Add parallel Print Page Options

Mamalik ang mga Israelinhon gikan sa Pagkabihag

14 Sa pagkatinuod, kaloy-an sa Ginoo ang Israel ug pilion niya sila pag-usab isip iyang katawhan. Papuy-on niya sila pag-usab sa ilang kaugalingong yuta, ug may mga langyaw nga mopuyo uban kanila. Tabangan sa ubang mga nasod ang Israel aron makabalik sila sa dapit nga gihatag sa Ginoo kanila. Ug mahimo nilang ulipon didto ang mga taga-laing nasod. Mahimo nilang mga bihag ang kanhi nagbihag kanila, ug sakopon nila ang kanhi nagdaog-daog kanila.

Mamatay ang Hari sa Babilonia

Mga taga-Israel, sa adlaw nga papahulayon kamo sa Ginoo gikan sa inyong mga pag-antos, kalisod, ug pagkaulipon, biay-biaya ninyo ang hari sa Babilonia. Mao kini ang inyong isulti:

“Nalaglag na ang haring madinaog-daogon. Natapos na ang iyang pagpasigarbo. Giwala na sa Ginoo ang gahom sa daotang mga pangulo, nga sa ilang kasuko walay hunong nga nagpaantos sa mga katawhan ug bangis nga milupig sa mga nasod. Sa kataposan, malinawon na ang tibuok kalibotan, ug nagaawit na kini sa kalipay. Bisan ang mga kahoyng sipres ug sedro sa Lebanon naglipay tungod sa nahitabo sa hari. Sama sila sa tawo nga nagaingon, ‘Karon nga wala ka na, wala nay moputol kanamo!’

“Ang dapit sa mga patay mahinangpon nga nagpaabot kanimo; nangandam na kini aron sa pagsugat kanimo. Ang mga kalag sa mga tawo nga kaniadto mga gamhanan sa kalibotan nagkagubot sa pag-abiabi kanimo. Nanindog gikan sa ilang mga trono ang mga kalag sa mga hari aron sa pagtagbo kanimo. 10 Moingon silang tanan kanimo: ‘Naluya ka usab sama kanamo. Managsama na kita. 11 Karon nga patay ka na, ang imong pagkagamhanan wala na apil ang honi sa imong mga harpa. Ulod ang imong higdaanan ug ulod usab ang imong habol.’

12 “Nahulog ka gikan sa langit, ikaw nga gitawag nga kabugwason.[a] Gilabay ka sa yuta, ikaw nga nanglupig sa kanasoran. 13 Miingon ka sa imong kaugalingon, ‘Mosaka ako sa langit, ug ibutang ko ang akong trono ibabaw sa mga bitoon sa Dios. Molingkod ako ibabaw sa bukid nga tigomanan sa mga dios didto sa amihan. 14 Mosaka ako ibabaw sa mga panganod; tupngan ko ang Labing Halangdong Dios.’

15 “Apan gidala ka sa dapit sa mga patay, ngadto sa kinailaloman sa bangag. 16 Tutokan ka sa mga patay ug moingon sila, ‘Dili ba mao man kining tawhana ang gikalisangan sa mga tawo sa kalibotan ug nagpahadlok sa mga gingharian? 17 Ug dili ba nga siya man ang naghimo sa kalibotan nga morag disyerto, ug nangguba sa mga siyudad ug wala mohatag ug kagawasan sa iyang mga binihag?’

18 “Ang tanang hari sa kalibotan dungganon nga nahiluna sa ilang kaugalingong lubnganan. 19 Apan ikaw, dili ilubong sa imong lubnganan kondili ilabay ang imong patayng lawas sama sa sanga nga walay pulos. Tabonan ka sa mga patayng lawas sa mga sundalo nga nangamatay panahon sa gira, ug ihulog ka uban kanila sa bangag ug tambakan ug mga bato. Mahisama ka sa patayng lawas nga gitunob-tunoban lang. 20 Dili ka ilubong sama sa ubang hari, kay gilaglag mo ang imong nasod ug gipamatay mo ang imong katawhan. Walay mahibiling buhi sa imong daotang kaliwat.

21 “Andama na ang dapit diin pagpatyon ang iyang mga anak tungod sa mga sala sa ilang mga katigulangan. Dili na sila angay nga moangkon ug mga yuta o mopatindog ug mga siyudad sa tibuok kalibotan.”

22 Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Sulongon ko ug laglagon ang Babilonia. Wala akoy ibiling buhi niining dapita. Wala gayoy mahibilin sa ilang mga kaliwat. 23 Himuon ko kining kamingawan ug mga lunangan. Laglagon ko kini nga daw sa nagsilhig lang ako. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.”

Ang Mensahe bahin sa Asiria

24 Nanumpa ang Ginoo nga Makagagahom, “Matuman gayod ang akong plano ug katuyoan. 25 Laglagon ko ang mga taga-Asiria kon anaa sila sa Israel nga akong yuta. Tunob-tunoban ko sila didto sa akong mga bukid. Dili na nila uliponon ang akong katawhan. 26 Mao kini ang plano ko alang sa tibuok kalibotan. Mao kini ang silot nga ipakita ko sa tanang nasod.” 27 Kinsay makausab sa plano sa Ginoo nga Makagagahom? Kinsa ang makapugong sa iyang pagsilot?

Ang Mensahe bahin sa mga Filistihanon

28 Kini nga mensahe gipadayag sa Dios niadtong tuig nga namatay si Haring Ahaz:

29 Mga Filistihanon, ayaw kamo paglipay tungod kay namatay ang hari nga misulong kaninyo.[b] Kay ang iyang anak nga mipuli kaniya mas mapintas pa kay kaniya, sama sa usa ka bitin nga mihimugsog mas lala pa kaniya nga bitin nga nagalupad. 30 Pakan-on ug papahulayon ko ang akong katawhan nga mga kabos, ug walay manghilabot kanila. Apan pamatyon ko sa gutom ang inyong mga kaliwat. Ug ang mahibilin kanila pamatyon ko usab. 31 Pagminatay kamo, kamong mga Filistihanon. Kay mosulong kaninyo ang inyong kaaway nga sama sa aso gikan sa amihan. Andam na silang tanan sa pagpakiggira.

32 Unsa ang itubag nato sa mga mensahero sa maong nasod? Sultihan nato sila nga ang Jerusalem[c] gipabarog na sa Ginoo, ug makadangop na niini ang iyang mga katawhan nga nagaantos.

Footnotes

  1. 14:12 kabugwason: sa English, morning star.
  2. 14:29 namatay… kaninyo: sa literal, nabali ang baston nga gihapak kaninyo.
  3. 14:32 Jerusalem: sa Hebreo, Zion.

14 The Lord will have compassion(A) on Jacob;
    once again he will choose(B) Israel
    and will settle them in their own land.(C)
Foreigners(D) will join them
    and unite with the descendants of Jacob.
Nations will take them
    and bring(E) them to their own place.
And Israel will take possession of the nations(F)
    and make them male and female servants in the Lord’s land.
They will make captives(G) of their captors
    and rule over their oppressors.(H)

On the day the Lord gives you relief(I) from your suffering and turmoil(J) and from the harsh labor forced on you,(K) you will take up this taunt(L) against the king of Babylon:(M)

How the oppressor(N) has come to an end!
    How his fury[a] has ended!
The Lord has broken the rod(O) of the wicked,(P)
    the scepter(Q) of the rulers,
which in anger struck down peoples(R)
    with unceasing blows,
and in fury subdued(S) nations
    with relentless aggression.(T)
All the lands are at rest and at peace;(U)
    they break into singing.(V)
Even the junipers(W) and the cedars of Lebanon
    gloat over you and say,
“Now that you have been laid low,
    no one comes to cut us down.”(X)

The realm of the dead(Y) below is all astir
    to meet you at your coming;
it rouses the spirits of the departed(Z) to greet you—
    all those who were leaders(AA) in the world;
it makes them rise from their thrones—
    all those who were kings over the nations.(AB)
10 They will all respond,
    they will say to you,
“You also have become weak, as we are;
    you have become like us.”(AC)
11 All your pomp has been brought down to the grave,(AD)
    along with the noise of your harps;(AE)
maggots are spread out beneath you
    and worms(AF) cover you.(AG)

12 How you have fallen(AH) from heaven,
    morning star,(AI) son of the dawn!
You have been cast down to the earth,
    you who once laid low the nations!(AJ)
13 You said in your heart,
    “I will ascend(AK) to the heavens;
I will raise my throne(AL)
    above the stars of God;
I will sit enthroned on the mount of assembly,(AM)
    on the utmost heights(AN) of Mount Zaphon.[b]
14 I will ascend above the tops of the clouds;(AO)
    I will make myself like the Most High.”(AP)
15 But you are brought down(AQ) to the realm of the dead,(AR)
    to the depths(AS) of the pit.(AT)

16 Those who see you stare at you,
    they ponder your fate:(AU)
“Is this the man who shook(AV) the earth
    and made kingdoms tremble,
17 the man who made the world a wilderness,(AW)
    who overthrew(AX) its cities
    and would not let his captives go home?”(AY)

18 All the kings of the nations lie in state,
    each in his own tomb.(AZ)
19 But you are cast out(BA) of your tomb
    like a rejected branch;
you are covered with the slain,(BB)
    with those pierced by the sword,(BC)
    those who descend to the stones of the pit.(BD)
Like a corpse trampled underfoot,
20     you will not join them in burial,(BE)
for you have destroyed your land
    and killed your people.

Let the offspring(BF) of the wicked(BG)
    never be mentioned(BH) again.
21 Prepare a place to slaughter his children(BI)
    for the sins of their ancestors;(BJ)
they are not to rise to inherit the land
    and cover the earth with their cities.

22 “I will rise up(BK) against them,”
    declares the Lord Almighty.
“I will wipe out Babylon’s name(BL) and survivors,
    her offspring and descendants,(BM)
declares the Lord.
23 “I will turn her into a place for owls(BN)
    and into swampland;
I will sweep her with the broom of destruction,(BO)
    declares the Lord Almighty.(BP)

24 The Lord Almighty has sworn,(BQ)

“Surely, as I have planned,(BR) so it will be,
    and as I have purposed, so it will happen.(BS)
25 I will crush the Assyrian(BT) in my land;
    on my mountains I will trample him down.
His yoke(BU) will be taken from my people,
    and his burden removed from their shoulders.(BV)

26 This is the plan(BW) determined for the whole world;
    this is the hand(BX) stretched out over all nations.
27 For the Lord Almighty has purposed,(BY) and who can thwart him?
    His hand(BZ) is stretched out, and who can turn it back?(CA)

A Prophecy Against the Philistines

28 This prophecy(CB) came in the year(CC) King Ahaz(CD) died:

29 Do not rejoice, all you Philistines,(CE)
    that the rod that struck you is broken;
from the root of that snake will spring up a viper,(CF)
    its fruit will be a darting, venomous serpent.(CG)
30 The poorest of the poor will find pasture,
    and the needy(CH) will lie down in safety.(CI)
But your root I will destroy by famine;(CJ)
    it will slay(CK) your survivors.(CL)

31 Wail,(CM) you gate!(CN) Howl, you city!
    Melt away, all you Philistines!(CO)
A cloud of smoke comes from the north,(CP)
    and there is not a straggler in its ranks.(CQ)
32 What answer shall be given
    to the envoys(CR) of that nation?
“The Lord has established Zion,(CS)
    and in her his afflicted people will find refuge.(CT)

Footnotes

  1. Isaiah 14:4 Dead Sea Scrolls, Septuagint and Syriac; the meaning of the word in the Masoretic Text is uncertain.
  2. Isaiah 14:13 Or of the north; Zaphon was the most sacred mountain of the Canaanites.