Add parallel Print Page Options

Job, bisag mangayo ka pa ug tabang, walay motabang kanimo. Bisan ang mga anghel[a] dili motabang kanimo. Ang kasuko ug kasina mopatay sa tawong buang-buang ug walay kaalam. Sa akong naobserbahan, ang tawong buang-buang mahimong mouswag sa iyang panginabuhi, apan sa kalit lang tunglohon sa Dios ang iyang panimalay. Walay kapaingnan ang iyang mga anak, ug walay makatabang kanila.[b] Wala usay molaban kanila sa korte. Ang iyang mga abot, bisan pa ang mga bunga niadtong nanurok lang taliwala sa tunokong mga tanom, kuhaon sa mga tawong gutom. Ug ang iyang bahandi kuhaon sa mga tawong hakog. Ang kalisod ug kaguol wala nagatubo sa yuta. Ang tawo mao ang nagadala ug kalisod sa iyang kaugalingon, sama sa aligato nga molupad gayod pataas.

“Kon ako pay anaa sa imong dapit, modangop ako sa Dios ug itugyan ko kaniya ang akong kahimtang. Kay nagahimo siyag katingalahang mga butang ug mga milagro nga dili matugkad ug dili maihap. 10 Ginapaulanan niya ang kalibotan ug ginapatubigan ang kaumahan. 11 Ginapataas niya ang nagapaubos, ug ginatabangan ang nagaantos. 12 Gub-on niya ang mga plano sa mga tawong limbongan, aron dili sila magmalampuson. 13 Ginabitik niya ang mga maalamon sa ilang pagkalimbongan, ug ginasumpo niya ang mga plano sa mga limbongan. 14 Mangitngitan sila bisag adlawng dako, ug magpangapkap sila bisag udtong tutok. 15 Ginaluwas sa Dios ang mga kabos gikan sa kamatayon ug gikan sa mga tawong gamhanan nga nangdaog-daog kanila. 16 Busa may paglaom ang mga kabos, apan ang mga daotan santaon sa Dios.

17 “Bulahan ang tawo nga ginatul-id sa Dios ang iyang pamatasan. Busa ayaw ikasakit ang pagdisiplina sa Makagagahom nga Dios kanimo. 18 Kay ang iyang gisamdan, iya usab nga tambalan; ang iyang gisakit, iya usab nga hupayon. 19 Sa kanunay luwason niya ikaw gikan sa kalamidad ug katalagman. 20 Luwason niya ikaw gikan sa kamatayon sa panahon sa kagutom o sa gira. 21 Panalipdan niya ikaw sa pagpangdaot kanimo sa uban, ug wala kay kahadlokan kon moabot ang katalagman. 22 Kataw-an mo lang ang katalagman ug kagutom, ug dili ka mahadlok sa mabangis nga mga mananap, 23 kay dili na kini manghilabot kanimo. Ug dili ka na maglisod magtanom sa imong batoon nga uma. 24 Makasiguro ka nga maayo ang kahimtang sa imong panimalay, ug walay mawala sa imong kahayopan. 25 Modaghan ang imong kaliwat sama kadaghan sa sagbot sa yuta. 26 Taas ang imong kinabuhi, ug dili ka mamatay sa dili pa hustong panahon. 27 Sumala sa among pagtuki, tinuod gayod kining tanan. Busa pamatii kini ug iaplikar sa imong kinabuhi.”

Footnotes

  1. 5:1 mga anghel: sa literal, mga balaan.
  2. 5:4 walay makatabang kanila: o, dili makalingkawas sa katalagman.

“Call if you will, but who will answer you?(A)
    To which of the holy ones(B) will you turn?
Resentment(C) kills a fool,
    and envy slays the simple.(D)
I myself have seen(E) a fool taking root,(F)
    but suddenly(G) his house was cursed.(H)
His children(I) are far from safety,(J)
    crushed in court(K) without a defender.(L)
The hungry consume his harvest,(M)
    taking it even from among thorns,
    and the thirsty pant after his wealth.
For hardship does not spring from the soil,
    nor does trouble sprout from the ground.(N)
Yet man is born to trouble(O)
    as surely as sparks fly upward.

“But if I were you, I would appeal to God;
    I would lay my cause before him.(P)
He performs wonders(Q) that cannot be fathomed,(R)
    miracles that cannot be counted.(S)
10 He provides rain for the earth;(T)
    he sends water on the countryside.(U)
11 The lowly he sets on high,(V)
    and those who mourn(W) are lifted(X) to safety.
12 He thwarts the plans(Y) of the crafty,
    so that their hands achieve no success.(Z)
13 He catches the wise(AA) in their craftiness,(AB)
    and the schemes of the wily are swept away.(AC)
14 Darkness(AD) comes upon them in the daytime;
    at noon they grope as in the night.(AE)
15 He saves the needy(AF) from the sword in their mouth;
    he saves them from the clutches of the powerful.(AG)
16 So the poor(AH) have hope,
    and injustice shuts its mouth.(AI)

17 “Blessed is the one whom God corrects;(AJ)
    so do not despise the discipline(AK) of the Almighty.[a](AL)
18 For he wounds, but he also binds up;(AM)
    he injures, but his hands also heal.(AN)
19 From six calamities he will rescue(AO) you;
    in seven no harm will touch you.(AP)
20 In famine(AQ) he will deliver you from death,
    and in battle from the stroke of the sword.(AR)
21 You will be protected from the lash of the tongue,(AS)
    and need not fear(AT) when destruction comes.(AU)
22 You will laugh(AV) at destruction and famine,(AW)
    and need not fear the wild animals.(AX)
23 For you will have a covenant(AY) with the stones(AZ) of the field,
    and the wild animals will be at peace with you.(BA)
24 You will know that your tent is secure;(BB)
    you will take stock of your property and find nothing missing.(BC)
25 You will know that your children will be many,(BD)
    and your descendants like the grass of the earth.(BE)
26 You will come to the grave in full vigor,(BF)
    like sheaves gathered in season.(BG)

27 “We have examined this, and it is true.
    So hear it(BH) and apply it to yourself.”(BI)

Footnotes

  1. Job 5:17 Hebrew Shaddai; here and throughout Job