Add parallel Print Page Options

Ang Pagsulti sa Sala sa Tawo nga Nagaantos

39 Miingon ako sa akong kaugalingon,
“Bantayan ko gayod ang akong mga lihok,
ug likayan ko nga makasala pinaagi sa akong sinultihan.
Pugngan ko gayod ang akong baba samtang anaa sa akong duol ang daotang mga tawo.”
Busa nagpakahilom lang ako; wala gayod ako mosulti.
Apan wala kini makatabang kanako,
kay misamot pa hinuon ang kasakit nga akong gibati.
Nabalaka gayod ako pag-ayo.
Ug sa pagsige ko ug hunahuna misamot pa gayod hinuon ang akong kabalaka.
Busa miingon ako,
Ginoo, pahimangnoi ako nga adunay kataposan ang akong kinabuhi ug inihap na ang akong mga adlaw.
Pahimangnoi ako nga lumalabay lang ang akong kinabuhi.”
Pagkamubo sa kinabuhi nga gihatag mo kanako.
Bale-wala lang kini sa imong panan-aw.
Sa pagkatinuod, ang kinabuhi sa tawo sama sa hangin nga molabay lang,
o sama sa anino nga mawala.
Nagkapuliki ang tawo sa mga buluhaton nga walay kapuslanan.
Nagatigom siyag bahandi apan wala siya masayod kon kinsay makapahimulos niini kon mamatay na siya.

Karon, Ginoo, wala na akoy laing saligan pa.
Ang akong pagsalig anaa lamang kanimo.
Luwasa ako sa tanan kong mga sala,
ug ayaw itugot nga biay-biayon ako sa mga buang-buang.
Magpakahilom na lang ako; dili ako moreklamo kay imo kining pagbuot.
10 Ayaw na ako siloti.
Mora na akog mamatay sa imong pagpaantos kanako.
11 Gibadlong mo ang tawo pinaagi sa pagsilot kaniya sa iyang mga sala.
Ug sama sa gagmayng mananap nga gapangutkot, inanay mong gihurot ang mga butang nga mahinungdanon alang kaniya.
Tinuod gayod nga ang kinabuhi sa tawo lumalabay lang sama sa hangin.

12 Tubaga ang akong pag-ampo, Ginoo;
pamatia ang akong pagpangayo ug tabang.
Ayaw pagpakabungol sa akong paghilak.
Kay usa lang ako ka dumuduong,
usa ka estranghero nga molabay ra sama sa tanan kong mga katigulangan.
13 Ayaw na kasuko kanako,
aron magmalipayon usab ako sa dili pa ako mamatay.

Psalm 39[a]

For the director of music. For Jeduthun. A psalm of David.

I said, “I will watch my ways(A)
    and keep my tongue from sin;(B)
I will put a muzzle on my mouth(C)
    while in the presence of the wicked.”
So I remained utterly silent,(D)
    not even saying anything good.
But my anguish(E) increased;
    my heart grew hot(F) within me.
While I meditated,(G) the fire(H) burned;
    then I spoke with my tongue:

“Show me, Lord, my life’s end
    and the number of my days;(I)
    let me know how fleeting(J) my life is.(K)
You have made my days(L) a mere handbreadth;
    the span of my years is as nothing before you.
Everyone is but a breath,(M)
    even those who seem secure.[b]

“Surely everyone goes around(N) like a mere phantom;(O)
    in vain they rush about,(P) heaping up wealth(Q)
    without knowing whose it will finally be.(R)

“But now, Lord, what do I look for?
    My hope is in you.(S)
Save me(T) from all my transgressions;(U)
    do not make me the scorn(V) of fools.
I was silent;(W) I would not open my mouth,(X)
    for you are the one who has done this.(Y)
10 Remove your scourge from me;
    I am overcome by the blow(Z) of your hand.(AA)
11 When you rebuke(AB) and discipline(AC) anyone for their sin,
    you consume(AD) their wealth like a moth(AE)
    surely everyone is but a breath.(AF)

12 “Hear my prayer, Lord,
    listen to my cry for help;(AG)
    do not be deaf(AH) to my weeping.(AI)
I dwell with you as a foreigner,(AJ)
    a stranger,(AK) as all my ancestors were.(AL)
13 Look away from me, that I may enjoy life again
    before I depart and am no more.”(AM)

Footnotes

  1. Psalm 39:1 In Hebrew texts 39:1-13 is numbered 39:2-14.
  2. Psalm 39:5 The Hebrew has Selah (a word of uncertain meaning) here and at the end of verse 11.