23 Dan ekj ha fonn daem Herr daut jekjraeaje waut ekj junt jejaeft hab, daut de Herr Jesus, enn dee Nacht aus hee ferode wort, neem Broot,

24 en aus hee doafaea jedankt haud, bruak hee daut twei en saed: "Dit es mien Lief dee fa junt es; doot dit fa mie tom Aunjedenkj."

25 En jrod soo daut Kuffel nom aete, en saed: "Dit Kuffel es de neehe Bunt enn mien Bloot; en wanemma jie daut drinkje, doot daut fa mie tom Aunjedenkj."

26 Dan soo foaken aus jie daut Broot aete en ut daut Kuffel drinkje, doo jie daem Herr sien Doot fekjindje bott hee wada kjemt.

27 Doaromm waea dit Broot at en ut dit Kuffel drinkjt, en emm Hoat nich Rajcht es, woat Schuldich senne aun daem Herr sien Lief en Bloot.

28 Oba lot en Mensch sikj selfst unjaseakje, en dan lot am daut Broot aete en ut daut Kuffel drinkje;

29 Dan aundasch at en drinkjt hee sikj selfst tom Jerecht wiels hee nich daut Lief aunerkjant.

30 Doaromm sent fael mank junt schwak en kjrenklich, en meare sent aul ennjeschlope.

31 Oba wan wie onns selfst rechte wudde, wudd wie nich jerecht woare.

32 Oba wan wie fonn daem Herr jerecht woare, woa wie doaderch trachtjeholpe daut wie nich sulle met de Welt toop fedaumt woare.

33 Doaromm, miene Breeda, wan jie toop kome, wacht eena fa daem aundra.

34 Wan waem hungat, lot am tus aete, daut jie nich toop kome tom Jerecht. En daut aewrije woa ekj tracht stalle wan ekj hankom.

Read full chapter