யோபு 10

Tamil Bible: Easy-to-Read Version

10 “நான் என் சொந்த வாழ்க்கையை வெறுக்கிறேன்.
    எனவே நான் தாராளமாக முறையிடுவேன்.
    என் ஆத்துமா கசந்துபோயிற்று, எனவே நான் இப்போது பேசுவேன்.
² நான் தேவனிடம், ‘என்னைக் குற்றம்சாட்டாதேயும்!
    நான் செய்தவற்றை எனக்குக் கூறும், எனக்கெதிராக உமது காரியம் என்ன?’ என்பேன்.
³ ‘தேவனே, என்னைத் துன்புறுத்துவது உமக்கு மகிழ்ச்சித் தருகிறதா?
    நீர் உண்டாக்கினதைக் குறித்து நீர் கவலைப்பட்டதாகத் தெரியவில்லை. அல்லது தீயோர் செய்த திட்டங்களில் நீர் மகிழ்ச்சிக்கொள்கிறீரா?
⁴ தேவனே, உமக்கு மனிதரின் கண்கள் உண்டா?
    மனிதர் காண்பதுபோல் நீர் காரியங்களைப் பார்க்கிறீரா?
⁵ எங்களைப்போல உமது வாழ்க்கையும் குறுகியதா?
    மனிதனின் வாழ்க்கையைப் போல் உமது வாழ்க்கையும் குறுகியதா? இல்லை!
    எனவே அது எப்படிப்பட்டது என்பதை எவ்வாறு அறிவீர்?
⁶ எனது தவறுகளைப் பார்க்கிறீர்,
    என் பாவங்களைத் தேடுகிறீர்.
⁷ நான் களங்கமற்றவன் என்பதை நீர் அறிந்திருந்தும்
    உமது ஆற்றலிலிருந்து தப்பித்துக்கொள்ள வழியில்லை!
⁸ தேவனே, உமது கைகள் என்னை உண்டாக்கி, என் உடலுக்கு வடிவளித்தன.
    இப்போது அவை என்னை மூடிக்கொண்டு அழிக்கின்றன.
⁹ தேவனே, என்னைக் களிமண்ணைப் போல உருவாக்கினீர் என நினைத்துப்பாரும்
    என்னை மீண்டும் களிமண்ணாக மாற்றுவீரா?
¹⁰ என்னைப் பாலைப்போன்று வெளியே ஊற்றினீர்.
    தயிரைக் கடைந்து வெண்ணெய் எடுப்பவனைப் போன்று என்னைக் கடைந்து உருமாற்றினீர்.
¹¹ எலும்புகளாலும் தசைகளாலும் எனக்கு உருவளித்தீர்.
    பின்னர் தோலாலும் தசையாலும் உடுத்தினீர்.
¹² எனக்கு உயிரளித்தீர், என்னிடம் இரக்கமாயிருந்தீர்.
    நீர் என்னை பராமரித்தீர், என் ஆவியைப் பாதுகாத்தீர்.
¹³ ஆனால் நீர் இதை உமது இருதயத்தில் மறைத்த வைத்திருக்கிறீர்.
    நீர் இரகசியமாக உமது இருதயத்தில் திட்டமிட்டது இது என்பதை நான் அறிவேன்.
¹⁴ நான் பாவம் செய்தால், நீர் அதைக் கவனித்துக் கொண்டிருந்தீர்,
    எனவே நீர் என் தவறுகளுக்கு என்னைத் தண்டிக்க முடியும்.
¹⁵ நான் பாவம் செய்யும்போது குற்றவாளியாகிறேன், அது எனக்குத் தீமையானது.
    ஆனால் நான் களங்கமற்றவனாயிருக்கும் போதும், என் தலையை உயர்த்திப்பார்க்க முடியவில்லை!
    நான் வெட்கப்பட்டு அவமானமடைந்திருக்கிறேன்.
¹⁶ எனக்கு வெற்றி கிடைத்து நான் பெருமைப்பட்டால்,
    ஒருவன் சிங்கத்தை வேட்டையாடுவதைப் போல என்னை வேட்டையாடுகிறீர்.
    எனக்கெதிராக உமது ஆற்றலை மீண்டும் காட்டுகிறீர்.
¹⁷ நான் தவறு செய்தேன் என்று நிறுவ உமக்கு எப்போதும் யாரேனும் கிடைப்பர்.
    பல வழிகளில் உமது கோபத்தை மீண்டும் மீண்டும் வெளிப்படுத்துவீர்.
    அவை எனக்கெதிராக ஒன்றன்பின் ஒன்றாக படைகளை அனுப்புவது போன்றிருக்கும்.
¹⁸ எனவே, தேவனே, ஏன் என்னைப் பிறக்க அனுமதித்தீர்?
    யாரேனும் என்னைக் காணும் முன்பே நான் மரித்திருக்க வேண்டுமென நான் விரும்புகிறேன்.
¹⁹ நான் ஒருபோதும் வாழ்ந்திருக்க வேண்டாமென விரும்புகிறேன்.
    தாயின் கருவிலிருந்து நேரே கல்லறைக்கு என்னைச் சுமந்துப் போயிருக்க வேண்டுமென விரும்புகிறேன்.
²⁰ என் வாழ்க்கை ஏறக்குறைய முடிந்துவிட்டது.
    எனவே என்னைத் தனித்து விடுங்கள்!
²¹ யாரும் திரும்பிவராத, இரளும் மரணமுமுள்ள இடத்திற்கு நான் போகும் முன்பு,
    மிஞ்சியுள்ள சில காலத்தை நான் சந்தோஷமாய் அனுபவிக்க அனுமதியுங்கள்.
²² யாரும் பார்க்கமுடியாத, இருளும் நிழல்களும் குழப்பமும் நிரம்பிய இடத்திற்கு நான் போகும் முன்பு,
    மிஞ்சியுள்ள சிலகாலத்தை நான் மகிழ்ந்திருக்க அனுமதியுங்கள்.
    அங்கு ஒளியும் கூட இருளாகும்’” என்றான்.