Dan ekj brocht junt daut waut daut easchte es, daut ekj uk jekjraeaje haud, daut Christus fa onnse Sinde storf no de Schreft no;

en daut am begroft wort, en de Dredde Dach fom Doot oppstunt no de Schreft no;

en daut hee sikj seene leet fonn Seefas, donn fonn dee Twalw;

en no daem leet hee sikj seene fonn aewa fief Hundat Breeda opp eemol, fonn daen de measchte nu noch laewe, oba eenje sent aul enjeschlope.

No daem leet hee sikj seene fonn Joakopp, donn fonn aul dee Apostel;

en tolatst let hee sikj uk noch fonn mie seene, aus eene dee nich to rachte Tiet jebuare wea.

Dan ekj sie de jeringste unja dee Apostel, en sie et nich emol weat en Apostel jenant to woare, wiel ekj Gott siene Jemeent fefollcht hab.

Read full chapter