Dee 49 Psalm

To dän Haupt Musikaunt, en Psalm fa dee Korah Säns.

Horjcht no dit, jie gaunse Welt; horjcht aul jie dee enne Welt wone.

Beides Mensche Saens un Mensche Kjinje, rikj un oam toop:

Mien Mul saul Weisheit räde, un dee Jedankje enn mien Hoat sele Festentnis jäwe.

Ekj woa mien Ua dol beaje to en Jlikjnes; ekj woa mien diestret Räde op moake opp ne Haop.

Wuaromm sull ekj mie enn dee Doag ferjchte wan Beeset kjemt, wan daut Gottlooset kjemt fonn dän dee mie ommrinje?

Soone dee enn äa Rikjdom fetruehe, un enn äa Hab un Goot, doone sikj puche.

En Maun kaun sien Brooda nijch rade, oda Leesjelt to Gott jäwe fa am –

dan dee Radunk fa äare Seel es kjestlijch, un daut deit fa emma oppheare –

dan hee woat doch fa emma läwe; hee woat niemols Fewäsunk seene.

10 Dan dee seeha Weise stoawe, dee Noa un dee soo aus en Tia sent kome toop omm, un lote äa Rikjdom to aundre.

11 Äare ennalijche Jedanke sent daut äare Hiesa emma bliewe woare, un äare Woninj to aule Jeschaljchte; see nane äare Lenda no äare eajne Nomes.

12 Oba dee Mensch saul nijch enn Ea bliewe: hee es soo aus dee Tiare, dee sele ommkome.

13 Dit es dee Noarische äa Wajch, un doch woare soone en Fejneaje ha dee an nofolje.

14 Dee woare bestemmt to dän Doot, dee Doot woat äwa an rejeare; un dee Opprajchte woare äwa an aum Morje rejeare; äa Form es fa fefule, daut Grauf es sien Heim.

15 Oba Gott woat miene Seel fonn daut Grauf rade, dan Hee woat mie näme. Selah.

16 Ha nijch Angst wan doa wäa Rikj woat, wan dee Harlijchkjeit fonn sien Hus toonemmt;

17 Dan wan hee stoaft, woat hee nuscht met näme, siene Harlijchkjeit woat nijch met am met gone.

18 Dan wäarent hee läft, deit hee siene Seel säajne – jo, Mensche doone die preise wan du goot deist fa die selfst-

19 Hee woat no dee Jeschlajchte fonn siene Fodasch gone; dee woare niemols Lijcht seene.

20 En Mensch dee huach enn Ea es, oba nijch Festentnis haft, es soo aus dee Tiare, dee woare feschwinje.