⁴ O Dios, gamhanan kag halangdon ka samtang nagapadulhog ka halin sa mga bukid nga sa diin ginpamatay mo ang imo mga kaaway.^[b]
5 Ginpang-agaw mo sa maisog nga mga soldado ang mga pagkabutang nga gin-agaw nila sa iban.
Kag nagkalamatay na sila tanan;
bisan ang ila mga kamot indi na nila maalsa.
⁶ O Dios ni Jacob, sa imo nga pagsabdong nagkalamatay ang mga manugkabayo kag ang ila mga kabayo.
⁷ Ginakahadlukan ka, O Dios.
Sin-o bala ang makaagwanta sa imo kon mangakig ka?
⁸ Halin sa langit naghukom ka.
Nahadlok sa imo ang mga tawo sa kalibutan kag naghipos sila
⁹ sang naghukom ka, O Dios, sa pagluwas sa tanan nga ginapigos sa kalibutan.
¹⁰ Sigurado nga ang imo kaakig sa mga tawo^[c] makahatag sang pagdayaw sa imo;
ginapunggan mo pa ang nabilin mo nga kaakig.^[d]

¹¹ Magpromisa kamo sa Ginoo nga inyo Dios kag tumana ninyo ina.
Ang tanan nga ara sa palibot sang Dios nga talahuron, dal-a ninyo ang inyo mga regalo sa iya.
¹² Ginapaubos niya ang bugalon nga mga pangulo;
ginakahadlukan siya sang mga hari sa kalibutan.