63 O Perëndi, ti je Perëndia im, unë të kërkoj në mëngjes; shpirti im është i etur për ty; ty të dëshiron mishi im në tokë të thatë dhe të djegur, pa ujë.

² Kështu të admirova në shenjtërore, duke soditur forcën tënde dhe lavdinë tënde.

³ Me qenë se mirësia jote vlen më tepër se jeta, buzët e mia do të të lëvdojnë.

⁴ Kështu do të të bekoj deri sa të jetoj dhe në emrin tënd do të ngre duart e mia.

⁵ Shpirti im do të ngopet si të kishte ngrënë palcë dhe dhjamë, dhe goja ime do të të lëvdojë me buzë të gëzuara.

⁶ Të kujtoj në shtratin tim, të mendoj kur rri zgjuar natën.

⁷ Duke qenë se ti ke qenë ndihma ime, unë këndoj tërë gëzim në hijen e krahëve të tu.

⁸ Shpirti im mbahet ngushtë te ti; dora jote e djathtë më mban.

⁹ Por ata që kërkojnë jetën time për ta shkatërruar, do të zbresin në pjesët më të ulta të tokës.

¹⁰ Ata do t’i dorëzohen pushtetit të shpatës dhe do të bëhen pre e çakejve.

¹¹ Por mbreti do të gëzohet te Perëndia; kushdo që betohet për të do të përlëvdohet, sepse goja e gënjeshtrave do të detyrohet të mbyllet.