Font Size
2 e Korintasve 5-9
Albanian Bible
2 e Korintasve 5-9
Albanian Bible
5 Ne e dimë në fakt se, në qoftë se kjo çadër, vendbanimi ynë tokësor, prishet, ne kemi një godinë nga Perëndia, një banesë të përjetshme, në qiej, që nuk është bërë nga dorë njeriu.
2 Sepse në këtë çadër ne psherëtijmë duke dëshëruar fort të vishemi me banesën tonë qiellore,
3 nëse do të gjindemi të veshur e jo të zhveshur.
4 Sepse ne që jemi në këtë çadër psherëtijmë duke qenë të rënduar, dhe për këtë arsye nuk duam, pra, të na zhveshin, por të na veshin, që ç’është e vdekshme të përpihet nga jeta.
5 Dhe ai që na ka formuar pikërisht për këtë është Perëndia, i cili na dha edhe kaparin e Frymës.
6 Ne, pra, kemi gjithnjë siguri besimi dhe e dimë se gjersa banojmë në trup, jemi larg Zotit,
7 sepse ecim nëpërmjet besimit dhe jo nëpërmjet vizionit.
8 Por jemi të sigurt dhe na parapëlqen më tepër ta lëmë trupin dhe të shkojmë e të banojmë bashkë me Zotin.
9 Prandaj edhe përpiqemi t’i pëlqejmë atij, qoftë duke banuar në trup, qoftë duke e lënë atë.
10 Sepse ne të gjithë duhet të dalim para gjyqit të Krishtit, që secili merr shpagimin e gjërave që ka bërë me anë të trupit, në bazë të asaj që ka bërë, qoftë në të mirën apo në të keqen.
11 Duke e njohur frikën e Zotit, ne bindim njerëzit dhe jemi njohur nga Perëndia; dhe unë shpresoj se edhe në ndërgjegjet tuaja të jemi njohur.
12 Sepse ne nuk e rekomandojmë përsëri veten ndaj jush, por ju japim rastin të krenoheni për ne, që të keni çfarë t’u përgjigjeni atyre që krenohen me dukjen dhe jo me zemër.
13 Sepse, nëse nuk jemi në vete, jemi për Perëndinë, dhe në qoftë se jemi me mend në kokë, jemi për ju.
14 Sepse dashuria e Krishtit na shtrëngon, sepse kemi arritur në konkluzionin se, në qoftë se një ka vdekur për të gjithë, të gjithë, pra, kanë vdekur;
15 dhe se ai ka vdekur për të gjithë, me qëllim që ata të cilët jetojnë, të mos jetojnë që sot e tutje për veten e tyre, po për atë që vdiq dhe u ringjall për ta.
16 Prandaj tash e tutje ne nuk njohim më askënd sipas mishit; po, edhe sikur ta kemi njohur Krishtin sipas mishit, nuk e njohim më ashtu.
17 Prandaj nëse dikush është në Krishtin, ai është një krijesë e re; gjërat e vjetra kanë shkuar; ja, të gjitha gjërat u bënë të reja.
18 Edhe të gjitha gjërat janë nga Perëndia që na pajtoi me veten përmes Jezu Krishtit dhe na dha shërbimin i pajtimit,
19 sepse Perëndia e ka pajtuar botën me veten në Krishtin, duke mos ua numëruar njerëzve fajet e tyre dhe vuri ndër ne fjalën e paqtimit.
20 Ne, pra, bëhemi lajmëtarë për Krishtin, sikurse Perëndia të këshillonte nëpërmjet nesh; dhe ne ju këshillojmë juve për hir të Krishtit: Paqtohuni me Perëndinë!
21 Sepse ai bëri të jetë mëkat për ne ai që nuk njihte mëkat, që ne të bëhemi drejtësia e Perëndisë në të.
6 Dhe, duke qenë bashkëpunëtorë të tij, ju këshillojmë të mos e pranoni më kot hirin e Perëndisë,
2 sepse ai thotë: “Në kohë të pëlqyer unë të dëgjova dhe në ditë shpëtimi të ndihmova.” Ja, pra, koha e pëlqyer, ja, pra, dita e shpëtimit.
3 Ne nuk japim asnjë shkas për skandal në asnjë gjë, që të mos shahet shërbesa jonë;
4 por në çdo gjë e rekomandojmë veten tonë si shërbëtorë të Perëndisë në shumë vuajtje, në shtrëngime, në nevoja, në ngushtica,
5 në rrahje, në burgosje, në kryengritje, në mundime, në të pafjetura, në agjërime,
6 me pastërti, me njohuri, me durim, me mirësi, me Frymën e Shenjtë, me dashuri jo të shtirur,
7 me fjalën e së vërtetës, me fuqinë e Perëndisë, me armët e drejtësisë në të djathtë dhe në të majtë,
8 në lavdi dhe në çnderim, me emër të mirë dhe me emër të keq;
9 si gënjeshtarë, por të vërtetë; si të panjohur, por të njohur; si njerëz që vdesin, por ja, jetojmë; si të ndëshkuar, por jo të vrarë;
10 si të brengosur, por gjithmonë të gëzuar; si të varfër, por shumë veta i bëjmë të pasur; si njerëz që s’kanë kurrgjë, por kanë gjithçka.
11 Goja jonë u hap për ju, o Korintas, zemra jonë u bë e gjërë.
12 Ju nuk jeni ngushtë në ne, por ju jeni të ngushtë në zemrat tuaj.
13 Por në shkëmbim po ju flas si fëmijve, bëhuni të gjërë edhe ju.
14 Mos hyni në një zgjedhë bashkë me të pabesët, sepse ç’lidhje ka drejtësia me paudhësinë? Dhe çfarë afrie ka drita me terrin?
15 Dhe ç’harmoni ka Krishti me Belialin? Ose ç’pjesë ka besimtari me jobesimtarin?
16 Dhe çfarë marrëveshje ka tempulli i Perëndisë me idhujt? Sepse ju jeni tempulli i Perëndisë së gjallë, sikurse tha Perëndia: “Unë do të banoj në mes tyre, dhe do të ec ndër ta; do të jem Perëndia i tyre dhe ata do të jenë populli im.”
17 Prandaj “dilni nga mesi i tyre dhe ndahuni prej tyre, thotë Zoti, dhe mos prekni asgjë të ndyrë, dhe unë do t’ju pranoj,
18 dhe do të jem si një Atë për ju, dhe ju do të jeni për mua si bijtë e bijat, thotë Zoti i Plotfuqishëm.”
7 Duke i pasur këto premtime, o të dashur, le ta pastrojmë veten nga çdo ndotje e mishit dhe e frymës dhe ta përfundojmë shenjtërimin tonë në druajtjen e Perëndisë.
2 Na pranoni; ne nuk i kemi bërë padrejtësi askujt, nuk kemi korruptuar askënd, nuk ia hodhëm askujt.
3 Këtë nuk e them për dënim, sepse që më parë iu thashë se jeni në zemrat tona për të vdekur bashkë dhe për të jetuar bashkë.
4 Jam shumë i hapur me ju dhe kam me se të mburrem për ju; jam plot me ngushullim dhe jam jashtë mase i gëzuar në gjithë shtrëngimin tonë.
5 Sepse, kur erdhëm në Maqedoni, mishi ynë nuk pati fare prehje, por u shtrënguam në të gjitha mënyrat: jashtë betejë, përbrenda frikë.
6 Por Perëndia, që ngushëllon të pikë-lluarit, na ngushëlloi me ardhjen e Titit,
7 dhe jo vetëm me ardhjen e tij, por edhe me ngushëllimin që ai pati prej jush; ai na tregoi dëshirën tuaj të madhe, lotët tuaja, zellin tuaj për mua, kaq sa u gëzova më tepër,
8 sepse, ndonëse edhe ju kam trishtuar me letrën time, nuk më vjen keq, ndonëse më pati ardhur keq, sepse shoh se ajo letër, edhe pse për pak kohë, ju trishtoi.
9 Tani po gëzohem, jo sepse u trishtuat, por sepse u trishtuat për pendim, sepse u trishtuat sipas Perëndisë, që të mos ju bëhet juve ndonjë dëm nga ne.
10 Trishtimi sipas Perëndisë në fakt, sjell pendim për shpëtim, për të cilin njeriu nuk i vjen keq, por trishtimi i botës shkakton vdekje.
11 Në fakt, ja sa kujdes shkaktoi te ju pikëllimi sipas Perëndisë, madje sa fjalë për të kërkuar ndjesë, sa zemëratë, sa druajtje, sa dëshirë të zjarrtë, sa zell, sa kënaqësi! Me çdo mënyrë ju e treguat se jeni të pastër në këtë çështje.
12 Edhe pse ju shkrova, nuk e bëra as për atë që e bëri padrejtësinë, as për atë që e pësoi, por që të shfaqet në mes tuaj kujdesi ynë që kemi për ju përpara Perëndisë.
13 Prandaj ne u ngushëlluam për shkak të ngushëllimit tuaj dhe u gëzuam aq më tepër për gëzimin e Titit, sepse fryma e tij u shlodh nga ju të gjithë.
14 Prandaj, në qoftë se u mburra për ndonjë gjë tek ai për ju, nuk u turpërova por, ashtu si ju kemi treguar të gjitha gjërat me vërtetësi, kështu edhe mburrja jonë te Titi doli e vërtetë.
15 Dhe ai ka një dashuri të madhe për ju, kur kujton bindjen e ju të gjithëve dhe si e pritët atë me frikë dhe me të dridhura.
16 Gëzohem, pra, që në çdo gjë mund të besoj në ju.
8 Tani, o vëllezër, ju bëjmë të ditur hirin e Perëndisë, që u është dhënë kishave të Maqedonisë,
2 se, në mes të shumë sprovave pikëllimi, mbushullia e gëzimit të tyre dhe varfëria e tyre e thellë e treguan në pasuritë e dorëgjërësinë e tyre.
3 Sepse unë dëshmoj se ata kanë dhënë me dëshirë dhe sipas mundësisë së tyre, madje edhe përtej mundësisë së tyre,
4 dhe na u lutën, pa na u ndarë, ta pranojmë dhuratën dhe pjesëmarrjen në ofertën për shenjtorët.
5 Dhe jo vetëm vepruan ashtu si shpresonim, po dhanë veten më përpara te Perëndia dhe pastaj te ne sipas vullnetit të Perëndisë.
6 Kështu ne e këshilluam Titin që, ashtu si e nisi këtë vepër të hirit midis jush, ashtu ta përfundojë.
7 Por sikurse ju jeni të pasur në çdo gjë, në besim, në fjalë e në dituri, në çdo kujdes dhe në dashurinë tuaj ndaj nesh, përpiquni të pasuroni edhe në këtë vepër të hirit.
8 Këtë nuk e them si urdhër, por që me anë të kujdesit të të tjerëve të vë në sprovë sinqeritetin e dashurisë suaj.
9 Sepse ju e njihni hirin e Zotit tonë Jezu Krisht, i cili, duke qenë i pasur, u bë i varfër për ju, që ju të bëheni të pasur me anë të varfërisë së tij.
10 Lidhur me këtë po ju jap një këshillë, sepse kjo është e dobishme për ju, që vjet filluat jo vetëm ta bëni, por edhe ta dëshironi.
11 Tani përfundojeni edhe bërjen që, ashtu si qe dëshira për të dëshiruar, kështu të jetë edhe për ta përfunduar sipas mundësive që keni.
12 Sepse, në qoftë se ekziston gatishmëria për të dhënë, ai është i mirëpritur sipas asaj që ka dhe jo sipas asaj që nuk ka.
13 Por jo që ju të shtrëngoheni që të lehtësohen të tjerët,
14 por të ndiqet vetëm një kriter barazimi; që tani mbushullia juaj të plotësojë nevojat e tyre, kështu që edhe mbushullia e tyre të plotësojë nevojat tuaja, që të ketë barazi,
15 sikurse është shkruar: “Ai që mblodhi shumë, nuk mori më shumë dhe ai që mblodhi pak, nuk mori më pak.”
16 Le ta falënderojmë Perëndinë, që i shtiu në zemër Titit po atë kujdes për ju,
17 sepse ai jo vetëm që e pranoi këshillën tonë, por u nis për të ardhur te ju, me dëshirën e tij dhe me shumë zell.
18 Edhe bashkë me të dërguam edhe vë-llanë, lëvdimi i të cilit për predikimin e ungjillit u përhap në të gjitha kishat,
19 dhe jo vetëm kaq, por ai u zgjodh nga kishat që të jetë shoku ynë në udhëtim me këtë dhuratë që ne administrojmë për lavdinë e Zotit vetë, për të treguar gatishmërinë e zemrës suaj,
20 duke shmangur qortimin e ndonjërit në këtë dhuratë bujare që administrohet prej nesh,
21 sepse kujdesemi të veprojmë mirë jo vetëm përpara Zotit, por edhe përpara njerëzve.
22 Edhe ne dërguam bashkë me ta vëllanë tonë, të cilin e kemi vënë në sprovë shumë herë në shumë gjëra dhe doli i zellshëm, por tani është edhe më i zellshëm për shkak të besimit të madh që ka ndaj jush.
23 Sa për Titin, ai është bashkëpunëtori im dhe shok i veprës midis jush; sa për vëllezërit, ata janë apostuj të kishave, lavdi e Krishtit.
24 U tregoni atyre provën e dashurisë suaj dhe pse mburremi me ju edhe përpara kishave.
9 Sa për shërbesën në dobi të shenjtorëve, është e tepërt t’ju shkruaj,
2 sepse e njoh gatishmërinë e zemrave tuaja, për të cilën unë mburrem për ju te Maqedonasit, se Akaia është gati që vjet; dhe zelli juaj nxiti shumë të tjerë.
3 Unë i dërgova këta vëllezër, që mburrja jonë për ju të mos dalë e kotë për këtë gjë dhe me qëllim, sikurse thoja, të jeni gati,
4 sepse, po të vinin me mua disa Maqedonas dhe të mos ju gjenin gati, ne (të mos them ju), do të dilnim të turpëruar për besimin dhe mburrjen tonë.
5 Prandaj m’u duk e nevojshme t’i këshilloj vëllezërit të vijnë te ju më përpara, që të bëjnë gati më parë ofertën që kishit premtuar më parë, kështu që ajo të jetë gati si dhuratë bujarie dhe jo kopracie.
6 Dhe ju them këtë: Ai që mbjell me kursim, do të korrë po me kursim; dhe ai që mbjell dorëhapur edhe do të korrë dorëhapur.
7 Secili le të veprojë ashtu si ka vendosur në zemrën, as me keqardhje as nga shtrëngimi, sepse Perëndia do një dhurues të gëzuar.
8 Dhe Perëndia mund të bëjë që gjithë hiri të teprojë për ju, aq sa mbasi të keni gjithnjë mjaft në çdo gjë, t’ju tepërojë për çfarëdo pune të mirë,
9 sikurse është shkruar: “Ai ndau, u ka dhënë të varfërve, drejtësia e tij mbetet në përjetësi.”
10 Edhe ai që i jep farën mbjellësit dhe bukë për të ngrënë, ju dhëntë dhe e shumoftë farën tuaj, dhe i bëftë të rriten frytet e drejtësisë suaj;
11 dhe atëherë do të pasuroheni për të qenë dorëdhënë, duke i sjellë nëpërmjet nesh falënderim Perëndisë.
12 Sepse kryerja e kësaj shërbese të shenjtë jo vetëm përmbush nevojat e shenjtorëve, por sjell edhe një mbushulli falëndërimesh ndaj Perëndisë,
13 sepse për shkak të përvojës nga kjo shërbesë, ata e përlëvdojnë Perëndinë për bindjen ndaj ungjillit të Krishtit që ju rrëfeni dhe për bujarinë me të cilën merrni pjesë me ta dhe me të gjithë.
14 Dhe me lutjet e tyre për ju ju shfaqin një dashuri të veçantë për hirin e shkëlqyer të Perëndisë përmbi ju.
15 Le të falënderojmë Perëndinë për dhuratën e tij të patregueshme.
2 Corinthians 5-9
New International Version
2 Corinthians 5-9
New International Version
Awaiting the New Body
5 For we know that if the earthly(A) tent(B) we live in is destroyed, we have a building from God, an eternal house in heaven, not built by human hands. 2 Meanwhile we groan,(C) longing to be clothed instead with our heavenly dwelling,(D) 3 because when we are clothed, we will not be found naked. 4 For while we are in this tent, we groan(E) and are burdened, because we do not wish to be unclothed but to be clothed instead with our heavenly dwelling,(F) so that what is mortal may be swallowed up by life. 5 Now the one who has fashioned us for this very purpose is God, who has given us the Spirit as a deposit, guaranteeing what is to come.(G)
6 Therefore we are always confident and know that as long as we are at home in the body we are away from the Lord. 7 For we live by faith, not by sight.(H) 8 We are confident, I say, and would prefer to be away from the body and at home with the Lord.(I) 9 So we make it our goal to please him,(J) whether we are at home in the body or away from it. 10 For we must all appear before the judgment seat of Christ, so that each of us may receive what is due us(K) for the things done while in the body, whether good or bad.
The Ministry of Reconciliation
11 Since, then, we know what it is to fear the Lord,(L) we try to persuade others. What we are is plain to God, and I hope it is also plain to your conscience.(M) 12 We are not trying to commend ourselves to you again,(N) but are giving you an opportunity to take pride in us,(O) so that you can answer those who take pride in what is seen rather than in what is in the heart. 13 If we are “out of our mind,”(P) as some say, it is for God; if we are in our right mind, it is for you. 14 For Christ’s love compels us, because we are convinced that one died for all, and therefore all died.(Q) 15 And he died for all, that those who live should no longer live for themselves(R) but for him who died for them(S) and was raised again.
16 So from now on we regard no one from a worldly(T) point of view. Though we once regarded Christ in this way, we do so no longer. 17 Therefore, if anyone is in Christ,(U) the new creation(V) has come:[a] The old has gone, the new is here!(W) 18 All this is from God,(X) who reconciled us to himself through Christ(Y) and gave us the ministry of reconciliation: 19 that God was reconciling the world to himself in Christ, not counting people’s sins against them.(Z) And he has committed to us the message of reconciliation. 20 We are therefore Christ’s ambassadors,(AA) as though God were making his appeal through us.(AB) We implore you on Christ’s behalf: Be reconciled to God.(AC) 21 God made him who had no sin(AD) to be sin[b] for us, so that in him we might become the righteousness of God.(AE)
6 As God’s co-workers(AF) we urge you not to receive God’s grace in vain.(AG) 2 For he says,
I tell you, now is the time of God’s favor, now is the day of salvation.
Paul’s Hardships
3 We put no stumbling block in anyone’s path,(AI) so that our ministry will not be discredited. 4 Rather, as servants of God we commend ourselves in every way: in great endurance; in troubles, hardships and distresses; 5 in beatings, imprisonments(AJ) and riots; in hard work, sleepless nights and hunger;(AK) 6 in purity, understanding, patience and kindness; in the Holy Spirit(AL) and in sincere love;(AM) 7 in truthful speech(AN) and in the power of God;(AO) with weapons of righteousness(AP) in the right hand and in the left; 8 through glory and dishonor,(AQ) bad report(AR) and good report; genuine, yet regarded as impostors;(AS) 9 known, yet regarded as unknown; dying,(AT) and yet we live on;(AU) beaten, and yet not killed; 10 sorrowful, yet always rejoicing;(AV) poor, yet making many rich;(AW) having nothing,(AX) and yet possessing everything.(AY)
11 We have spoken freely to you, Corinthians, and opened wide our hearts to you.(AZ) 12 We are not withholding our affection from you, but you are withholding yours from us. 13 As a fair exchange—I speak as to my children(BA)—open wide your hearts(BB) also.
Warning Against Idolatry
14 Do not be yoked together(BC) with unbelievers.(BD) For what do righteousness and wickedness have in common? Or what fellowship can light have with darkness?(BE) 15 What harmony is there between Christ and Belial[d]?(BF) Or what does a believer(BG) have in common with an unbeliever?(BH) 16 What agreement is there between the temple of God and idols?(BI) For we are the temple(BJ) of the living God.(BK) As God has said:
“I will live with them
and walk among them,
and I will be their God,
and they will be my people.”[e](BL)
17 Therefore,
“Come out from them(BM)
and be separate,
says the Lord.
Touch no unclean thing,
and I will receive you.”[f](BN)
18 And,
“I will be a Father to you,
and you will be my sons and daughters,(BO)
says the Lord Almighty.”[g](BP)
7 Therefore, since we have these promises,(BQ) dear friends,(BR) let us purify ourselves from everything that contaminates body and spirit, perfecting holiness(BS) out of reverence for God.
Paul’s Joy Over the Church’s Repentance
2 Make room for us in your hearts.(BT) We have wronged no one, we have corrupted no one, we have exploited no one. 3 I do not say this to condemn you; I have said before that you have such a place in our hearts(BU) that we would live or die with you. 4 I have spoken to you with great frankness; I take great pride in you.(BV) I am greatly encouraged;(BW) in all our troubles my joy knows no bounds.(BX)
5 For when we came into Macedonia,(BY) we had no rest, but we were harassed at every turn(BZ)—conflicts on the outside, fears within.(CA) 6 But God, who comforts the downcast,(CB) comforted us by the coming of Titus,(CC) 7 and not only by his coming but also by the comfort you had given him. He told us about your longing for me, your deep sorrow, your ardent concern for me, so that my joy was greater than ever.
8 Even if I caused you sorrow by my letter,(CD) I do not regret it. Though I did regret it—I see that my letter hurt you, but only for a little while— 9 yet now I am happy, not because you were made sorry, but because your sorrow led you to repentance. For you became sorrowful as God intended and so were not harmed in any way by us. 10 Godly sorrow brings repentance that leads to salvation(CE) and leaves no regret, but worldly sorrow brings death. 11 See what this godly sorrow has produced in you: what earnestness, what eagerness to clear yourselves, what indignation, what alarm, what longing, what concern,(CF) what readiness to see justice done. At every point you have proved yourselves to be innocent in this matter. 12 So even though I wrote to you,(CG) it was neither on account of the one who did the wrong(CH) nor on account of the injured party, but rather that before God you could see for yourselves how devoted to us you are. 13 By all this we are encouraged.
In addition to our own encouragement, we were especially delighted to see how happy Titus(CI) was, because his spirit has been refreshed by all of you. 14 I had boasted to him about you,(CJ) and you have not embarrassed me. But just as everything we said to you was true, so our boasting about you to Titus(CK) has proved to be true as well. 15 And his affection for you is all the greater when he remembers that you were all obedient,(CL) receiving him with fear and trembling.(CM) 16 I am glad I can have complete confidence in you.(CN)
The Collection for the Lord’s People
8 And now, brothers and sisters, we want you to know about the grace that God has given the Macedonian(CO) churches. 2 In the midst of a very severe trial, their overflowing joy and their extreme poverty welled up in rich generosity.(CP) 3 For I testify that they gave as much as they were able,(CQ) and even beyond their ability. Entirely on their own, 4 they urgently pleaded with us for the privilege of sharing(CR) in this service(CS) to the Lord’s people.(CT) 5 And they exceeded our expectations: They gave themselves first of all to the Lord, and then by the will of God also to us. 6 So we urged(CU) Titus,(CV) just as he had earlier made a beginning, to bring also to completion(CW) this act of grace on your part. 7 But since you excel in everything(CX)—in faith, in speech, in knowledge,(CY) in complete earnestness and in the love we have kindled in you[h]—see that you also excel in this grace of giving.
8 I am not commanding you,(CZ) but I want to test the sincerity of your love by comparing it with the earnestness of others. 9 For you know the grace(DA) of our Lord Jesus Christ,(DB) that though he was rich, yet for your sake he became poor,(DC) so that you through his poverty might become rich.(DD)
10 And here is my judgment(DE) about what is best for you in this matter. Last year you were the first not only to give but also to have the desire to do so.(DF) 11 Now finish the work, so that your eager willingness(DG) to do it may be matched by your completion of it, according to your means. 12 For if the willingness is there, the gift is acceptable according to what one has,(DH) not according to what one does not have.
13 Our desire is not that others might be relieved while you are hard pressed, but that there might be equality. 14 At the present time your plenty will supply what they need,(DI) so that in turn their plenty will supply what you need. The goal is equality, 15 as it is written: “The one who gathered much did not have too much, and the one who gathered little did not have too little.”[i](DJ)
Titus Sent to Receive the Collection
16 Thanks be to God,(DK) who put into the heart(DL) of Titus(DM) the same concern I have for you. 17 For Titus not only welcomed our appeal, but he is coming to you with much enthusiasm and on his own initiative.(DN) 18 And we are sending along with him the brother(DO) who is praised by all the churches(DP) for his service to the gospel.(DQ) 19 What is more, he was chosen by the churches to accompany us(DR) as we carry the offering, which we administer in order to honor the Lord himself and to show our eagerness to help.(DS) 20 We want to avoid any criticism of the way we administer this liberal gift. 21 For we are taking pains to do what is right, not only in the eyes of the Lord but also in the eyes of man.(DT)
22 In addition, we are sending with them our brother who has often proved to us in many ways that he is zealous, and now even more so because of his great confidence in you. 23 As for Titus,(DU) he is my partner(DV) and co-worker(DW) among you; as for our brothers,(DX) they are representatives of the churches and an honor to Christ. 24 Therefore show these men the proof of your love and the reason for our pride in you,(DY) so that the churches can see it.
9 There is no need(DZ) for me to write to you about this service(EA) to the Lord’s people.(EB) 2 For I know your eagerness to help,(EC) and I have been boasting(ED) about it to the Macedonians, telling them that since last year(EE) you in Achaia(EF) were ready to give; and your enthusiasm has stirred most of them to action. 3 But I am sending the brothers(EG) in order that our boasting about you in this matter should not prove hollow, but that you may be ready, as I said you would be.(EH) 4 For if any Macedonians(EI) come with me and find you unprepared, we—not to say anything about you—would be ashamed of having been so confident. 5 So I thought it necessary to urge the brothers(EJ) to visit you in advance and finish the arrangements for the generous gift you had promised. Then it will be ready as a generous gift,(EK) not as one grudgingly given.(EL)
Generosity Encouraged
6 Remember this: Whoever sows sparingly will also reap sparingly, and whoever sows generously will also reap generously.(EM) 7 Each of you should give what you have decided in your heart to give,(EN) not reluctantly or under compulsion,(EO) for God loves a cheerful giver.(EP) 8 And God is able(EQ) to bless you abundantly, so that in all things at all times, having all that you need,(ER) you will abound in every good work. 9 As it is written:
“They have freely scattered their gifts(ES) to the poor;
their righteousness endures forever.”[j](ET)
10 Now he who supplies seed to the sower and bread for food(EU) will also supply and increase your store of seed and will enlarge the harvest of your righteousness.(EV) 11 You will be enriched(EW) in every way so that you can be generous(EX) on every occasion, and through us your generosity will result in thanksgiving to God.(EY)
12 This service that you perform is not only supplying the needs(EZ) of the Lord’s people but is also overflowing in many expressions of thanks to God.(FA) 13 Because of the service(FB) by which you have proved yourselves, others will praise God(FC) for the obedience that accompanies your confession(FD) of the gospel of Christ,(FE) and for your generosity(FF) in sharing with them and with everyone else. 14 And in their prayers for you their hearts will go out to you, because of the surpassing grace God has given you. 15 Thanks be to God(FG) for his indescribable gift!(FH)
Footnotes
- 2 Corinthians 5:17 Or Christ, that person is a new creation.
- 2 Corinthians 5:21 Or be a sin offering
- 2 Corinthians 6:2 Isaiah 49:8
- 2 Corinthians 6:15 Greek Beliar, a variant of Belial
- 2 Corinthians 6:16 Lev. 26:12; Jer. 32:38; Ezek. 37:27
- 2 Corinthians 6:17 Isaiah 52:11; Ezek. 20:34,41
- 2 Corinthians 6:18 2 Samuel 7:14; 7:8
- 2 Corinthians 8:7 Some manuscripts and in your love for us
- 2 Corinthians 8:15 Exodus 16:18
- 2 Corinthians 9:9 Psalm 112:9
Albanian Bible (ALB)
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.