O podziałach w kościele

3 Przyjaciele, będąc między wami, nie mogłem mówić do was jak do ludzi duchowo dojrzałych. Traktowałem was jak myślących tylko po ludzku, bo w waszej wierze w Chrystusa byliście na poziomie niemowląt. ² Karmiłem was mlekiem, a nie stałym pokarmem, bo jeszcze nie byliście na to gotowi. Z resztą nadal nie jesteście! ³ Ciągle żyjecie tylko po ludzku! Skoro się kłócicie i zazdrościcie sobie, to czy nie zachowujecie się tylko po ludzku, czyli tak samo, jak ludzie niewierzący? ⁴ Czy dowodem na to nie są wasze słowa: „Ja jestem uczniem Pawła”, „A ja—Apollosa”?

⁵ Kim jesteśmy ja i Apollos, żeby się o nas kłócić? Tylko sługami Pana, którym powierzył zadanie. ⁶ Ja siałem, Apollos podlewał, ale to Bóg dawał duchowy wzrost. ⁷ Tak naprawdę to ani siejący, ani podlewający nie jest ważny—tylko Bóg, który powoduje wzrost. ⁸ A słudzy Pana—czy sieją, czy podlewają—pracują wspólnie i każdy z nich otrzyma nagrodę za swoją pracę. ⁹ Jesteśmy bowiem współpracownikami Boga, a wy—Bożą uprawą i Bożą budowlą.

¹⁰ Dzięki łasce Boga, jako doświadczony budowniczy, położyłem fundament, na którym kolejny fachowiec wznosi budowlę. Każdy jednak niech buduje uważnie, ¹¹ bo nie można już położyć innego fundamentu. Jedynym fundamentem jest Jezus Chrystus! ¹² Można budować na Nim używając różnych materiałów: złota, srebra i szlachetnych kamieni lub drewna, słomy i siana. ¹³ W dniu sądu okaże się z czego kto budował, bo dzieło każdego z nas przejdzie próbę ognia. ¹⁴ Czyja budowla przetrwa, ten otrzyma nagrodę. ¹⁵ Czyja spłonie, ten poniesie stratę. Sam wprawdzie ocaleje, ale przejdzie trudną dla niego próbę ognia.

¹⁶ Czy nie wiecie, że wszyscy razem stanowicie świątynię Boga i że mieszka w was Jego Duch? ¹⁷ Bóg zniszczy każdego, kto bezcześci i niszczy Jego świątynię. Jest bowiem święta—a to wy nią jesteście.

¹⁸ Przestańcie się więc łudzić. Jeśli ktoś jest dumny ze swojej mądrości, niech lepiej stanie się głupcem, aby zdobyć prawdziwą mądrość. ¹⁹ Mądrość tego świata jest bowiem dla Boga głupstwem—napisano bowiem: „Bóg złapał mądrych w pułapkę ich własnej mądrości” ²⁰ oraz: „Pan dobrze zna myśli mądrych i wie, że są jałowe”. ²¹ Nie szczyćcie się więc uznaniem innych ludzi. Wszystko bowiem należy do was: ²² Paweł, Apollos, Piotr i cały świat, a nawet życie i śmierć, przeszłość i przyszłość. Wszystko jest wasze, ²³ wy zaś należycie do Chrystusa, a Chrystus—do Boga.