Add parallel Print Page Options

24 "Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk shohin ditët e tij?

Disa zhvendosin kufijtë, marrin me forcë kopetë dhe i çojnë në kullotë;

u marrin gomarin jetimëve dhe marrin peng kaun e gruas së ve;

i shtyjnë jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen.

Ja ku janë, si gomarë të egjër në shkretëtirë dalin në punën e tyre herët në mëngjes për të kërkuar ushqim; shkretëtira jep ushqim për ta dhe për bijtë e tyre.

Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.

E kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit.

Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.

Të tjerë e rrëmbejnë nga gjiri jetimin dhe marrin pengje nga të varfrit.

10 E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve.

11 Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.

12 Vajtimi i atyre që po vdesin ngrihet nga qyteti, shpirti i të plagosurve kërkon ndihmë, por Perëndia nuk i vë mend të keqes që u ka bërë.

13 Të tjerë janë armiq të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj.

14 Vrasësi ngrihet në të gdhirë, për të vrarë të varfrin dhe nevojtarin; natën përkundrazi sillet si vjedhësi.

15 Syri i shkelësit të kurorës bashkëshortore pret muzgun duke menduar: Askush nuk do të më shohë,," dhe vë një vel mbi fytyrën e tij.

16 Natën depërtojnë nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën.

17 Mëngjesi është për ta si hija e vdekjes, sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes.

18 Kalojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do të hynte më në vreshtat e tyre.

19 Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar.

20 Gjiri i nënës e harron, krimbat e hanë duke e shijuar; atë nuk do ta kujtojnë më; i keqi do të pritet si një dru.

21 Ai gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve!

22 Por Perëndia me forcën e tij tërheq tutje të fuqishmit dhe, në qoftë se shfaqen përsëri, asnjeri nuk mund të jetë i sigurt për jetën e tij.

23 U jep siguri dhe ata i besojnë asaj; megjithatë sytë e tij kundrojnë rrugët e tyre.

24 Ngrihen për pak kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e kallinjve të grurit.

25 Në qoftë se nuk është kështu, kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?".

25 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

"Atij i përkasin sundimi dhe terrori: ai sjell paqen në vendet e tij shumë të larta.

A mund të llogariten vallë ushtritë e tij? Dhe mbi kë nuk del drita e tij?

Si mund të jetë, pra, njeriu i drejtë përpara Perëndisë, ose si mund të jetë i pastër një i lindur nga një grua?

Dhe në se edhe hëna nuk shkëlqen dhe yjet nuk janë të pastër në sytë e tij,

aq më pak njeriu, që është një vemje, biri i njeriut që është një krimb!".

26 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: "Si e ke ndihmuar të dobëtin,

ose si e ke ndihmuar krahun pa forcë?

Si e ke këshilluar atë që nuk ka dituri, dhe çfarë njohurish të mëdha i ke komunikuar?

Kujt ia ke drejtuar fjalët e tua, dhe e kujt është fryma që ka dalë prej teje?

Të vdekurit dridhen nën ujërat, dhe kështu bëjnë edhe banorët e tyre.

Para atij Sheoli është i zbuluar, Abadoni është pa vel.

Ai shtrin veriun në zbrazëti dhe e mban tokën pezull mbi hiçin.

I mbyll ujërat në retë e tij, por ato nuk çahen nën peshën e tyre.

E mbulon pamjen e fronit të tij, duke shtrirë mbi të retë e tij.

10 Ka shënuar një kufi të veçantë mbi sipërfaqen e ujërave, në kufirin e dritës me terrin.

11 Kollonat e qiellit dridhen dhe habiten nga kërcënimi i tij.

12 Me forcën e tij qetëson detin, me zgjuarsinë tij ka rrëzuar Rahabin.

13 Me Frymën e tij ka zbukuruar qiejt, dora e tij ka shpuar tejpërtej gjarpërin dredharak.

14 Ja, këto janë vetëm thekët e veprave të tij. Ç’murmurimë të lehtë të tij arrijmë të dëgjojmë! Por vallë kush do të arrijë të kuptojë gjëmimin e fuqisë së tij?

27 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

"Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet".

28 "Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.

Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.

Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.

Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.

Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.

Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.

Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.

10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.

12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.

14 Humnera thotë: "Nuk është tek unë"; deti thotë: "Nuk qëndron pranë meje".

15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.

16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.

18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.

20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?

21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

22 Abadoni dhe vdekja thonë: "Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona".

23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,

24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.

25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,

26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,

27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,

28 dhe i tha njeriut: "Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi"".

24 “Why does the Almighty not set times(A) for judgment?(B)
    Why must those who know him look in vain for such days?(C)
There are those who move boundary stones;(D)
    they pasture flocks they have stolen.(E)
They drive away the orphan’s donkey
    and take the widow’s ox in pledge.(F)
They thrust the needy(G) from the path
    and force all the poor(H) of the land into hiding.(I)
Like wild donkeys(J) in the desert,
    the poor go about their labor(K) of foraging food;
    the wasteland(L) provides food for their children.
They gather fodder(M) in the fields
    and glean in the vineyards(N) of the wicked.(O)
Lacking clothes, they spend the night naked;
    they have nothing to cover themselves in the cold.(P)
They are drenched(Q) by mountain rains
    and hug(R) the rocks for lack of shelter.(S)
The fatherless(T) child is snatched(U) from the breast;
    the infant of the poor is seized(V) for a debt.(W)
10 Lacking clothes, they go about naked;(X)
    they carry the sheaves,(Y) but still go hungry.
11 They crush olives among the terraces[a];
    they tread the winepresses,(Z) yet suffer thirst.(AA)
12 The groans of the dying rise from the city,
    and the souls of the wounded cry out for help.(AB)
    But God charges no one with wrongdoing.(AC)

13 “There are those who rebel against the light,(AD)
    who do not know its ways
    or stay in its paths.(AE)
14 When daylight is gone, the murderer rises up,
    kills(AF) the poor and needy,(AG)
    and in the night steals forth like a thief.(AH)
15 The eye of the adulterer(AI) watches for dusk;(AJ)
    he thinks, ‘No eye will see me,’(AK)
    and he keeps his face concealed.
16 In the dark, thieves break into houses,(AL)
    but by day they shut themselves in;
    they want nothing to do with the light.(AM)
17 For all of them, midnight is their morning;
    they make friends with the terrors(AN) of darkness.(AO)

18 “Yet they are foam(AP) on the surface of the water;(AQ)
    their portion of the land is cursed,(AR)
    so that no one goes to the vineyards.(AS)
19 As heat and drought snatch away the melted snow,(AT)
    so the grave(AU) snatches away those who have sinned.
20 The womb forgets them,
    the worm(AV) feasts on them;(AW)
the wicked are no longer remembered(AX)
    but are broken like a tree.(AY)
21 They prey on the barren and childless woman,
    and to the widow they show no kindness.(AZ)
22 But God drags away the mighty by his power;(BA)
    though they become established,(BB) they have no assurance of life.(BC)
23 He may let them rest in a feeling of security,(BD)
    but his eyes(BE) are on their ways.(BF)
24 For a little while they are exalted, and then they are gone;(BG)
    they are brought low and gathered up like all others;(BH)
    they are cut off like heads of grain.(BI)

25 “If this is not so, who can prove me false
    and reduce my words to nothing?”(BJ)

Bildad

25 Then Bildad the Shuhite(BK) replied:

“Dominion and awe belong to God;(BL)
    he establishes order in the heights of heaven.(BM)
Can his forces be numbered?
    On whom does his light not rise?(BN)
How then can a mortal be righteous before God?
    How can one born of woman be pure?(BO)
If even the moon(BP) is not bright
    and the stars are not pure in his eyes,(BQ)
how much less a mortal, who is but a maggot—
    a human being,(BR) who is only a worm!”(BS)

Job

26 Then Job replied:

“How you have helped the powerless!(BT)
    How you have saved the arm that is feeble!(BU)
What advice you have offered to one without wisdom!
    And what great insight(BV) you have displayed!
Who has helped you utter these words?
    And whose spirit spoke from your mouth?(BW)

“The dead are in deep anguish,(BX)
    those beneath the waters and all that live in them.
The realm of the dead(BY) is naked before God;
    Destruction[b](BZ) lies uncovered.(CA)
He spreads out the northern skies(CB) over empty space;
    he suspends the earth over nothing.(CC)
He wraps up the waters(CD) in his clouds,(CE)
    yet the clouds do not burst under their weight.
He covers the face of the full moon,
    spreading his clouds(CF) over it.
10 He marks out the horizon on the face of the waters(CG)
    for a boundary between light and darkness.(CH)
11 The pillars of the heavens quake,(CI)
    aghast at his rebuke.
12 By his power he churned up the sea;(CJ)
    by his wisdom(CK) he cut Rahab(CL) to pieces.
13 By his breath the skies(CM) became fair;
    his hand pierced the gliding serpent.(CN)
14 And these are but the outer fringe of his works;
    how faint the whisper(CO) we hear of him!(CP)
    Who then can understand the thunder of his power?”(CQ)

Job’s Final Word to His Friends

27 And Job continued his discourse:(CR)

“As surely as God lives, who has denied me justice,(CS)
    the Almighty,(CT) who has made my life bitter,(CU)
as long as I have life within me,
    the breath of God(CV) in my nostrils,
my lips will not say anything wicked,
    and my tongue will not utter lies.(CW)
I will never admit you are in the right;
    till I die, I will not deny my integrity.(CX)
I will maintain my innocence(CY) and never let go of it;
    my conscience(CZ) will not reproach me as long as I live.(DA)

“May my enemy be like the wicked,(DB)
    my adversary(DC) like the unjust!
For what hope have the godless(DD) when they are cut off,
    when God takes away their life?(DE)
Does God listen to their cry
    when distress comes upon them?(DF)
10 Will they find delight in the Almighty?(DG)
    Will they call on God at all times?

11 “I will teach you about the power of God;
    the ways(DH) of the Almighty I will not conceal.(DI)
12 You have all seen this yourselves.
    Why then this meaningless talk?

13 “Here is the fate God allots to the wicked,
    the heritage a ruthless man receives from the Almighty:(DJ)
14 However many his children,(DK) their fate is the sword;(DL)
    his offspring will never have enough to eat.(DM)
15 The plague will bury those who survive him,
    and their widows will not weep for them.(DN)
16 Though he heaps up silver like dust(DO)
    and clothes like piles of clay,(DP)
17 what he lays up(DQ) the righteous will wear,(DR)
    and the innocent will divide his silver.(DS)
18 The house(DT) he builds is like a moth’s cocoon,(DU)
    like a hut(DV) made by a watchman.
19 He lies down wealthy, but will do so no more;(DW)
    when he opens his eyes, all is gone.(DX)
20 Terrors(DY) overtake him like a flood;(DZ)
    a tempest snatches him away in the night.(EA)
21 The east wind(EB) carries him off, and he is gone;(EC)
    it sweeps him out of his place.(ED)
22 It hurls itself against him without mercy(EE)
    as he flees headlong(EF) from its power.(EG)
23 It claps its hands(EH) in derision
    and hisses him out of his place.”(EI)

Interlude: Where Wisdom Is Found

28 There is a mine for silver
    and a place where gold is refined.(EJ)
Iron is taken from the earth,
    and copper is smelted from ore.(EK)
Mortals put an end to the darkness;(EL)
    they search out the farthest recesses
    for ore in the blackest darkness.(EM)
Far from human dwellings they cut a shaft,(EN)
    in places untouched by human feet;
    far from other people they dangle and sway.
The earth, from which food comes,(EO)
    is transformed below as by fire;
lapis lazuli(EP) comes from its rocks,
    and its dust contains nuggets of gold.(EQ)
No bird of prey knows that hidden path,
    no falcon’s eye has seen it.(ER)
Proud beasts(ES) do not set foot on it,
    and no lion prowls there.(ET)
People assault the flinty rock(EU) with their hands
    and lay bare the roots of the mountains.(EV)
10 They tunnel through the rock;(EW)
    their eyes see all its treasures.(EX)
11 They search[c] the sources of the rivers(EY)
    and bring hidden things(EZ) to light.

12 But where can wisdom be found?(FA)
    Where does understanding dwell?(FB)
13 No mortal comprehends its worth;(FC)
    it cannot be found in the land of the living.(FD)
14 The deep(FE) says, “It is not in me”;
    the sea(FF) says, “It is not with me.”
15 It cannot be bought with the finest gold,
    nor can its price be weighed out in silver.(FG)
16 It cannot be bought with the gold of Ophir,(FH)
    with precious onyx or lapis lazuli.(FI)
17 Neither gold nor crystal can compare with it,(FJ)
    nor can it be had for jewels of gold.(FK)
18 Coral(FL) and jasper(FM) are not worthy of mention;
    the price of wisdom is beyond rubies.(FN)
19 The topaz(FO) of Cush(FP) cannot compare with it;
    it cannot be bought with pure gold.(FQ)

20 Where then does wisdom come from?
    Where does understanding dwell?(FR)
21 It is hidden from the eyes of every living thing,
    concealed even from the birds in the sky.(FS)
22 Destruction[d](FT) and Death(FU) say,
    “Only a rumor of it has reached our ears.”
23 God understands the way to it
    and he alone(FV) knows where it dwells,(FW)
24 for he views the ends of the earth(FX)
    and sees everything under the heavens.(FY)
25 When he established the force of the wind
    and measured out the waters,(FZ)
26 when he made a decree for the rain(GA)
    and a path for the thunderstorm,(GB)
27 then he looked at wisdom and appraised it;
    he confirmed it and tested it.(GC)
28 And he said to the human race,
    “The fear of the Lord—that is wisdom,
    and to shun evil(GD) is understanding.”(GE)

Footnotes

  1. Job 24:11 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.
  2. Job 26:6 Hebrew Abaddon
  3. Job 28:11 Septuagint, Aquila and Vulgate; Hebrew They dam up
  4. Job 28:22 Hebrew Abaddon