Kawikaan 17

Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)

17 Ang kaunting pagkain na pinagsasaluhan nang may kapayapaan ay higit na mabuti kaysa sa maraming pagkain ngunit may alitan.
² Pamumunuan ng marunong na lingkod ang nakakahiyang anak ng kanyang amo at sa kanilang mamanahin makakabahagi pa ito.
³ Sinusubok ng Panginoon ang puso ng tao katulad ng pilak at ginto na sinusubok sa apoy kung ito ay tunay o hindi.
⁴ Ang taong masama ay gustong makinig sa kapwa niya masama, at ang taong sinungaling ay gustong makinig sa kapwa niya sinungaling.
⁵ Ang kumukutya sa mahihirap ay inaalipusta ang kanyang Manlilikha. Ang taong nagagalak sa kapahamakan ng iba ay parurusahan.
⁶ Karangalan ng mga loloʼt lola ang kanilang mga apo, gayon din naman, karangalan ng mga anak ang kanilang mga magulang.
⁷ Hindi bagay sa hangal ang magsalita ng mabuti, at lalong hindi bagay sa isang namumuno ang magsinungaling.
⁸ Sa tingin ng iba ang suhol ay parang salamangka na magagawa ang kahit anumang bagay.
⁹ Kung patatawarin mo ang kasalanan ng iyong kaibigan, mananatili ang inyong samahan, ngunit kung patuloy mong uungkatin ang kanyang kasalanan, masisira ang inyong pagkakaibigan.
¹⁰ Sa isang saway lang natututo ang taong may pang-unawa, ngunit ang taong mangmang ay hindi natututo hampasin mo man ng walang awa.
¹¹ Laging naghahanap ng gulo ang taong masama, kaya ipapadala laban sa kanya ang isang taong malupit na magpaparusa sa kanya.
¹² Mas mabuti pang masalubong mo ang isang osong inagawan ng anak kaysa sa hangal na gumagawa ng kahangalan.
¹³ Kapag kasamaan ang iginanti mo sa kabutihang ginawa sa iyo, palaging may masamang mangyayari sa sambahayan mo.
¹⁴ Ang simula ng away ay katulad ng butas sa isang dike, kailangang tapalan bago lumaki.
¹⁵ Kasuklam-suklam sa Panginoon ang taong nagpaparusa sa taong walang kasalanan o nagpapalaya sa taong may kasalanan.
¹⁶ Walang kabuluhang pag-aralin ang taong hangal sapagkat hindi naman niya hinahangad ang matuto.
¹⁷ Ang kaibigan ay nagmamahal sa lahat ng panahon, at nagkaroon tayo ng kapatid upang sa kagipitan ay tumulong.
¹⁸ Ang taong nangakong managot sa utang ng iba ay kulang sa karunungan.
¹⁹ Ang taong gusto ng kasalanan ay gusto rin ng kaguluhan. At ang taong mayabang ay naghahanap ng kapahamakan.
²⁰ Hindi uunlad ang taong baluktot ang pag-iisip, at ang taong sinungaling ay dadanas ng kasawian.
²¹ Ang anak na hangal ay nagdudulot ng kalungkutan at kabiguan sa magulang.
²² Ang pagiging masayahin ay parang gamot na nakabubuti sa katawan, ngunit ang pagiging malungkutin ay nagpapahina ng katawan.
²³ Ang taong masama ay tumatanggap ng suhol upang ipagkait ang makatarungang hatol.
²⁴ Ang taong may pang-unawa ay naghahangad pa ng karunungan; ngunit ang isip ng mangmang ay pagala-gala.
²⁵ Ang anak na hangal ay nagdudulot ng kapaitan at kalungkutan sa kanyang mga magulang.
²⁶ Hindi mabuti na parusahan ang taong matuwid o ang taong marangal.
²⁷ Ang taong marunong at nakakaunawa ay maingat magsalita at hindi padalos-dalos.
²⁸ Kahit ang mangmang ay parang marunong at nakakaunawa kapag tahimik.