Nu oba, wan dee Deenst tom Doot, dee met Buakstowe daut enn Steena jeschraewe wea, enn Harlichkjeit wea, soo daut dee Kjinja Iesrael nich kunne Mooses sien Jesecht aunkjikje waeajen dee Harlichkjeit dee doch feschwunk,

woo fael meeha woat dee Deenst emm Jeist enn Harlichkjeit senne?

Dan wan dee Deenst to Fedaumnes Harlichkjeit brocht, woo fael rikja enn Harlichkjeit es dee Deenst de Jerachtichkjeit.

10 Dan werklich daut waut donn feharlicht wea, wea nich Harlichkjeit jaeajen dee fael jratre Harlichkjeit.

11 Dan wan daut waut feschwingt derch Harlichkjeit kjeem, woo fael meeha dee Harlichkjeit dee bliewe woat.

12 Sentamol wie soone Hopninj ha, sent wie seeha brow,

13 nich soo aus Mooses, dee sikj en Schleia fer sien Jesecht must hoole, daut dee Kjinja Iesrael nich kjikje sulle opp daut waut feschwunk.

14 Oba aea Senn wea hoat jemoakt. Dan bott daen fonndoagsche Dach blift daut Schleia fer an wan daut oolet Bunt jelaest woat; daut Schleia daut enn Christus wajch jenome woat.

15 Oba bott dis Dach, wan Mooses jelaest woat, licht daut Schleia opp aea Hoat;

16 oba wan aea Hoat sikj nom Herr bekjeat, dan es daut Schleia wajch jenome.

17 Nu de Herr es dee Jeist; en wuaemma daem Herr sien Jeist es, doa es Frieheit.

Read full chapter