Add parallel Print Page Options

Wala Gintuman sang Juda ang Kasugtanan

11 Nagsiling liwat ang Ginoo kay Jeremias, “Padumduma ang mga taga-Juda kag taga-Jerusalem sang mga tulumanon sang amon kasugtanan. Silinga sila nga ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel, nagasiling nga pakamalauton ko ang tawo nga indi magtuman sa mga tulumanon sa sini nga kasugtanan. Ini nga mga tulumanon ginpatuman ko sa inyo mga katigulangan sang ginpaguwa ko sila sa Egipto, ang lugar nga pareho sa nagadabadaba nga hurnohan nga tunawan sang salsalon. Nagsiling ako sa ila, ‘Kon tumanon ninyo ako kag ang tanan ko nga mga sugo, mangin katawhan ko kamo kag ako mangin Dios ninyo. Dayon tumanon ko ang akon ginsumpa sa inyo mga katigulangan nga hatagan ko sila sang maayo kag mapatubason nga duta[a]—ang duta nga inyo ginapanag-iyahan subong.’ ”

Nagsabat ako, “Kabay pa, Ginoo.”

Nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Isugid ini nga mga mensahi sa mga banwa sang Juda kag sa mga dalan sang Jerusalem: ‘Dumduma ninyo kag tumana ang mga tulumanon sa sini nga kasugtanan. Halin pa sang tion nga ginpaguwa ko ang inyo mga katigulangan sa Egipto hasta subong, liwat-liwat ko sila nga ginpaandaman nga tumanon nila ako. Pero wala gid sila magpamati ukon magsapak. Sa baylo, ginsunod nila ang katig-a sang ila malaot nga tagipusuon. Ginsugo ko sila nga tumanon nila ang kasugtanan, pero wala gid nila pagtumana. Gani ginpadal-an ko sila sang tanan nga pagpakamalaot nga nasulat sa sini nga kasugtanan.’ ”

Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, “May nagplano kontra sa akon sa mga pumuluyo sang Juda kag Jerusalem. 10 Ginsunod nila ang mga sala sang ila mga katigulangan nga indi gid magpamati sa akon mga pulong. Nagsimba sila sa mga dios-dios. Pareho nga ginlapas sang katawhan sang Israel kag sang Juda ang kasugtanan nga ginhimo ko sa ila mga katigulangan. 11 Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga padal-an ko sila sang kalaglagan nga indi nila malikawan. Bisan magpangayo pa sila sang bulig sa akon indi ko sila pagpamatian. 12 Magapangayo na lang sila sang bulig sa mga dios-dios nga ila ginasunugan sang insenso, pero indi gid ini makabulig sa ila kon mag-abot na ang kalaglagan.

13 “Kamo nga mga taga-Juda, kadamo gid sang inyo mga dios, pareho kadamo sang inyo mga banwa. Kag kon ano kadamo ang mga dalan sa Jerusalem amo man kadamo ang mga halaran nga inyo ginpatindog para sunugan sang insenso para sa makangilil-ad nga dios-dios nga si Baal.

14 “Gani Jeremias, indi ka magpangamuyo para sa sini nga mga tawo. Indi ka magpakitluoy sa akon para sa ila, kay indi ko sila pagpamatian kon magpanawag sila sa akon sa tion sang ila kalisod. 15 Ang katawhan nga akon ginhigugma naghimo sang madamo nga malaot nga mga butang. Ti, ano ang ila kinamatarong sa pagkadto sa akon templo? Makapugong bala ang ila mga halad sa kalaglagan nga magaabot sa ila? Kon maghimo sila sang kalautan nagakalipay pa sila!”

16 Sang una anay ginapaanggid kamo sang Ginoo sa madabong nga kahoy sang olibo nga madamo sang maayo nga mga bunga. Pero sa singgit sang mabaskog nga tingog, sunugon niya kamo, kag ang inyo mga sanga indi na gid mapuslan. 17 Ang Ginoo nga Makagagahom amo ang nagtukod sang Juda kag Israel, pero karon nagmando siya nga laglagon ini tungod sa malain nga inyo ginhimo. Ginpaakig ninyo siya paagi sa pagsunog ninyo sang insenso kay Baal.

Ang Plano Batok kay Jeremias

18 Ginsugiran ako sang Ginoo sang plano sang mga kaaway kontra sa akon. 19 Pareho ako sa isa ka mahagop nga karnero nga wala kahibalo nga ginadala na sa ilihawan. Wala ako kahibalo nga may plano gali sila sa pagpatay sa akon. Nagasiling sila, “Patyon ta siya pareho sang pagtapas sang kahoy nga may mga bunga, agod madula siya sa kalibutan kag malimtan na.”

20 Pero nagpangamuyo ako, “O Ginoo nga Makagagahom, matarong ang imo paghukom, kag nahibaluan mo ang hunahuna kag tagipusuon sang tawo. Ipakita sa akon ang imo pagtimalos sa ila, kay gintugyan ko sa imo ang akon kaso.”

21-22 Gusto sang katawhan sang Anatot nga patyon ako kon indi ako mag-untat sa pagsugid sang mensahi sang Ginoo. Gani amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, “Pagasilutan ko sila. Magakalamatay sa inaway ang ila mga pamatan-on nga mga lalaki, kag magakalamatay sa gutom ang ila mga kabataan. 23 Wala gid sing may mabilin nga buhi sa mga taga-Anatot, kay padal-an ko sila sang kalaglagan sa tion nga silutan sila.”

Footnotes

  1. 11:5 maayo… duta: sa literal, duta nga nagailig ang gatas kag dugos.

11 The word that came to Jeremiah from the Lord saying,

Hear ye the words of this covenant, and speak unto the men of Judah, and to the inhabitants of Jerusalem;

And say thou unto them, Thus saith the Lord God of Israel; Cursed be the man that obeyeth not the words of this covenant,

Which I commanded your fathers in the day that I brought them forth out of the land of Egypt, from the iron furnace, saying, Obey my voice, and do them, according to all which I command you: so shall ye be my people, and I will be your God:

That I may perform the oath which I have sworn unto your fathers, to give them a land flowing with milk and honey, as it is this day. Then answered I, and said, So be it, O Lord.

Then the Lord said unto me, Proclaim all these words in the cities of Judah, and in the streets of Jerusalem, saying, Hear ye the words of this covenant, and do them.

For I earnestly protested unto your fathers in the day that I brought them up out of the land of Egypt, even unto this day, rising early and protesting, saying, Obey my voice.

Yet they obeyed not, nor inclined their ear, but walked every one in the imagination of their evil heart: therefore I will bring upon them all the words of this covenant, which I commanded them to do: but they did them not.

And the Lord said unto me, A conspiracy is found among the men of Judah, and among the inhabitants of Jerusalem.

10 They are turned back to the iniquities of their forefathers, which refused to hear my words; and they went after other gods to serve them: the house of Israel and the house of Judah have broken my covenant which I made with their fathers.

11 Therefore thus saith the Lord, Behold, I will bring evil upon them, which they shall not be able to escape; and though they shall cry unto me, I will not hearken unto them.

12 Then shall the cities of Judah and inhabitants of Jerusalem go, and cry unto the gods unto whom they offer incense: but they shall not save them at all in the time of their trouble.

13 For according to the number of thy cities were thy gods, O Judah; and according to the number of the streets of Jerusalem have ye set up altars to that shameful thing, even altars to burn incense unto Baal.

14 Therefore pray not thou for this people, neither lift up a cry or prayer for them: for I will not hear them in the time that they cry unto me for their trouble.

15 What hath my beloved to do in mine house, seeing she hath wrought lewdness with many, and the holy flesh is passed from thee? when thou doest evil, then thou rejoicest.

16 The Lord called thy name, A green olive tree, fair, and of goodly fruit: with the noise of a great tumult he hath kindled fire upon it, and the branches of it are broken.

17 For the Lord of hosts, that planted thee, hath pronounced evil against thee, for the evil of the house of Israel and of the house of Judah, which they have done against themselves to provoke me to anger in offering incense unto Baal.

18 And the Lord hath given me knowledge of it, and I know it: then thou shewedst me their doings.

19 But I was like a lamb or an ox that is brought to the slaughter; and I knew not that they had devised devices against me, saying, Let us destroy the tree with the fruit thereof, and let us cut him off from the land of the living, that his name may be no more remembered.

20 But, O Lord of hosts, that judgest righteously, that triest the reins and the heart, let me see thy vengeance on them: for unto thee have I revealed my cause.

21 Therefore thus saith the Lord of the men of Anathoth, that seek thy life, saying, Prophesy not in the name of the Lord, that thou die not by our hand:

22 Therefore thus saith the Lord of hosts, Behold, I will punish them: the young men shall die by the sword; their sons and their daughters shall die by famine:

23 And there shall be no remnant of them: for I will bring evil upon the men of Anathoth, even the year of their visitation.