Исус исцелува парализиран човек

(Мк. 2:1-12; Лк. 5:17-26) 9 Качувајќи се на бротчето, Исус одново отплови преку езерото и се врати во својот град Кафарнаум. ² Таму луѓето Му донесоа на носила еден парализиран човек. Кога Исус ја виде нивната вера, му се обрати на парализираниот: „Не плаши се, синко, гревовите ти се простуваат!“ ³ Тогаш, некои вероучители си помислија во себе: „Овој човек е богохулник!“ ⁴ Исус, пак, проѕирајќи им ги мислите, рече: „Зошто ви доаѓаат такви зли мисли? ⁵ Што е полесно да се каже: ,Гревовите ти се простуваат‘ или ,Стани и оди!‘? ⁶ Но ќе ви докажам дека Јас, Синот Човечки, имам власт овде на Земјата да простувам гревови!“ Тогаш му се обрати на парализираниот и му рече: „Стани, земи си ја постелата и оди си дома!“ ⁷ Човекот стана и оздравен си отиде дома. ⁸ Кога го виде ова, народот го обзеде страв, па Му оддаде слава на Бога, што им пратил човек со ваква моќ.

Повикувањето на Матеј за апостол

(Мк. 2:18-22; Лк. 5:33-39) ⁹ Заминувајќи си оттаму, Исус виде еден човек, по име Матеј, како седи на тезгата за собирање данок и му рече: „Дојди и биди Мој следбеник!“ Матеј стана и тргна по Него. ¹⁰ Подоцна, за време на вечерата во куќата на Матеј, на Исус и на Неговите ученици на трпезата им се придружија голем број наплатувачи^[a] на данок и жигосани грешници. ¹¹ Го забележаа тоа некои од фарисеите^[b] и им приговорија на Исусовите ученици: „Зошто вашиот учител јаде со наплатувачи на данок и со грешници!?“ ¹² Исус ги чу, па им рече: „Не им треба лекар на здравите, туку на болните! ¹³ Одете и научете се што значи напишаното во Светото Писмо:

,Сакам да покажувате милост, а не да Ми принесувате жртви^[c]!‘

Јас не дојдов да ги повикам ,праведниците‘, туку грешниците.“

За постот

(Мк. 2:18-22; Лк. 5:33-39) ¹⁴ Еден ден, кај Исус дојдоа учениците на Јован Крстител и Го запрашаа: „Зошто ние и фарисеите често постиме, а Твоите ученици воопшто не постат?“ ¹⁵ Исус им одговори: „Зар сватовите треба да тагуваат додека е со нив младоженецот? Но еден ден младоженецот ќе се оттргне од нив; тогаш тие ќе постат.“

¹⁶ „Никој не крпи стара облека со нова крпа, зашто новата крпа ќе се собере и ќе направи уште поголема дупка. ¹⁷ Ниту пак некој става ново^[d] вино во стари кожни мешини, зашто мешините ќе пукнат и виното ќе истече, а и мешините ќе пропаднат. Затоа, ново вино се става во нови мешини, па така и двете ќе се запазат.“

Исус воскреснува и исцелува

¹⁸ Додека Исус говореше, еден еврејски началник на синагогата дојде кај Него, клекна на колена и Му рече: „Тукушто ми умре ќерката; дојди и положи ја Својата рака врз неа и таа ќе се поврати во живот!“ ¹⁹ Исус стана и тргна по него, заедно со Своите ученици.

²⁰ А една жена, која дванаесет години боледувала од незапирливо крвавење, Му се приближи на Исуса одзади и допре едно крајче од Неговата облека, ²¹ бидејќи во себе си велеше: „Само да ја допрам Неговата облека и ќе оздравам!“ ²² Исус се сврте, ја погледна и и рече: „Не плаши се, ќерко, ти оздраве врз основа на твојата вера.“ Во истиот миг, жената оздраве.

²³ Потоа, Исус пристигна во куќата на началникот. Кога ги виде погребните музичари и избезумените луѓе, ²⁴ им рече: „Тргнете се, зашто девојката не е мртва, туку спие!“ А тие Му се подбиваа. ²⁵ Кога луѓето излегоа надвор, Исус влезе, ја фати девојката за рака и таа стана. ²⁶ За ова чудо се разгласи по целиот крај.

Исус исцелува двајца слепи

(Мт. 15:22; 20:30; Мк. 10:47; Лк. 18:38) ²⁷ Кога Исус си заминуваше оттаму, по Него идеа двајца слепи, викајќи на сиот глас: „Смилувај ни се, сине Давидов!“ ²⁸ Кога влезе во куќата, двајцата слепи Му пристапија, а Исус ги запраша: „Верувате ли дека можам да ве излекувам и да прогледате?“ Тие Му одговорија: „Да, Господе!“ ²⁹ Тогаш Тој им ги допре очите и им рече: „Нека ви биде според вашата вера!“ ³⁰ И тие наеднаш прогледаа. А Исус најстрого им забрани никому да не му кажуваат за ова. ³¹ Но кога тие си заминаа раширија глас за Него по целиот крај.

Исус исцелува нем човек

(Лк. 11:14-15) ³² Додека тие си заминуваа, на Исус Му донесоа еден нем човек, кој беше обземен од демонски дух. ³³ Штом Исус го ослободи од демонскиот дух, човекот проговори; сите се чудеа и зборуваа: „Вакво нешто досега не сме виделе во Израел!“ ³⁴ А фарисеите^[e], пак, велеа: „Тој изгонува демони затоа што поглаварот на демоните е во Него!“

Христовата сочувствителност спрема загубениот народ

³⁵ Исус одеше по сите градови и села и поучуваше по синагогите, ја проповедаше Радосната вест за Божјото царство и исцелуваше луѓе со секакви болести и заболувања. ³⁶ Гледајќи го народот, душата му беше полна со сочувство, бидејќи луѓето беа збунети и беспомошни како овци без пастир. ³⁷ Тогаш им рече на Своите ученици: „Жетвата е голема, а жетвари има малку. ³⁸ Молете Го Господ во Чија надлежност е жетвата, да испрати повеќе жетвари да ја соберат жетвата од Неговата нива.“