ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 5:29-6:11

SBL Greek New Testament

²⁹ Καὶ ἐποίησεν δοχὴν μεγάλην Λευὶς αὐτῷ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ· καὶ ἦν ὄχλος ^[a]πολὺς τελωνῶν καὶ ἄλλων οἳ ἦσαν μετ’ αὐτῶν κατακείμενοι. ³⁰ καὶ ἐγόγγυζον οἱ ^[b]Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς αὐτῶν πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγοντες· Διὰ τί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίετε καὶ πίνετε; ³¹ καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτούς· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ὑγιαίνοντες ἰατροῦ ἀλλὰ οἱ κακῶς ἔχοντες· ³² οὐκ ἐλήλυθα καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.

³³ Οἱ δὲ εἶπαν πρὸς αὐτόν· ^[c]Οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου νηστεύουσιν πυκνὰ καὶ δεήσεις ποιοῦνται, ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων, οἱ δὲ σοὶ ἐσθίουσιν καὶ πίνουσιν. ³⁴ ὁ ^[d]δὲ εἶπεν πρὸς αὐτούς· Μὴ δύνασθε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνος ἐν ᾧ ὁ νυμφίος μετ’ αὐτῶν ἐστιν ποιῆσαι ^[e]νηστεῦσαι; ³⁵ ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι, καὶ ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ’ αὐτῶν ὁ νυμφίος τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις. ³⁶ ἔλεγεν δὲ καὶ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς ὅτι Οὐδεὶς ἐπίβλημα ^[f]ἀπὸ ἱματίου καινοῦ ^[g]σχίσας ἐπιβάλλει ἐπὶ ἱμάτιον παλαιόν· εἰ δὲ μήγε, καὶ τὸ καινὸν ^[h]σχίσει καὶ τῷ παλαιῷ οὐ ^[i]συμφωνήσει τὸ ἐπίβλημα τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ. ³⁷ καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μήγε, ῥήξει ὁ ^[j]οἶνος ὁ νέος τοὺς ἀσκούς, καὶ αὐτὸς ἐκχυθήσεται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται· ³⁸ ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινοὺς ^[k]βλητέον. ^39 [l]καὶ οὐδεὶς πιὼν ^[m]παλαιὸν θέλει νέον· λέγει γάρ· Ὁ παλαιὸς ^[n]χρηστός ἐστιν.

6 Ἐγένετο δὲ ἐν ^[o]σαββάτῳ διαπορεύεσθαι αὐτὸν ^[p]διὰ σπορίμων, καὶ ἔτιλλον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ^[q]καὶ ἤσθιον τοὺς στάχυας ψώχοντες ταῖς χερσίν. ² τινὲς δὲ τῶν Φαρισαίων ^[r]εἶπαν· Τί ποιεῖτε ὃ οὐκ ^[s]ἔξεστιν τοῖς σάββασιν; ³ καὶ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτοὺς εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε ὃ ἐποίησεν Δαυὶδ ^[t]ὁπότε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ ^[u]ὄντες; ^4 [v]ὡς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ^[w]λαβὼν ἔφαγεν καὶ ^[x]ἔδωκεν τοῖς μετ’ αὐτοῦ, οὓς οὐκ ἔξεστιν φαγεῖν εἰ μὴ μόνους τοὺς ἱερεῖς; ⁵ καὶ ἔλεγεν ^[y]αὐτοῖς· Κύριός ἐστιν ^[z]τοῦ σαββάτου ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.

⁶ Ἐγένετο ^[aa]δὲ ἐν ἑτέρῳ σαββάτῳ εἰσελθεῖν αὐτὸν εἰς τὴν συναγωγὴν καὶ διδάσκειν· καὶ ἦν ^[ab]ἄνθρωπος ἐκεῖ καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἡ δεξιὰ ἦν ξηρά· ^7 [ac]παρετηροῦντο ^[ad]δὲ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι εἰ ἐν τῷ σαββάτῳ ^[ae]θεραπεύει, ἵνα εὕρωσιν ^[af]κατηγορεῖν αὐτοῦ. ⁸ αὐτὸς δὲ ᾔδει τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν, ^[ag]εἶπεν δὲ τῷ ^[ah]ἀνδρὶ τῷ ξηρὰν ἔχοντι τὴν χεῖρα· ^[ai]Ἔγειρε καὶ στῆθι εἰς τὸ μέσον· ^[aj]καὶ ἀναστὰς ἔστη. ⁹ εἶπεν ^[ak]δὲ ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτούς· ^[al]Ἐπερωτῶ ὑμᾶς, ^[am]εἰ ἔξεστιν ^[an]τῷ σαββάτῳ ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ^[ao]ἀπολέσαι; ¹⁰ καὶ περιβλεψάμενος πάντας αὐτοὺς εἶπεν αὐτῷ· Ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου· ὁ δὲ ἐποίησεν, καὶ ἀπεκατεστάθη ἡ χεὶρ ^[ap]αὐτοῦ. ¹¹ αὐτοὶ δὲ ἐπλήσθησαν ἀνοίας, καὶ διελάλουν πρὸς ἀλλήλους τί ἂν ποιήσαιεν τῷ Ἰησοῦ.