20 Wan jie nu dan toop kome, esset nich tom daut Owentmol hoole;

21 dan en jieda at sien Owentkost ferhaea, en eena blift hungrich, en eena es bedrunke.

22 Ha jie nich Hiesa wua jie aete en drnkje kjenne? oda fe-acht jie Gott siene Jemeent, en beschaeme daen, dee nusscht ha? Waut saul ekj to junt saje? Saul ekj junt enn dit lowe? Enn dit low ekj junt nich!

23 Dan ekj ha fonn daem Herr daut jekjraeaje waut ekj junt jejaeft hab, daut de Herr Jesus, enn dee Nacht aus hee ferode wort, neem Broot,

24 en aus hee doafaea jedankt haud, bruak hee daut twei en saed: "Dit es mien Lief dee fa junt es; doot dit fa mie tom Aunjedenkj."

25 En jrod soo daut Kuffel nom aete, en saed: "Dit Kuffel es de neehe Bunt enn mien Bloot; en wanemma jie daut drinkje, doot daut fa mie tom Aunjedenkj."

26 Dan soo foaken aus jie daut Broot aete en ut daut Kuffel drinkje, doo jie daem Herr sien Doot fekjindje bott hee wada kjemt.

27 Doaromm waea dit Broot at en ut dit Kuffel drinkjt, en emm Hoat nich Rajcht es, woat Schuldich senne aun daem Herr sien Lief en Bloot.

28 Oba lot en Mensch sikj selfst unjaseakje, en dan lot am daut Broot aete en ut daut Kuffel drinkje;

29 Dan aundasch at en drinkjt hee sikj selfst tom Jerecht wiels hee nich daut Lief aunerkjant.

Read full chapter