Add parallel Print Page Options

114 Pan aeth Israel o’r Aifft, tŷ Jacob oddi wrth bobl anghyfiaith; Jwda oedd ei sancteiddrwydd, ac Israel ei arglwyddiaeth. Y môr a welodd hyn, ac a giliodd; yr Iorddonen a drodd yn ôl. Y mynyddoedd a neidiasant fel hyrddod, a’r bryniau fel ŵyn defaid. Beth ddarfu i ti, O fôr, pan giliaist? tithau Iorddonen, paham y troaist yn ôl? Paham, fynyddoedd, y neidiech fel hyrddod? a’r bryniau fel ŵyn defaid? Ofna, di ddaear, rhag yr Arglwydd, rhag Duw Jacob: Yr hwn sydd yn troi y graig yn llyn dwfr, a’r gallestr yn ffynnon dyfroedd.

Psalm 114

When Israel came out of Egypt,(A)
    Jacob from a people of foreign tongue,
Judah(B) became God’s sanctuary,(C)
    Israel his dominion.

The sea looked and fled,(D)
    the Jordan turned back;(E)
the mountains leaped(F) like rams,
    the hills like lambs.

Why was it, sea, that you fled?(G)
    Why, Jordan, did you turn back?
Why, mountains, did you leap like rams,
    you hills, like lambs?

Tremble, earth,(H) at the presence of the Lord,
    at the presence of the God of Jacob,
who turned the rock into a pool,
    the hard rock into springs of water.(I)