Oppenboa 21

Reimer 2001

21 En ekj sach en nieha Himel uk ne neehe Ead; dan dee easchte Himel en dee easchte Ead feschwunje, en daut Maea es nich meeha.

² En ekj, Jehaun, sach dee heilje Staut, daut niehe Jerusalem, fonn Gott rauf kome utem Himel, reed jemoakt soo aus ne Brut utjestraumt fa aea Maun.

³ En ekj head ne lude Stem ut daem Troon, dee saed: "Kjikjt! Gott sien Tempel es mank Mensche, en dee woare sien Follkj senne, en hee selfst, Gott, woat aea Gott senne.

⁴ Hee woat aule Trone aufwesche fonn aeare Uage, en dee Doot woat nich meeha senne, uk kjeen Truare, oda Jeschrecht, oda Weedoag, dan daut easchte es aules feschwunge.

⁵ En dee, dee oppem Troon saut, saed: "Kjikj - ekj moak aules nie!" En hee saed: "Schriew! dan dise Wead sent woarhauftich en tru."

⁶ En hee saed to mie: "Daut es jeworde. Ekj sie daut A en daut O, de Aunfank en daut Enj. Waem darscht woa ekj rikjlich to drinkje jaewe fonn daen laewendje Wotakjwal.

⁸ Oba dee Feije, en Onnjleewende, en Oppscheislije, en Merda, en Huare, en Tsaubra, en Jetsedeena, en aul dee Laeajne, woare aea poat ha emm See dee met Fia en Schwaewelblit brennt; daut es dee tweede Doot."

⁹ Donn kjeem eena fonn dee saewen Enjel dee dee saewen Komme haud, dee met dee latste saewen Ploag jefelt weare, en raed met mie en saed: "Komm, ekj woa die dee Brut wiese, daut Laum siene Fru."

¹⁰ En hee druach mie em Jeist wajch opp en huaga, groote Boajch enopp, en wees mie dee heilje Staut Jerusalem fonn Gott utem Himel rauf kome,

¹¹ en dee haud Gott siene Harlichkjeit, en daut Licht doafonn wea soo aus en seeha deare Steen, soo aus en Jaspiesteen, kloa aus Kristal.

¹² Dee haud ne groote, huage Waunt met twalf Puate, en bie dee Puate weare twalf Enjel, met nomes enjeschraewe fonn dee twalf Staume Iesraels.

¹³ Aune oostne Sied weare dree Puate, aune nuadne Sied dree Puate, aune siedne Sied dree Puate, en aune wastne Sied dree Puate.

¹⁴ En dee Waunt omm dee Staut haud twalf Grunntsteena, en opp dee weare dee Nomes fonn daut Laum siene Twalf Apostel.

¹⁵ En dee, dee met mie raed haud ne goldne Motstang, daut hee dee Staut uk dee Puate maete kunn.

¹⁶ Dee Staut licht Feehakauntich, soo lank aus breet. En hee maut dee Staut, twee dusent feeha hunndat Kielomeeta; dee es soo breet aus lank aus huach, aules aewareen.

¹⁷ En hee maut dee Waunt, en dee wea onnjefaea saewenetsastich Meta huach no dee Mot fonn en Maun, daut heet, fonn en Enjel.

¹⁸ Dee Waunt wea fonn Jaspies jebut, en dee Staut wea ajchtet Gollt, so ajcht aus kloaret Glaus.

¹⁹ Dee Grunntloag fa dee Wenj fonne Staut weare utjestraumt met aulahaunt deare Steena: daut easchte Steen wea Jaspies, dee tweeda Safier, dee dredde Kalsedoonear, dee feada Smaracht,

²⁰ dee fefta Sardooniks, dee sasta en Sardies, dee saewenda en Kriesoliet, dee achta en Beril, dee naeajenda en Toopas, dee teanda en Kriesopras, dee alfta en Hiatsint, dee twalfta en Ametist.

²¹ Dee twalf Puate weare twlaf Parle; jieda Puat wea fonn eena Parl. En dee Gaus enne Staut wea reinet Golt, derchsechtich soo aus Glaus.

²² En ekj sach doa kjeen Tempel benne, dan dee Herr Gott, dee Aulmajchtja, en daut Laum sent dee Tempel.

²³ En dee Staut bruckt nich de Sonn oda de Mon daut dee doabenne shiene sulle, dan Gott siene Harlichkjeit jeft doa Licht, en daut Laum es dee Laump doafaea.

²⁴ En dee Natsjoone woare enn daut Licht waundle, en dee Kjeenije oppe Ead woare aeare Harlichkjeit doa enenn brinje.

²⁵ Dee Puate woare bie Dach nich too jemoakt woare, dan doa woat kjeene Nacht senne.

²⁶ En dee woare de Natsjoone aeare Harlichkjeit en Ea doa enenn brinje.

²⁷ Opp kjeen wajch woat doa irjent waut jemeenet, oda irjent waea dee oppscheislich es, oda Leajna, bloos soone daen aeare Nomes enn daut Laum sien Laewesbuak jeschraewe sent.