Font Size
Fyrri Kroníkubók 28-29
Icelandic Bible
Fyrri Kroníkubók 28-29
Icelandic Bible
28 Davíð stefndi til Jerúsalem öllum höfðingjum Ísraels, höfðingjum fyrir kynkvíslunum og flokkshöfðingjunum, þeim er konungi þjónuðu, þúsundhöfðingjunum og hundraðshöfðingjunum og ráðsmönnum yfir öllum eignum og fénaði konungs og sona hans, og auk þess hirðmönnunum og köppunum og öllum röskum mönnum.
2 Þá stóð Davíð konungur upp og mælti: "Hlustið á mig, þér bræður mínir og lýður minn! Ég hafði í hyggju að reisa hvíldarstað fyrir sáttmálsörk Drottins og fyrir fótskör Guðs vors, og dró að föng til byggingarinnar.
3 En Guð sagði við mig: ,Þú skalt eigi reisa hús nafni mínu, því að þú ert bardagamaður og hefir úthellt blóði.`
4 Drottinn Guð Ísraels kaus mig af allri ætt minni, að ég skyldi ævinlega vera konungur yfir Ísrael. Því að Júda hefir hann kjörið til þjóðhöfðingja, og í ættkvísl Júda ætt mína, og meðal sona föður míns þóknaðist honum að gjöra mig að konungi yfir öllum Ísrael.
5 Og af öllum sonum mínum _ því að Drottinn hefir gefið mér marga sonu _ kaus hann Salómon son minn, að hann skyldi sitja á konungsstóli Drottins yfir Ísrael.
6 Hann sagði við mig: ,Salómon sonur þinn, hann skal reisa musteri mitt og forgarða mína, því að hann hefi ég kjörið mér fyrir son, og ég vil vera honum faðir.
7 Og ég mun staðfesta konungdóm hans að eilífu, ef hann stöðugt heldur boð mín og fyrirskipanir, eins og nú.`
8 Og nú, að öllum Ísrael ásjáanda, frammi fyrir söfnuði Drottins og í áheyrn Guðs vors: Varðveitið kostgæfilega öll boðorð Drottins, Guðs yðar, að þér megið eiga þetta góða land og láta það ganga að erfðum til niðja yðar um aldur og ævi.
9 Og þú, Salómon, sonur minn, lær að þekkja Guð föður þíns og þjóna honum af öllu hjarta og með fúsu geði, því að Drottinn rannsakar öll hjörtu og þekkir allar hugrenningar. Ef þú leitar hans, mun hann gefa þér kost á að finna sig; ef þú yfirgefur hann, mun hann útskúfa þér um aldur.
10 Gæt nú að, því að Drottinn hefir kjörið þig til þess að reisa helgidómshús. Gakk öruggur að verki."
11 Síðan fékk Davíð Salómon syni sínum fyrirmynd að forsalnum og herbergjum hans, fjárhirslum, loftherbergjum, innherbergjum og arkarherberginu,
12 svo og fyrirmynd að öllu því, er hann hafði í huga: að forgörðum musteris Drottins og herbergjunum allt í kring, féhirslum Guðs húss og fjárhirslunum fyrir helgigjafirnar,
13 áætlun um flokka prestanna og levítanna og öll embættisstörf í musteri Drottins, og um öll þjónustuáhöld í musteri Drottins,
14 og áætlun um þyngd gullsins, sem á þurfti að halda í öll áhöld við hvers konar embættisstörf; og um þyngd silfuráhaldanna, sem á þurfti að halda við hvers konar embættisstörf;
15 og um efnið í gullstjakana og gulllampana, er á þeim voru, eftir þyngd hvers stjaka og lampa hans; og um efnið í silfurstjakana eftir þyngd hvers stjaka og lampa hans, eftir því sem hver stjaki var ætlaður til;
16 og um þyngd gullsins í hvert af borðunum fyrir raðsettu brauðin; og um silfrið í silfurborðin;
17 og um þyngd soðkrókanna og fórnarskálanna og bollanna úr skíru gulli og þyngd gullbikaranna og silfurbikaranna, hvers fyrir sig;
18 og um þyngd reykelsisaltarisins úr hreinsuðu gulli. Og hann fékk honum fyrirmynd að vagninum, gullkerúbunum, er breiddu út vængina og huldu sáttmálsörk Drottins.
19 "Allt þetta," kvað Davíð, "er skráð í riti frá hendi Drottins. Hann hefir frætt mig um öll störf, er vinna á eftir fyrirmyndinni."
20 Síðan mælti Davíð við Salómon son sinn: "Ver hughraustur og öruggur og kom þessu til framkvæmdar. Óttast ekki og lát eigi hugfallast, því að Drottinn Guð, Guð minn, mun vera með þér. Hann mun eigi sleppa af þér hendinni og eigi yfirgefa þig, uns lokið er öllum störfum til þjónustugjörðar í musteri Drottins.
21 Hér eru og prestaflokkar og levíta til alls konar þjónustu við musteri Guðs, og hjá þér eru menn til alls konar starfa, verkhyggnir menn, fúsir til allra starfa, og enn fremur hlýða höfðingjarnir og allur lýðurinn öllum skipunum þínum."
29 Davíð konungur mælti til alls safnaðarins: "Salómon sonur minn, hinn eini, er Guð hefir kjörið, er ungur og óreyndur, en starfið er mikið, því að eigi er musteri þetta manni ætlað, heldur Drottni Guði.
2 Ég hefi af öllum mætti dregið að fyrir musteri Guðs míns, gull í gulláhöldin, silfur í silfuráhöldin, eir í eiráhöldin, járn í járnáhöldin og tré í tréáhöldin, sjóamsteina og steina til að greypa inn, gljásteina og mislita steina, alls konar dýra steina og afar mikið af alabastursteinum.
3 Enn fremur vil ég, sakir þess að ég hefi mætur á musteri Guðs míns, gefa það, er ég á af gulli og silfri, til musteris Guðs míns, auk alls þess, er ég hefi dregið að fyrir helgidóminn:
4 Þrjú þúsund talentur af gulli og það af Ófírgulli, sjö þúsund talentur af skíru silfri til þess að klæða með veggina í herbergjunum
5 og til þess að útvega gull í gulláhöldin og silfur í silfuráhöldin, og til alls konar listasmíða. Hver er nú fús til þess að færa Drottni ríflega fórnargjöf í dag?"
6 Þá kváðust ætthöfðingjarnir, höfðingjar kynkvísla Ísraels, þúsundhöfðingjarnir og hundraðshöfðingjarnir og ráðsmennirnir yfir störfum í konungsþjónustu vera fúsir til þess,
7 og þeir gáfu til Guðs húss fimm þúsund talentur gulls, tíu þúsund Daríus-dali, tíu þúsund talentur silfurs, átján þúsund talentur eirs og hundrað þúsund talentur járns.
8 Og hver sá, er átti gimsteina, gaf þá í féhirslu húss Drottins, er Jehíel Gersoníti hafði umsjón yfir.
9 Þá gladdist lýðurinn yfir örlæti þeirra, því að þeir höfðu af heilum hug fært Drottni sjálfviljagjafir, og Davíð konungur gladdist einnig stórum.
10 Þá lofaði Davíð Drottin, að öllum söfnuðinum ásjáanda, og Davíð mælti: "Lofaður sért þú, Drottinn, Guð Ísraels, forföður vors, frá eilífð til eilífðar.
11 Þín, Drottinn, er tignin, mátturinn og dýrðin, vegsemdin og hátignin, því að allt er þitt, á himni og jörðu. Þinn er konungdómurinn, Drottinn, og sá, er gnæfir yfir alla sem höfðingi.
12 Auðlegðin og heiðurinn koma frá þér; þú drottnar yfir öllu, máttur og megin er í hendi þinni, og á þínu valdi er það, að gjöra hvern sem vera skal mikinn og máttkan.
13 Og nú, Guð vor, vér lofum þig og tignum þitt dýrlega nafn.
14 Því að hvað er ég, og hvað er lýður minn, að vér skulum vera færir um að gefa svo mikið sjálfviljuglega? Nei, frá þér er allt, og af þínu höfum vér fært þér gjöf.
15 Því að vér erum aðkomandi og útlendingar fyrir þér, eins og allir feður vorir. Sem skuggi eru dagar vorir á jörðunni, og engin er vonin.
16 Drottinn, Guð vor, öll þessi auðæfi, er vér höfum dregið að til þess að reisa þér _ þínu heilaga nafni _ hús, frá þér eru þau og allt er það þitt.
17 Og ég veit, Guð minn, að þú rannsakar hjartað og hefir þóknun á hreinskilni. Ég hefi með hreinum hug og sjálfviljuglega gefið allt þetta, og ég hefi með gleði horft á, hversu lýður þinn, sem hér er, færir þér sjálfviljagjafir.
18 Drottinn, Guð feðra vorra, Abrahams, Ísaks og Jakobs, varðveit þú slíkar hugrenningar í hjarta lýðs þíns að eilífu, og bein hjörtum þeirra til þín.
19 En gef þú Salómon syni mínum einlægt hjarta, að hann megi varðveita boðorð þín, vitnisburði og fyrirskipanir, og að hann megi gjöra allt þetta og reisa musterið, er ég hefi dregið að föng til."
20 Síðan mælti Davíð til alls safnaðarins: "Lofið Drottin, Guð yðar!" Lofaði þá allur söfnuðurinn Drottin, Guð feðra sinna, hneigðu sig og lutu Drottni og konungi.
21 Næsta morgun færðu þeir Drottni sláturfórn og færðu honum í brennifórn: þúsund naut, þúsund hrúta og þúsund lömb, og drykkjarfórnir, er við áttu, svo og sláturfórnir í ríkum mæli fyrir allan Ísrael.
22 Átu þeir svo og drukku frammi fyrir Drottni þann dag í miklum fagnaði og tóku Salómon, son Davíðs, öðru sinni til konungs og smurðu hann þjóðhöfðingja Drottni til handa, en Sadók til prests.
23 Sat Salómon þannig sem konungur Drottins í hásæti í stað Davíðs föður síns og var auðnumaður, og allir Ísraelsmenn hlýddu honum.
24 Og allir höfðingjarnir og kapparnir, svo og allir synir Davíðs konungs, hylltu Salómon konung.
25 Og Drottinn gjörði Salómon mjög vegsamlegan í augum allra Ísraelsmanna og veitti honum tignarmikinn konungdóm, svo að enginn konungur í Ísrael hafði slíkan haft á undan honum.
26 Davíð Ísaíson ríkti yfir öllum Ísrael.
27 En sá tími, er hann ríkti yfir Ísrael, var fjörutíu ár. Í Hebron ríkti hann sjö ár, en í Jerúsalem ríkti hann þrjátíu og þrjú.
28 Dó hann í góðri elli, saddur lífdaga, auðæfa og sæmdar, og tók Salómon sonur hans ríki eftir hann.
29 En saga Davíðs konungs frá upphafi til enda er skráð í Sögu Samúels sjáanda, svo og í Sögu Natans spámanns og í Sögu Gaðs sjáanda.
1 Chronicles 28-29
New International Version
1 Chronicles 28-29
New International Version
David’s Plans for the Temple
28 David summoned(A) all the officials(B) of Israel to assemble at Jerusalem: the officers over the tribes, the commanders of the divisions in the service of the king, the commanders of thousands and commanders of hundreds, and the officials in charge of all the property and livestock belonging to the king and his sons, together with the palace officials, the warriors and all the brave fighting men.
2 King David rose to his feet and said: “Listen to me, my fellow Israelites, my people. I had it in my heart(C) to build a house as a place of rest(D) for the ark of the covenant of the Lord, for the footstool(E) of our God, and I made plans to build it.(F) 3 But God said to me,(G) ‘You are not to build a house for my Name,(H) because you are a warrior and have shed blood.’(I)
4 “Yet the Lord, the God of Israel, chose me(J) from my whole family(K) to be king over Israel forever. He chose Judah(L) as leader, and from the tribe of Judah he chose my family, and from my father’s sons he was pleased to make me king over all Israel.(M) 5 Of all my sons—and the Lord has given me many(N)—he has chosen my son Solomon(O) to sit on the throne(P) of the kingdom of the Lord over Israel. 6 He said to me: ‘Solomon your son is the one who will build(Q) my house and my courts, for I have chosen him to be my son,(R) and I will be his father. 7 I will establish his kingdom forever if he is unswerving in carrying out my commands and laws,(S) as is being done at this time.’
8 “So now I charge you in the sight of all Israel(T) and of the assembly of the Lord, and in the hearing of our God: Be careful to follow all the commands(U) of the Lord your God, that you may possess this good land and pass it on as an inheritance to your descendants forever.(V)
9 “And you, my son Solomon, acknowledge the God of your father, and serve him with wholehearted devotion(W) and with a willing mind, for the Lord searches every heart(X) and understands every desire and every thought. If you seek him,(Y) he will be found by you; but if you forsake(Z) him, he will reject(AA) you forever. 10 Consider now, for the Lord has chosen you to build a house as the sanctuary. Be strong and do the work.”
11 Then David gave his son Solomon the plans(AB) for the portico of the temple, its buildings, its storerooms, its upper parts, its inner rooms and the place of atonement. 12 He gave him the plans of all that the Spirit(AC) had put in his mind for the courts of the temple of the Lord and all the surrounding rooms, for the treasuries of the temple of God and for the treasuries for the dedicated things.(AD) 13 He gave him instructions for the divisions(AE) of the priests and Levites, and for all the work of serving in the temple of the Lord, as well as for all the articles to be used in its service. 14 He designated the weight of gold for all the gold articles to be used in various kinds of service, and the weight of silver for all the silver articles to be used in various kinds of service: 15 the weight of gold for the gold lampstands(AF) and their lamps, with the weight for each lampstand and its lamps; and the weight of silver for each silver lampstand and its lamps, according to the use of each lampstand; 16 the weight of gold for each table(AG) for consecrated bread; the weight of silver for the silver tables; 17 the weight of pure gold for the forks, sprinkling bowls(AH) and pitchers; the weight of gold for each gold dish; the weight of silver for each silver dish; 18 and the weight of the refined gold for the altar of incense.(AI) He also gave him the plan for the chariot,(AJ) that is, the cherubim of gold that spread their wings and overshadow(AK) the ark of the covenant of the Lord.
19 “All this,” David said, “I have in writing as a result of the Lord’s hand on me, and he enabled me to understand all the details(AL) of the plan.(AM)”
20 David also said to Solomon his son, “Be strong and courageous,(AN) and do the work. Do not be afraid or discouraged, for the Lord God, my God, is with you. He will not fail you or forsake(AO) you until all the work for the service of the temple of the Lord is finished.(AP) 21 The divisions of the priests and Levites are ready for all the work on the temple of God, and every willing person skilled(AQ) in any craft will help you in all the work. The officials and all the people will obey your every command.”
Gifts for Building the Temple
29 Then King David said to the whole assembly: “My son Solomon, the one whom God has chosen, is young and inexperienced.(AR) The task is great, because this palatial structure is not for man but for the Lord God. 2 With all my resources I have provided for the temple of my God—gold(AS) for the gold work, silver for the silver, bronze for the bronze, iron for the iron and wood for the wood, as well as onyx for the settings, turquoise,[a](AT) stones of various colors, and all kinds of fine stone and marble—all of these in large quantities.(AU) 3 Besides, in my devotion to the temple of my God I now give my personal treasures of gold and silver for the temple of my God, over and above everything I have provided(AV) for this holy temple: 4 three thousand talents[b] of gold (gold of Ophir)(AW) and seven thousand talents[c] of refined silver,(AX) for the overlaying of the walls of the buildings, 5 for the gold work and the silver work, and for all the work to be done by the craftsmen. Now, who is willing to consecrate themselves to the Lord today?”
6 Then the leaders of families, the officers of the tribes of Israel, the commanders of thousands and commanders of hundreds, and the officials(AY) in charge of the king’s work gave willingly.(AZ) 7 They(BA) gave toward the work on the temple of God five thousand talents[d] and ten thousand darics[e] of gold, ten thousand talents[f] of silver, eighteen thousand talents[g] of bronze and a hundred thousand talents[h] of iron. 8 Anyone who had precious stones(BB) gave them to the treasury of the temple of the Lord in the custody of Jehiel the Gershonite.(BC) 9 The people rejoiced at the willing response of their leaders, for they had given freely and wholeheartedly(BD) to the Lord. David the king also rejoiced greatly.
David’s Prayer
10 David praised the Lord in the presence of the whole assembly, saying,
“Praise be to you, Lord,
the God of our father Israel,
from everlasting to everlasting.
11 Yours, Lord, is the greatness and the power(BE)
and the glory and the majesty and the splendor,
for everything in heaven and earth is yours.(BF)
Yours, Lord, is the kingdom;
you are exalted as head over all.(BG)
12 Wealth and honor(BH) come from you;
you are the ruler(BI) of all things.
In your hands are strength and power
to exalt and give strength to all.
13 Now, our God, we give you thanks,
and praise your glorious name.
14 “But who am I, and who are my people, that we should be able to give as generously as this?(BJ) Everything comes from you, and we have given you only what comes from your hand.(BK) 15 We are foreigners and strangers(BL) in your sight, as were all our ancestors. Our days on earth are like a shadow,(BM) without hope. 16 Lord our God, all this abundance that we have provided for building you a temple for your Holy Name comes from your hand, and all of it belongs to you. 17 I know, my God, that you test the heart(BN) and are pleased with integrity. All these things I have given willingly and with honest intent. And now I have seen with joy how willingly your people who are here have given to you.(BO) 18 Lord, the God of our fathers Abraham, Isaac and Israel, keep these desires and thoughts in the hearts of your people forever, and keep their hearts loyal to you. 19 And give my son Solomon the wholehearted devotion(BP) to keep your commands, statutes and decrees(BQ) and to do everything to build the palatial structure for which I have provided.”(BR)
20 Then David said to the whole assembly, “Praise the Lord your God.” So they all praised the Lord, the God of their fathers; they bowed down, prostrating themselves before the Lord and the king.
Solomon Acknowledged as King(BS)
21 The next day they made sacrifices to the Lord and presented burnt offerings to him:(BT) a thousand bulls, a thousand rams and a thousand male lambs, together with their drink offerings, and other sacrifices in abundance for all Israel.(BU) 22 They ate and drank with great joy(BV) in the presence of the Lord that day.
Then they acknowledged Solomon son of David as king a second time, anointing him before the Lord to be ruler and Zadok(BW) to be priest. 23 So Solomon sat(BX) on the throne(BY) of the Lord as king in place of his father David. He prospered and all Israel obeyed him. 24 All the officers and warriors, as well as all of King David’s sons,(BZ) pledged their submission to King Solomon.
25 The Lord highly exalted(CA) Solomon in the sight of all Israel and bestowed on him royal splendor(CB) such as no king over Israel ever had before.(CC)
The Death of David(CD)
26 David son of Jesse was king(CE) over all Israel.(CF) 27 He ruled over Israel forty years—seven in Hebron(CG) and thirty-three in Jerusalem.(CH) 28 He died(CI) at a good old age, having enjoyed long life, wealth and honor. His son Solomon succeeded him as king.(CJ)
29 As for the events of King David’s reign, from beginning to end, they are written in the records of Samuel the seer,(CK) the records of Nathan(CL) the prophet and the records of Gad(CM) the seer, 30 together with the details of his reign and power, and the circumstances that surrounded him and Israel and the kingdoms of all the other lands.
Footnotes
- 1 Chronicles 29:2 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.
- 1 Chronicles 29:4 That is, about 110 tons or about 100 metric tons
- 1 Chronicles 29:4 That is, about 260 tons or about 235 metric tons
- 1 Chronicles 29:7 That is, about 190 tons or about 170 metric tons
- 1 Chronicles 29:7 That is, about 185 pounds or about 84 kilograms
- 1 Chronicles 29:7 That is, about 380 tons or about 340 metric tons
- 1 Chronicles 29:7 That is, about 675 tons or about 610 metric tons
- 1 Chronicles 29:7 That is, about 3,800 tons or about 3,400 metric tons
Jóhannesarguðspjall 9:24-41
Icelandic Bible
Jóhannesarguðspjall 9:24-41
Icelandic Bible
24 Nú kölluðu þeir í annað sinn á manninn, sem blindur hafði verið, og sögðu við hann: "Gef þú Guði dýrðina. Vér vitum, að þessi maður er syndari."
25 Hann svaraði: "Ekki veit ég, hvort hann er syndari. En eitt veit ég, að ég, sem var blindur, er nú sjáandi."
26 Þá sögðu þeir við hann: "Hvað gjörði hann við þig? Hvernig opnaði hann augu þín?"
27 Hann svaraði þeim: "Ég er búinn að segja yður það, og þér hlustuðuð ekki á það. Hví viljið þér heyra það aftur? Viljið þér líka verða lærisveinar hans?"
28 Þeir atyrtu hann og sögðu: "Þú ert lærisveinn hans, vér erum lærisveinar Móse.
29 Vér vitum, að Guð talaði við Móse, en um þennan vitum vér ekki, hvaðan hann er."
30 Maðurinn svaraði þeim: "Þetta er furðulegt, að þér vitið ekki, hvaðan hann er, og þó opnaði hann augu mín.
31 Vér vitum, að Guð heyrir ekki syndara. En ef einhver er guðrækinn og gjörir vilja hans, þann heyrir hann.
32 Frá alda öðli hefur ekki heyrst, að nokkur hafi opnað augu þess, sem blindur var borinn.
33 Ef þessi maður væri ekki frá Guði, gæti hann ekkert gjört."
34 Þeir svöruðu honum: "Þú ert syndum vafinn frá fæðingu og ætlar að kenna oss!" Og þeir ráku hann út.
35 Jesús heyrði, að þeir hefðu rekið hann út. Hann fann hann og sagði við hann: "Trúir þú á Mannssoninn?"
36 Hinn svaraði: "Herra, hver er sá, að ég megi trúa á hann?"
37 Jesús sagði við hann: "Þú hefur séð hann, hann er sá sem er nú að tala við þig."
38 En hann sagði: "Ég trúi, herra," og féll fram fyrir honum.
39 Jesús sagði: "Til dóms er ég kominn í þennan heim, svo að blindir sjái og hinir sjáandi verði blindir."
40 Þetta heyrðu þeir farísear, sem með honum voru, og spurðu: "Erum vér þá líka blindir?"
41 Jesús sagði við þá: "Ef þér væruð blindir, væruð þér án sakar. En nú segist þér vera sjáandi, því varir sök yðar."
Read full chapter
John 9:24-41
New International Version
John 9:24-41
New International Version
24 A second time they summoned the man who had been blind. “Give glory to God by telling the truth,”(A) they said. “We know this man is a sinner.”(B)
25 He replied, “Whether he is a sinner or not, I don’t know. One thing I do know. I was blind but now I see!”
26 Then they asked him, “What did he do to you? How did he open your eyes?”
27 He answered, “I have told you already(C) and you did not listen. Why do you want to hear it again? Do you want to become his disciples too?”
28 Then they hurled insults at him and said, “You are this fellow’s disciple! We are disciples of Moses!(D) 29 We know that God spoke to Moses, but as for this fellow, we don’t even know where he comes from.”(E)
30 The man answered, “Now that is remarkable! You don’t know where he comes from, yet he opened my eyes. 31 We know that God does not listen to sinners. He listens to the godly person who does his will.(F) 32 Nobody has ever heard of opening the eyes of a man born blind. 33 If this man were not from God,(G) he could do nothing.”
34 To this they replied, “You were steeped in sin at birth;(H) how dare you lecture us!” And they threw him out.(I)
Spiritual Blindness
35 Jesus heard that they had thrown him out, and when he found him, he said, “Do you believe(J) in the Son of Man?”(K)
36 “Who is he, sir?” the man asked. “Tell me so that I may believe in him.”(L)
37 Jesus said, “You have now seen him; in fact, he is the one speaking with you.”(M)
38 Then the man said, “Lord, I believe,” and he worshiped him.(N)
39 Jesus said,[a] “For judgment(O) I have come into this world,(P) so that the blind will see(Q) and those who see will become blind.”(R)
40 Some Pharisees who were with him heard him say this and asked, “What? Are we blind too?”(S)
41 Jesus said, “If you were blind, you would not be guilty of sin; but now that you claim you can see, your guilt remains.(T)
Footnotes
- John 9:39 Some early manuscripts do not have Then the man said … 39 Jesus said.
Icelandic Bible (ICELAND)
by Icelandic Bible Society
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.