Add parallel Print Page Options

Ang Awit sa Pagpasalamat

12 Niana unyang adlawa mag-awit kamo:

Ginoo, dayegon[a] ko ikaw.
Nasuko ikaw kanako, apan karon nahupay na ang imong kasuko,
ug ginalipay mo ako.
Ikaw, O Dios, mao ang akong manluluwas.
Mosalig ako kanimo ug dili mahadlok.
Ikaw, Ginoo, mao ang nagahatag kanakog kusog,
ug ikaw ang akong ginaawit.
Ikaw ang nagluwas kanako.”

Maingon nga ang bugnawng tubig naghatag ug kalipay sa giuhaw, malipay kamo kon luwason kamo sa Ginoo. Pag-abot nianang adlawa, mag-awit kamo:

“Dayga[b] ninyo ang Ginoo!
Simbaha ninyo siya!
Isugilon ngadto sa mga katawhan ang iyang mga binuhatan.
Isugilon ninyo nga dalaygon siya.
Awiti ninyo ang Ginoo tungod kay katingalahan ang iyang gipanghimo.
Ipahibalo ninyo kini sa tibuok kalibotan.
Panghugyaw kamo ug pag-awit sa kalipay, kamo nga katawhan sa Jerusalem.[c]
Kay gamhanan ang Balaang Dios sa Israel nga anaa uban kaninyo.”

Footnotes

  1. 12:1 dayegon: o, pasalamatan.
  2. 12:4 Dayga: o, Pasalamati.
  3. 12:6 Jerusalem: sa Hebreo, Zion.