Revised Common Lectionary (Complementary)

⁸ Dee Herr Gott es jnädijch un erboarment, langsom to Oaja, un haft grootet Erboarme;

⁹ Dee Herr Gott es goot to aulem; un sien leeftoljet Erboarme es äwa aul siene Woakje.

¹⁰ Aul diene Woakje selle die danke, O Herr Gott, un diene Heilje selle die säajne.

¹¹ Dee selle räde fonn dee Harlijchkejit fonn dien Kjeenijchrikj, un fonn diene Macht räde;

¹² Siene Macht bekaunt to moake to dee Mensche Säns; jo, dee harlijche Madastijchkjeit fonn siene Kjeenijchrikj.

¹³ Dien Kjeenijchrikj es en Kjeenijchrikj bott aule Eewijchkjeite; un dien Harsche enn aule Jennerazion un Jennerazion.

¹⁴ Dee Herr Gott helt aul dän opprejcht dee faule, un häft aule opp dee dol jeboage sent.

¹⁵ Dan ekj weet nich waut ekj doo; dan waut ekj doone wel, daut doo ekj nich, en waut ekj haus, daut doo ekj.

¹⁶ Oba wan ekj daut doo waut ekj nich wel, doo ekj doamet met daut Jesats stemme dautet Jesats Goot es.

¹⁷ Dan sie ekj daut nich meeha dee daut deit, oba de Sind dee enn mie wont.

¹⁸ Dan ekj weet daut enn mie, daut heet enn mien Fleesch, wont nusscht goodet; dan daut wele es bie mie, oba daut Goodet to follbrinje brinj ekj nich foadich.

¹⁹ Dan daut goodet daut ekj doone wel, doo ekj nich; oba daut beeset daut ekj nich doone wel, daut doo ekj.

²⁰ Wan ekj dan daut doo waut ekj nich wel, eset nich meeha ekj dee daut doo, oba dee Sind dee enn mie wont.

²¹ Ekj finj dan en mie en Jesats, daut goodet doone wel, oba daut beeset henjt mie aun;

²² Dan ennalich ha ekj en Fejneaje enn Gott sien Jesats,

²³ oba ekj see enn miene Jliede en aundret Jesats daut jaejen daut Jesats enn mien Senn strit, en nemt mie jefanje derch daut sinde Jesats daut enn miene Jliede es.

²⁴ Ekj aelendje Mensch! Waea woat mie rada fonn dit Lief daut mie Doot brinjt?

²⁵ Gott sie jedankt! derch Jesus Christus onns Herr! Aulsoo aun eena haunt deen ekj Gott sien Jesats en mien Senn, ob aune aundre haunt metem Fleesch de Sind aea Jesats.

¹⁶ Oba met waut saul ekj dit Jeschlajcht fekjlike? Daut es soo aus Kjinje dee em Moakjtplauts sette en aundre aunroope,

¹⁷ en saje: 'Wie ha junt jepiept, en jie ha nich jedaunst; wie sunge junt Kloageleeda, en jie deede nich truare.'

¹⁸ Dan Jehaun kjeem en deed nich aete oda drinje, en jie saede: 'Hee haft en beesa Jeist!'

¹⁹ Dee Menschesaen kjeem en deed aete en drinje, en jie saede: 'Kjikjt! en Fraeta en en Supa, en Frint aun dee Takskollakjta en Sinda.' Oba de Weisheit woat jerajchtfoadicht derch aeare Woakje.

²⁵ Donn auntwuad Jesus en saed: "Ekj dank die, Herr aewa Himel en Ead, daut du dit fonn dee Kluake en Festendje festoake hast, en hast kjleene Kjina daut jeoppenboat;

²⁶ Yo, Foda, dan soo wea daut bie die Goot.

²⁷ Mien Foda haft mie aules aewajaeft, en kjeena kjant em gaunse daen Saen buta de Foda, en kjeena kjant em gaunse daem Foda, buta dee Saen, en waememma de Saen am bekaunt moake wel.

²⁸ Komt no mie, aula dee jie schwoa oabeide en belode sent, ekj woa junt Ru jaewe.

²⁹ Naemt mien Joch opp junt, en leat fonn mie, dan ekj sie Saunftmootich en fonn Hoate Deemuetich, dan woa jie Ru finje fa june Seele

³⁰ Dan mien Joch es Saunft, en miene Luast es Leicht."