Mateusz 11
Nowe Przymierze
Pytanie Jana Chrzciciela
11 Po udzieleniu wskazówek swoim dwunastu uczniom, Jezus odszedł stamtąd. Poszedł nauczać i głosić dobrą nowinę w okolicznych miastach.
2 O dokonaniach Chrystusa usłyszał uwięziony Jan. Posłał on do Jezusa swoich uczniów z takim zapytaniem: 3 Czy to Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też mamy spodziewać się innego?
4 Idźcie i donieście Janowi — odpowiedział im Jezus — o tym, co widzicie i słyszycie: 5 Niewidomi odzyskują wzrok, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, a ubogim głoszona jest dobra nowina — 6 i szczęśliwy jest ten, kto się do Mnie nie zrazi.
7 A gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: Co wyszliście obejrzeć na pustkowiu? Trzcinę kołysaną przez wiatr? 8 Co zatem wyszliście zobaczyć? Człowieka ubranego w miękkie szaty? Ci, którzy noszą miękkie szaty, mieszkają w pałacach królewskich. 9 A więc co wyszliście zobaczyć? Proroka? Tak! Powiem wam, nawet więcej niż proroka. 10 To o nim napisano:
Oto Ja posyłam przed Tobą mojego posłańca,
który pójdzie przed Tobą i utoruje ci drogę.
11 Zapewniam was: Spośród tych, którzy wyszli z łona kobiet, nie było większego niż Jan Chrzciciel, ale najmniejszy w Królestwie Niebios jest większy niż on. 12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd Królestwo Niebios doznaje przemocy i porywają je ludzie, którzy przed niczym się nie wahają. 13 Bo wszyscy Prorocy oraz Prawo prorokowali aż do Jana 14 i jeśli chcecie to przyjąć, on jest tym mającym nadejść Eliaszem. 15 Kto ma uszy, niech rozważy moje słowa!
16 Do czego mam porównać to pokolenie? Przypomina ono dzieci siedzące na rynku. Jedne mówią do drugich:
17 Graliśmy wam na fujarce, a nie tańczyliście,
śpiewaliśmy żałobne pieśni, a nie płakaliście.
18 Przyszedł bowiem Jan, nie jadł ani nie pił, i mówią: Ma demona. 19 Przyszedł Syn Człowieczy, jadł i pił, i mówią: To żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników. I mądrość znalazła usprawiedliwienie w swoich czynach.
Ostrzeżenie dla miast galilejskich
20 Wtedy Jezus zaczął grozić miastom, w których najczęściej dawał wyraz swej mocy, a które się nie opamiętały: 21 Biada tobie, Chorazynie! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda takie, jak u was, dawno by na znak opamiętania siedziały w worze pokutnym i w popiele. 22 Posłuchajcie uważnie: W dniu sądu lżej będzie Tyrowi i Sydonowi niż wam.
23 A ty, Kafarnaum, czy twoja chwała sięgnie nieba? Przeciwnie, pogrążysz się w świecie umarłych! Bo gdyby w Sodomie miały miejsce takie cuda, jak u ciebie, istniałaby aż do dnia dzisiejszego. 24 Posłuchaj uważnie: W dniu sądu lżej będzie ziemi sodomskiej niż tobie.
Przewaga dziecięcej prostoty
25 W tym czasie Jezus odezwał się w te słowa: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je ludziom o dziecięcej prostocie! 26 Tak, Ojcze, uczyniłeś to, gdyż takie było Twoje życzenie.
27 Wszystko zostało mi przekazane przez mojego Ojca i nikt oprócz Ojca nie pojmuje, kim jest Syn. Nikt też nie pojmuje, kim jest Ojciec, jak tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce to objawić.
28 Przyjdźcie do Mnie wszyscy zapracowani i przeciążeni, Ja wam zapewnię wytchnienie. 29 Weźcie na siebie moje jarzmo, uczcie się ode Mnie łagodności i pokory serca, a znajdziecie ukojenie dla swych dusz. 30 Gdyż moje jarzmo jest wygodne, a moje brzemię — lekkie.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny