pagdaot sa ilang mga yuta.
46 Gipakaon niya sa mga dulon ang ilang mga tanom ug mga abot.
47 Gipamatay niya ang ilang mga ubas ug mga kahoy nga igos pinaagi sa ulan nga ice.
48 Gipamatay niya ang ilang mga hayop pinaagi sa kilat ug sa pagpaulan ug ice.
49 Tungod sa iyang labihan nga kasuko kanila,
gipadad-an niya sila ug mga anghel sa paglaglag kanila.
50 Wala niya pugngi ang iyang kasuko;
wala niya sila luwasa sa kamatayon,
kondili gipamatay hinuon niya sila pinaagi sa mga katalagman.
51 Gipamatay niya ang tanang kamagulangang anak nga lalaki sa Ehipto—ang lugar sa mga kaliwat ni Ham.
52 Unya gipagawas niya gikan sa Ehipto ang iyang katawhan nga daw panon sa mga karnero,
ug gigiyahan niya sila sa kamingawan.
53 Giubanan niya sila, busa wala sila mahadlok.
Apan ang ilang mga kaaway nangalumos sa dagat.
54 Gidala niya sila sa yuta nga iyang gigahin, didto sa bukid nga iyang giilog pinaagi sa iyang gahom.
55 Giabog niya ang mga lumulupyo didto pahilayo sa iyang katawhan,
ug gibahin-bahin niya ang maong yuta sa mga tribo sa Israel aron ilang panag-iyahan,
ug gipapuyo niya sila didto.

56 Apan gisulayan nila ang Labing Halangdong Dios ug misupak sila kaniya.
Wala nila tumana ang iyang mga sugo.
57 Nagpahilayo sila ug nagluib sa Dios sama sa ilang mga katigulangan.
Dili sila kasaligan sama sa depektado nga pana.
58 Gipapangabugho ug gipalagot nila ang Dios tungod sa ilang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit ug sa ilang mga dios-dios.
59 Nahibaloan[c] sa Dios kining gihimo sa mga Israelinhon,
busa nasuko siya ug gisalikway niya sila sa hingpit.
60 Gibiyaan niya ang iyang tolda sa Shilo nga maoy iyang pinuy-anan dinhi sa kalibotan.
61 Gitugotan niya nga ilogon sa kaaway ang sudlanan sa Kasabotan nga simbolo sa iyang pagkagamhanan ug pagkahalangdon.
62 Nasuko siya sa iyang katawhan nga iyang gipanag-iyahan,
busa gipapatay niya sila pinaagi sa gira.
63 Gilamoy sa kalayo ang ilang batan-ong mga lalaki,
busa wala nay mabana ang ilang mga dalaga.
64 Nangamatay sa gira ang ilang mga pari,
ug ang ilang mga biyuda dili makahimo sa pagbangotan alang kanila.
65 Unya daw sa nahigmata ang Ginoo;
sama siya sa usa ka kusgang tawo nga naisog tungod sa bino.
66 Giabog niya ang iyang mga kaaway;
gipakaulawan niya sila sa walay kataposan.
67 Wala niya pilia ang tribo ni Efraim[d] nga mga kaliwat ni Jose.
68 Gipili hinuon niya ang tribo ni Juda ug ang Bukid sa Zion nga iyang gimahal.
69 Didto gitukod niyang sama sa langit ug sa yuta ang iyang templo—lig-on hangtod sa kahangtoran.

70-71 Gipili sa Dios si David nga mahimong iyang alagad.
Gikuha niya siya gikan sa pagkamagbalantay sa karnero ug gihimong hari sa Israel, ang katawhan nga iyang gipanag-iyahan.
Sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero,
72 matinud-anong giatiman ni David ang mga Israelinhon,
ug gipangulohan niya sila sa maalamon nga paagi.

Footnotes

  1. 78:1 Mga katagilungsod: o, Mga katawhan ko.
  2. 78:12 atong: sa Hebreo, ilang, nga mao ang mosunod nga henerasyon. Tan-awa ang bersikulo 6-8.
  3. 78:59 Nahibaloan: sa literal, Nadunggan.
  4. 78:67 Wala… Efraim: Ang buot ipasabot, Wala niya pilia ang ilang dapit nga mahimong sentro sa pagsimba ug diin mohari ang iyang pinili nga hari.

Psalm 78

A maskil[a] of Asaph.

My people, hear my teaching;(A)
    listen to the words of my mouth.
I will open my mouth with a parable;(B)
    I will utter hidden things, things from of old—
things we have heard and known,
    things our ancestors have told us.(C)
We will not hide them from their descendants;(D)
    we will tell the next generation(E)
the praiseworthy deeds(F) of the Lord,
    his power, and the wonders(G) he has done.
He decreed statutes(H) for Jacob(I)
    and established the law in Israel,
which he commanded our ancestors
    to teach their children,
so the next generation would know them,
    even the children yet to be born,(J)
    and they in turn would tell their children.
Then they would put their trust in God
    and would not forget(K) his deeds
    but would keep his commands.(L)
They would not be like their ancestors(M)
    a stubborn(N) and rebellious(O) generation,
whose hearts were not loyal to God,
    whose spirits were not faithful to him.

The men of Ephraim, though armed with bows,(P)
    turned back on the day of battle;(Q)
10 they did not keep God’s covenant(R)
    and refused to live by his law.(S)
11 They forgot what he had done,(T)
    the wonders he had shown them.
12 He did miracles(U) in the sight of their ancestors
    in the land of Egypt,(V) in the region of Zoan.(W)
13 He divided the sea(X) and led them through;
    he made the water stand up like a wall.(Y)
14 He guided them with the cloud by day
    and with light from the fire all night.(Z)
15 He split the rocks(AA) in the wilderness
    and gave them water as abundant as the seas;
16 he brought streams out of a rocky crag
    and made water flow down like rivers.

17 But they continued to sin(AB) against him,
    rebelling in the wilderness against the Most High.
18 They willfully put God to the test(AC)
    by demanding the food they craved.(AD)
19 They spoke against God;(AE)
    they said, “Can God really
    spread a table in the wilderness?
20 True, he struck the rock,
    and water gushed out,(AF)
    streams flowed abundantly,
but can he also give us bread?
    Can he supply meat(AG) for his people?”
21 When the Lord heard them, he was furious;
    his fire broke out(AH) against Jacob,
    and his wrath rose against Israel,
22 for they did not believe in God
    or trust(AI) in his deliverance.
23 Yet he gave a command to the skies above
    and opened the doors of the heavens;(AJ)
24 he rained down manna(AK) for the people to eat,
    he gave them the grain of heaven.
25 Human beings ate the bread of angels;
    he sent them all the food they could eat.
26 He let loose the east wind(AL) from the heavens
    and by his power made the south wind blow.
27 He rained meat down on them like dust,
    birds(AM) like sand on the seashore.
28 He made them come down inside their camp,
    all around their tents.
29 They ate till they were gorged—(AN)
    he had given them what they craved.
30 But before they turned from what they craved,
    even while the food was still in their mouths,(AO)
31 God’s anger rose against them;
    he put to death the sturdiest(AP) among them,
    cutting down the young men of Israel.

32 In spite of all this, they kept on sinning;(AQ)
    in spite of his wonders,(AR) they did not believe.(AS)
33 So he ended their days in futility(AT)
    and their years in terror.
34 Whenever God slew them, they would seek(AU) him;
    they eagerly turned to him again.
35 They remembered that God was their Rock,(AV)
    that God Most High was their Redeemer.(AW)
36 But then they would flatter him with their mouths,(AX)
    lying to him with their tongues;
37 their hearts were not loyal(AY) to him,
    they were not faithful to his covenant.
38 Yet he was merciful;(AZ)
    he forgave(BA) their iniquities(BB)
    and did not destroy them.
Time after time he restrained his anger(BC)
    and did not stir up his full wrath.
39 He remembered that they were but flesh,(BD)
    a passing breeze(BE) that does not return.

40 How often they rebelled(BF) against him in the wilderness(BG)
    and grieved him(BH) in the wasteland!
41 Again and again they put God to the test;(BI)
    they vexed the Holy One of Israel.(BJ)
42 They did not remember(BK) his power—
    the day he redeemed them from the oppressor,(BL)
43 the day he displayed his signs(BM) in Egypt,
    his wonders(BN) in the region of Zoan.
44 He turned their river into blood;(BO)
    they could not drink from their streams.
45 He sent swarms of flies(BP) that devoured them,
    and frogs(BQ) that devastated them.
46 He gave their crops to the grasshopper,(BR)
    their produce to the locust.(BS)
47 He destroyed their vines with hail(BT)
    and their sycamore-figs with sleet.
48 He gave over their cattle to the hail,
    their livestock(BU) to bolts of lightning.
49 He unleashed against them his hot anger,(BV)
    his wrath, indignation and hostility—
    a band of destroying angels.(BW)
50 He prepared a path for his anger;
    he did not spare them from death
    but gave them over to the plague.
51 He struck down all the firstborn of Egypt,(BX)
    the firstfruits of manhood in the tents of Ham.(BY)
52 But he brought his people out like a flock;(BZ)
    he led them like sheep through the wilderness.
53 He guided them safely, so they were unafraid;
    but the sea engulfed(CA) their enemies.(CB)
54 And so he brought them to the border of his holy land,
    to the hill country his right hand(CC) had taken.
55 He drove out nations(CD) before them
    and allotted their lands to them as an inheritance;(CE)
    he settled the tribes of Israel in their homes.

56 But they put God to the test
    and rebelled against the Most High;
    they did not keep his statutes.
57 Like their ancestors(CF) they were disloyal and faithless,
    as unreliable as a faulty bow.(CG)
58 They angered him(CH) with their high places;(CI)
    they aroused his jealousy with their idols.(CJ)
59 When God heard(CK) them, he was furious;(CL)
    he rejected Israel(CM) completely.
60 He abandoned the tabernacle of Shiloh,(CN)
    the tent he had set up among humans.(CO)
61 He sent the ark of his might(CP) into captivity,(CQ)
    his splendor into the hands of the enemy.
62 He gave his people over to the sword;(CR)
    he was furious with his inheritance.(CS)
63 Fire consumed(CT) their young men,
    and their young women had no wedding songs;(CU)
64 their priests were put to the sword,(CV)
    and their widows could not weep.

65 Then the Lord awoke as from sleep,(CW)
    as a warrior wakes from the stupor of wine.
66 He beat back his enemies;
    he put them to everlasting shame.(CX)
67 Then he rejected the tents of Joseph,
    he did not choose the tribe of Ephraim;(CY)
68 but he chose the tribe of Judah,(CZ)
    Mount Zion,(DA) which he loved.
69 He built his sanctuary(DB) like the heights,
    like the earth that he established forever.
70 He chose David(DC) his servant
    and took him from the sheep pens;
71 from tending the sheep(DD) he brought him
    to be the shepherd(DE) of his people Jacob,
    of Israel his inheritance.
72 And David shepherded them with integrity of heart;(DF)
    with skillful hands he led them.

Footnotes

  1. Psalm 78:1 Title: Probably a literary or musical term