Add parallel Print Page Options

Ang Pangamuyo ni Solomon para sa Katawhan sang Israel(A)

22 Sa presensya sang bug-os nga katilingban sang Israel, nagtindog si Solomon sa atubangan sang halaran sang Ginoo kag ginbayaw niya ang iya mga kamot 23 kag nagpangamuyo, “Ginoo, Dios sang Israel, wala sing Dios nga pareho sa imo sa langit ukon sa duta. Ginatuman mo ang imo kasugtanan, kag ginapakita mo ang imo gugma sa imo mga alagad nga nagasunod sa imo sa bug-os nila nga tagipusuon. 24 Gintuman mo ang imo ginpromisa sa imo alagad nga si David nga akon amay. Ikaw mismo ang nagpromisa sina, kag ikaw man mismo ang nagtuman sina subong nga adlaw. 25 Kag karon, Ginoo, Dios sang Israel, tumana pa gid ang imo ginpromisa sa imo alagad nga si David nga akon amay sang nagsiling ka sa iya, ‘Indi ka madulaan sang kaliwat nga magabulos sa imo bilang hari sa Israel kon maayo lang ang pagsunod sang imo mga kaliwat sa akon, pareho sang imo ginhimo.’ 26 Gani karon, O Dios sang Israel, tumana ang imo ginpromisa sa imo alagad nga si David nga akon amay.

27 “Pero makaestar gid bala ikaw, O Dios, diri sa kalibutan? Indi gani ikaw makaigo sa langit, bisan sa pinakamataas nga parte sang langit, ano pa ayhan sa templo nga ginpatindog ko? 28 Pero pamatii ako nga imo alagad sa akon pagpangamuyo kag pagpakitluoy. O Ginoo nga akon Dios, pamatii ang akon pagpanawag kag pagpangamuyo sa imo presensya subong. 29 Kabay pa nga bantayan mo ining templo adlaw-gab-i, ining lugar nga nagsiling ka nga diri ikaw padunggan. Kabay pa nga pamatian mo ako nga imo alagad sa akon pagpangamuyo nga nagaatubang sa sini nga lugar. 30 Pamatii ang akon mga pangabay kag ang mga pangabay sang imo katawhan nga mga Israelinhon samtang nagapangamuyo kami nga nagaatubang sa sini nga lugar. Pamatii kami dira sa imo puluy-an sa langit. Kag kon mabatian mo kami, patawara kami.

31 “Kon ang isa ka tawo gin-akusar nga nakasala sa iya isigkatawo, kag ginpakadto siya sa imo halaran sa sini nga templo sa pagsumpa nga inosente siya, 32 pamatii ini nga kaso dira sa langit kag hukmi ang imo mga alagad—ang nagaakusar kag ang ginaakusar. Siluti ang nakasala suno sa iya binuhatan, kag hilwaya ang wala sing sala agod magaguwa nga inosente siya.

33 “Kon ang imo katawhan nga mga Israelinhon mapierdi sang ila mga kaaway tungod kay nakasala sila sa imo, kag kon magbalik sila sa imo kag magdayaw sa imo kag magpangamuyo sa sini nga templo, 34 pamatii sila dira sa langit. Patawara sila sa ila sala kag dal-a sila pabalik sa duta nga ginhatag mo sa ila mga katigulangan.

35 “Kon indi mo pagpaulanon tungod kay nakasala sa imo ang imo katawhan, kag kon magpangamuyo sila nga nagaatubang sa sini nga lugar kag magdayaw sa imo, kag maghinulsol sa ila mga sala tungod kay ginsilutan mo sila, 36 pamatii sila dira sa langit. Patawara sila nga imo mga alagad, ang imo katawhan nga mga Israelinhon. Tudlui sila sang matarong nga pagkabuhi, kag padal-i sang ulan ang duta nga imo ginhatag sa ila nga ila panag-iyahan.

37 “Kon may mag-abot nga gutom sa duta sang imo katawhan, ukon kalalat-an, ukon mainit nga hangin, ukon peste sa mga tanom pati na mga apan kag mga ulod, ukon kibunon sila sang mga kaaway sa bisan diin sa ila mga banwa, ukon mag-abot sa ila ang bisan ano nga balatian, 38 kag kon may ara sa ila nga magpangamuyo ukon magpangabay sa imo, pamatii sila. Kon ginakilala nila nga tungod sa ila mga sala nag-abot ining mga pag-antos sa ila, kag magpangamuyo sila nga nagabayaw sang ila mga kamot, nga nagaatubang sa sini nga templo, 39 pamatii sila dira sa imo puluy-an sa langit. Patawara sila, kag himua sa kada isa sa ila ang nagakabagay sa ila mga binuhatan, kay nahibaluan mo ang sa sulod sang ila tagipusuon. Matuod nga ikaw gid lang ang nakahibalo sang tagipusuon sang tanan nga tawo. 40 Himua ina agod magtahod sila sa imo samtang nagakabuhi sila sa duta nga ginhatag mo sa amon mga katigulangan.

41-42 “Kon ang mga indi Israelinhon nga nagaestar sa malayo nga lugar makabati sang imo pagkabantog kag pagkagamhanan, kag magkadto sila diri sa pagsimba sa imo kag magpangamuyo sila nga nagaatubang sa sini nga templo, 43 pamatii sila dira sa imo puluy-an sa langit. Kag himua ang bisan ano nga ila ginapangabay, agod ang tanan nga tawo sa kalibutan makakilala sa imo kag magtahod sa imo pareho sang imo katawhan nga mga Israelinhon, kag agod mahibaluan nila nga ginapadunggan ka sa templo nga akon ginpatindog.

44 “Kon ang imo katawhan maglakat sa pagpakig-away suno sa imo mando, kag kon magpangamuyo sila sa imo nga nagaatubang sa sini nga siyudad nga imo ginpili kag sa templo nga akon ginpatindog para sa imo kadungganan, 45 pamatii ang ila mga pangamuyo kag mga pangabay dira sa langit, kag hatagi sila sang kadalag-an.[a] 46 Kon makasala sila sa imo—kay wala man sing bisan isa nga wala nagakasala—kag sa imo kaakig ginpapierdi mo sila sa ila mga kaaway kag ginbihag sila sa malayo ukon sa malapit nga lugar, 47 kag kon sa ulihi magbag-o ang ila mga tagipusuon didto, kag maghinulsol sila kag magpakitluoy sa imo nga nagasiling, ‘Nakasala kami, kag malaot ang amon mga ginhimo,’ 48 pamatii ang ila pangamuyo. Kon magbalik sila sa imo sa bug-os nila nga tagipusuon kag hunahuna didto sa lugar sang ila mga kaaway nga nagbihag sa ila, kag magpangamuyo sila sa imo nga nagaatubang sa sini nga duta nga ginhatag mo sa ila mga katigulangan, sa sini nga siyudad nga imo ginpili, kag sa templo nga akon ginpatindog para sa imo kadungganan, 49 pamatii ang ila mga pangamuyo kag mga pangabay dira sa imo puluy-an sa langit, kag hatagi sila sang kadalag-an. 50 Patawara sila sa ila mga sala kag mga paglapas kontra sa imo, kag tuguti nga maluoy sa ila ang mga nagbihag sa ila. 51 Kay katawhan mo sila nga imo ginapanag-iyahan. Ginpaguwa mo sila sa Egipto, ang lugar nga pareho sa nagadabadaba nga hurnohan nga tunawan sang salsalon.

52 “Kabay pa nga talupangdon mo ang akon mga pangabay kag ang mga pangabay sang imo katawhan nga mga Israelinhon, kag kabay pa nga pamatian mo sila kon magpangayo sila sang bulig sa imo. 53 Kay ginpili mo sila, Ginoong Dios, sa tanan nga nasyon sa kalibutan bilang katawhan nga imo ginapanag-iyahan, suno sa ginsiling mo paagi kay Moises nga imo alagad, sang ginpaguwa mo ang amon mga katigulangan sa Egipto.”

Read full chapter

Footnotes

  1. 8:45 hatagi sila sang kadalag-an: ukon, himua ang husto para sa ila. Amo man sa bersikulo 39.

Solomon’s Prayer of Dedication(A)

22 Then Solomon stood before the altar of the Lord in front of the whole assembly of Israel, spread out his hands(B) toward heaven 23 and said:

Lord, the God of Israel, there is no God like(C) you in heaven above or on earth below—you who keep your covenant of love(D) with your servants who continue wholeheartedly in your way. 24 You have kept your promise to your servant David my father; with your mouth you have promised and with your hand you have fulfilled it—as it is today.

25 “Now Lord, the God of Israel, keep for your servant David my father the promises(E) you made to him when you said, ‘You shall never fail to have a successor to sit before me on the throne of Israel, if only your descendants are careful in all they do to walk before me faithfully as you have done.’ 26 And now, God of Israel, let your word that you promised(F) your servant David my father come true.

27 “But will God really dwell(G) on earth? The heavens, even the highest heaven,(H) cannot contain(I) you. How much less this temple I have built! 28 Yet give attention to your servant’s prayer and his plea for mercy, Lord my God. Hear the cry and the prayer that your servant is praying in your presence this day. 29 May your eyes be open(J) toward(K) this temple night and day, this place of which you said, ‘My Name(L) shall be there,’ so that you will hear the prayer your servant prays toward this place. 30 Hear the supplication of your servant and of your people Israel when they pray(M) toward this place. Hear(N) from heaven, your dwelling place, and when you hear, forgive.(O)

31 “When anyone wrongs their neighbor and is required to take an oath and they come and swear the oath(P) before your altar in this temple, 32 then hear from heaven and act. Judge between your servants, condemning the guilty by bringing down on their heads what they have done, and vindicating the innocent by treating them in accordance with their innocence.(Q)

33 “When your people Israel have been defeated(R) by an enemy because they have sinned(S) against you, and when they turn back to you and give praise to your name, praying and making supplication to you in this temple,(T) 34 then hear from heaven and forgive the sin of your people Israel and bring them back to the land you gave to their ancestors.

35 “When the heavens are shut up and there is no rain(U) because your people have sinned(V) against you, and when they pray toward this place and give praise to your name and turn from their sin because you have afflicted them, 36 then hear from heaven and forgive the sin of your servants, your people Israel. Teach(W) them the right way(X) to live, and send rain(Y) on the land you gave your people for an inheritance.

37 “When famine(Z) or plague(AA) comes to the land, or blight(AB) or mildew, locusts or grasshoppers,(AC) or when an enemy besieges them in any of their cities, whatever disaster or disease may come, 38 and when a prayer or plea is made by anyone among your people Israel—being aware of the afflictions of their own hearts, and spreading out their hands(AD) toward this temple— 39 then hear(AE) from heaven, your dwelling place. Forgive(AF) and act; deal with everyone according to all they do, since you know(AG) their hearts (for you alone know every human heart), 40 so that they will fear(AH) you all the time they live in the land(AI) you gave our ancestors.

41 “As for the foreigner(AJ) who does not belong to your people Israel but has come from a distant land because of your name— 42 for they will hear(AK) of your great name and your mighty hand(AL) and your outstretched arm—when they come and pray toward this temple, 43 then hear from heaven, your dwelling place. Do whatever the foreigner asks of you, so that all the peoples of the earth may know(AM) your name and fear(AN) you, as do your own people Israel, and may know that this house I have built bears your Name.(AO)

44 “When your people go to war against their enemies, wherever you send them, and when they pray(AP) to the Lord toward the city you have chosen and the temple I have built for your Name, 45 then hear from heaven their prayer and their plea, and uphold their cause.(AQ)

46 “When they sin against you—for there is no one who does not sin(AR)—and you become angry with them and give them over to their enemies, who take them captive(AS) to their own lands, far away or near; 47 and if they have a change of heart in the land where they are held captive, and repent and plead(AT) with you in the land of their captors and say, ‘We have sinned, we have done wrong, we have acted wickedly’;(AU) 48 and if they turn back(AV) to you with all their heart(AW) and soul in the land of their enemies who took them captive, and pray(AX) to you toward the land you gave their ancestors, toward the city you have chosen and the temple(AY) I have built for your Name;(AZ) 49 then from heaven, your dwelling place, hear their prayer and their plea, and uphold their cause. 50 And forgive your people, who have sinned against you; forgive all the offenses they have committed against you, and cause their captors to show them mercy;(BA) 51 for they are your people and your inheritance,(BB) whom you brought out of Egypt, out of that iron-smelting furnace.(BC)

52 “May your eyes be open(BD) to your servant’s plea and to the plea of your people Israel, and may you listen to them whenever they cry out to you.(BE) 53 For you singled them out from all the nations of the world to be your own inheritance,(BF) just as you declared through your servant Moses when you, Sovereign Lord, brought our ancestors out of Egypt.”

Read full chapter