Dee 56 Psalm

To dän Haupt Musikaunt, daut met dee stelle Duw to doone haft – dee wiet auf; fonn Doft; en jeheemet Schats – aus dee Filiste am enn neeme.

Sie mie jnädijch, O Gott, dan dee Mensche wele mie oppschlucke; kjrieje met mie un bedrekje mie.

Miene Wajchta sochte mie dän dachäwa, dan fäl doone stollt äwa mie jachte.

Wanemma ekj Angst ha, woa ekj enn die fetruehe.

Enn Gott woa ekj sien Wuat preise; ekj ha en Gott fetruet; ekj woa mie nijch engste, waut kaun daut Fleesch mie aundoone?

Dee doone miene Wead dän Dachäwa fedreihe; aul äare Jedankje sent fa Beeset jäajen mie.

Dee reare Striet aun; see festäakje sikj; see beoobacht miene Staupe un luare fa miene Seel.

Doone see derjch Gottloosijchkjeit utretse? Doo dee Mensche enn dien Oaja dol schlone, O Gott.

Du hast mien Waundre jetalt; O doo miene Trone enn diene Buddel laje, sent dee nijch enn dien Buak?

Dan woare miene Fiend trigj dreihe, enn dän Dach woa ekj roope; dit weet ekj, dan Gott es fa mie.

10 En Gott woa ekj sien Wuat preise; enn daem Herr Gott woa ekj sien Wuat preise.

11 Ekj ha enn Gott fetruet; ekj woa mie nijch ferjchte, waut kaun dee Mensch mie aundoone?

12 Dien Bunnt es opp mie; ekj woa die Dankopfa brinje.

13 Dan du hast miene Seel fonn dän Doot jerat. Deist du nijch miene Feet bewoare fonn jleppe soo daut ekj mucht fer Gott waundle enn daut Lijcht fonn dee Laewndje?