³⁶ Μετὰ δέ τινας ἡμέρας εἶπεν ^[a]πρὸς Βαρναβᾶν Παῦλος· Ἐπιστρέψαντες δὴ ἐπισκεψώμεθα τοὺς ^[b]ἀδελφοὺς κατὰ ^[c]πόλιν πᾶσαν ἐν αἷς κατηγγείλαμεν τὸν λόγον τοῦ κυρίου, πῶς ἔχουσιν. ³⁷ Βαρναβᾶς δὲ ^[d]ἐβούλετο συμπαραλαβεῖν ^[e]καὶ τὸν Ἰωάννην τὸν καλούμενον Μᾶρκον· ³⁸ Παῦλος δὲ ἠξίου, τὸν ἀποστάντα ἀπ’ αὐτῶν ἀπὸ Παμφυλίας καὶ μὴ συνελθόντα αὐτοῖς εἰς τὸ ἔργον, μὴ ^[f]συμπαραλαμβάνειν τοῦτον. ³⁹ ἐγένετο ^[g]δὲ παροξυσμὸς ὥστε ἀποχωρισθῆναι αὐτοὺς ἀπ’ ἀλλήλων, τόν τε Βαρναβᾶν παραλαβόντα τὸν Μᾶρκον ἐκπλεῦσαι εἰς Κύπρον, ⁴⁰ Παῦλος δὲ ἐπιλεξάμενος Σιλᾶν ἐξῆλθεν παραδοθεὶς τῇ χάριτι τοῦ ^[h]κυρίου ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν, ⁴¹ διήρχετο δὲ τὴν Συρίαν καὶ ^[i]τὴν Κιλικίαν ἐπιστηρίζων τὰς ἐκκλησίας.