Apostel 12
Reimer 2001
12 To dise Tiet laed dee Kjeenich Heroodus siene Henj opp walkje fonn dee Jemeent omm daen to tualeide.
2 Hee muak Jehaun sien Brooda Joakopp doot metem Schweat.
2 En daut Follkj schriech: "Dit es ne Gottestem, en nich en Mensch siene!"
3 En aus hee sach daut dee Jude daut jefoll, neem hee Peeta uk faust. Dit weare dee seete Broot Doag.
4 Aus hee am faust jenome haud, stoppt hee am em Jefenknes, en aewajeef am feeha Gruppe Soldote dee am bewachte sulle, wiel hee raeakjend doamet am no daut Pasafast fer dee Mensche to brinje.
5 Peeta wort aulso em Jefenknes jehoole; oba dee Jemeent baed earnstlich to Gott fa am.
6 Enn dee Nacht eeha Heroodus am faea brinje wull, schleep Peeta tweschen twee Soldota, en wea met twee Kjaede faust jebunje, en dee Wajchta weare fere Daea en woakte.
7 En kjikj! en Enjel fom Herr kjeem enenn, en en Licht shiend enn daut Jebied; en hee stad Peeta aune Sied en recht am opp en saed: "Sto schwind opp!" En dee Kjaede folle am fonne Henj.
8 Dee Enjel saed to am: "Hol die daen Gort omm en trak die de Schoo aun." Hee deed daut. "Trak dien Mauntel aun en komm met!"
9 Hee jinkj am hinjaraun en wist nich dautet werklich soo wea waut derch daem Enjel pasead, hee docht hee sach en Jesecht.
10 See jinje derch daut easchte Jefenknes, en derch daut tweede, en kjeeme bott daut iesane Puat daut no dee Staut leit, daut sikj fonn selfst op muak, en see jinje eene Gaus entlengd, en platslich feleet dee Enjel am.
11 En aus Peeta too sikj kjeem, saed hee: "Nu weet ekj werklich daut de Herr sien Enjel jeschekjt haft, en haft mie fonn daem Heroodus siene haunt jerat, en fonn aules met waut dee Jude raeakjende."
12 En aus hee sikj besonne haud, kjeem hee no Jehaun [dee uk Markus jenant woat] siene Mutta Marie aea Hus, wua fael toop jekome weare en baede.
13 Aus hee aun dee Butadaea kloppt, kjeem Rooda, en Deensmaeakje, to horche,
14 en aus see Peeta siene Stem kjand, muak see fa Freid dee Daea nich op, oba rand enenn en saed daut Peeta bute fere Daea stunnt.
15 Oba see saede to aea: "Du best rosent". Oba see stunnt doabie dautet so wea. Donn saede see: "Daut es sien Enjel".
16 Oba Peeta bleef biem aunkloppe; en aus see op muake en am sage, weare see erstaunt.
17 Oba hee winkjt an met de Haunt daut see sulle Stel senne, en fetald an woo de Herr am ut daut Jefenknes erut jeleit haud, en saed: "Brinjt en Berecht fonn dit no Joakopp en dee Breeda". En hee jinkj erut no ne aundre Staed.
18 Auset nu eascht Dach wort, wea doa nich en kjleenet Opprua mank dee Soldote waut met Peeta jeworde wea.
19 En Heroodus socht fa am, en funk am oba nich, unjascocht dee Wajchta, en jeef Befael daut dee sulle dootjemoakt woare. Hee jinkj donn fonn Judaea no Sisaraea en bleef doa.
20 Hee wea seeha bossich aewa dee enn Tierus en Siedoon; oba dee kjeeme no am met een Senn, en beraede Blastus, dee aewa daem Kjeenich siene Hus Sache wea, en fruage no Fraed, wiel aea Launt haud Noarinj fonn daut kjeenichlichet Launt.
21 En opp en bestemde Dach, trok Heroodus sikj siene kjeenichliche Kjleede aun, en sad sikj opp sien Troon, en hilt an ne auljemeene Raed.
23 Platslich schluach daem Herr sien Enjel am, wiel hee Gott nich dee Ea jeef, en Warm freete am opp, en hee storf.
24 Oba daem Herr sien Wuat neem emma meeha too, en femead sikj.
25 En Barnabas en Saul kjeeme fonn Jerusalem trig aus see aearen Deenst jedone haude, en neeme Jehaun Markus met.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer