¹⁰ Miingon ang Ginoo, “Mao na kini ang panahon nga molihok ako, ug pasidunggan ako sa mga tawo. ¹¹ Kamo nga mga taga-Asiria, walay kapuslanan ang inyong mga giplano ug gihimo. Ang inyong kasuko^[a] sama sa nagdilaab nga kalayo nga mao ray molaglag kaninyo. ¹² Masunog kamo hangtod mahisama kamo sa apog. Mahisama kamo sa tunokon nga tanom nga gipamutol ug gisunog. ¹³ Kamong mga kanasoran sa layo ug sa duol, sabta^[b] ninyo ang akong mga gihimo ug ilha ninyo ang akong pagkagamhanan.”

¹⁴ Nangurog sa kahadlok ang mga makasasala sa Jerusalem. Moingon sila, “Ang Dios sama sa nagadilaab nga kalayo nga dili mapalong. Kinsa man kanato ang makapuyo atubangan sa presensya sa Dios?” ¹⁵ Ang makapuyo diha mao lang ang mga tawong nagkinabuhi nga matarong, nagasultig tinuod, wala manglimbong, ug wala nagadawat ug suborno. Wala sila makig-uban sa mga nagaplano sa pagpamatay ug wala magpatintal sa daotang mga buhat. ¹⁶ Mao kini nga matang sa mga tawo ang mahilayo sa katalagman, nga daw nagpuyo sa habog nga mga dapit, kansang mahimong salipdanan mao ang mga dagkong bato. Dili sila mawad-an ug pagkaon ug tubig.

¹⁷ Mga Israelinhon, makita ninyo^[c] ang usa ka hari nga gamhanan, kansang gingharian labihan kalapad. ¹⁸ Mahinumdoman ninyo ang makahahadlok nga hitabo diin mianha kaninyo ang mga opisyal sa Asiria ug giihap kon pila ang inyong mga tore ug gisusi kon unsay makuha nila nga mga kabtangan gikan kaninyo. ¹⁹ Apan dili na ninyo makita pag-usab kadtong garbosong^[d] mga tawo ug mapahitas-on, kansang pinulongan dili ninyo masabtan. ²⁰ Tan-awa ninyo ang Jerusalem,^[e] ang siyudad nga atong ginasaulogan sa atong mga pista. Makita ninyo nga malinawon ug lig-on kini, sama sa lig-on nga tolda kansang mga ugsok dili maibot ug ang mga higot dili mabugto. ²¹ Dinhi ipakita sa Ginoo kanato nga gamhanan siya. Ang Jerusalem mahisama sa usa ka dapit nga may halapad nga mga suba ug mga sapa nga dili matabok sa sakayan sa mga kaaway. ²² Himuon kini sa Ginoo tungod kay siya mao ang atong maghuhukom, magbabalaod,^[f] ug hari. Siya ang moluwas kanato.

²³ Sa pagkakaron, ang Jerusalem sama sa sakayan nga luag ug mga higot, nagaharag ang palo,^[g] ug dili mabuklad ang mga layag. Apan moabot ang panahon nga daghan gayod nga kabtangan ang mailog sa Jerusalem gikan sa iyang mga kaaway—bisan ang mga bakol mabahinan. ²⁴ Walay lumulupyo sa Jerusalem nga moingon, “Masakiton ako.” Pasayloon sa Dios ang mga sala sa taga-Jerusalem.

Silotan sa Dios ang Iyang mga Kaaway

34 Duol kamo, mga kanasoran, ug pamati pag-ayo. Ang tibuok kalibotan, ug ang tanang anaa niini kinahanglang mamati. ² Kay nasuko ang Ginoo sa tanang nasod. Napungot siya sa ilang mga sundalo. Busa laglagon niya sila sa hingpit.^{[h] 3} Pasagdan nga dili malubong ang ilang mga patayng lawas, ug magbanaw ang dugo sa mga bukid. Busa mangalisbo ang mga baho niini. ⁴ Matunaw ang tanang butang nga anaa sa kalangitan, ug ang kalangitan mawala nga daw kasulatan nga gilukot. Mangahulog ang mga bitoon sama sa laya nga mga dahon sa ubas o igos nga nangatagak. ⁵ Human ug gamit sa Ginoo ang iyang espada didto sa kalangitan, itigbas niya kini sa Edom, ang katawhan nga iyang gihukman nga silotan. ⁶ Ang espada sa Ginoo mabulit sa dugo ug tambok, nga daw gigamit sa pag-ihaw sa mga halad nga kanding ug karnero. Kini tungod kay pamatyon sa Ginoo ang mga tawo sa Bozra ingon nga halad. Daghan ang iyang pamatyon sa uban pang mga siyudad sa Edom. ⁷ Pamatyon usab ang ilang mga pangulo nga daw sa mga torong baka nga kusgan. Ang ilang yuta mapuno sa dugo ug tambok. ⁸ Kay may gitagana nga panahon ang Ginoo alang sa pagpanimalos sa iyang mga kaaway tungod sa gibuhat niini ngadto sa Zion.^{[i] 9} Ang mga sapa sa Edom mahimong aspalto ug ang yuta mahimong asupre. Ang tibuok nasod mahimong aspalto nga nagadilaab. ¹⁰ Dili kini mapalong adlaw ug gabii. Ang aso niini magaulbo sa walay kataposan. Wala nay mopuyo ug moagi sa Edom hangtod sa hangtod. ¹¹ Puy-an kini sa mga kuwago ug mga uwak.^[j] Nagplano na ang Ginoo nga himuon niya kining walay porma ug haw-ang. ¹² Pagtawgon kini nga “Walay Pulos nga Gingharian.” Mangahanaw ang tanan niyang mga pangulo. ¹³ Manubo ang tunokon nga mga tanom sa ilang pinarilan nga mga lungsod ug sa lig-ong mga bahin niini. Ug mamuyo didto ang mga kuwago ug ihalas nga mga iro.^{[k] 14} Ang ihalas nga mga mananap apil ang ihalas nga mga iro^[l] magtagbo didto. Ang ihalas nga mga kanding manawag sa ilang mga kauban, ug ang mga mananap nga gabii lang manggawas moadto didto aron sa pagpahulay. ¹⁵ Ang mga kuwago magsalag didto, mangitlog, mamusa, ug panalipdan nila ang ilang mga piso ilalom sa ilang mga pako. Moadto usab didto ang mga uwak nga magparis-paris.

¹⁶ Tan-awa ninyo ang libro sa Ginoo ug basaha. Walay bisan usa sa akong gipanulti nga dili matuman. Walay usa niining mga mananapa ang mawala, ug walay usa kanila nga walay pares. Kay pagbuot kini sa Ginoo, ug siya mismo^[m] mao ang motigom kanila. ¹⁷ Gitagana na niya ang yuta ug gibahin ngadto sa mga mananap. Panag-iyahon nila kini hangtod sa hangtod, ug didto na sila mamuyo sa walay kataposan.

Ang Kalipay sa mga Linuwas

35 Magmaya ang disyerto nga daw sa tawo. Mamulak^[n] ang mga bulak sa kamingawan. ² Mag-awit ug maghugyaw kini sa kalipay nga daw sa tawo, ug mobukhad ang daghang mga bulak niini. Mahimo kining matahom sama sa Bukid sa Lebanon ug mabungahon sama sa uma sa Carmel ug Sharon. Ug makita ang gahom ug pagkahalangdon sa Ginoo nga atong Dios.

³ Busa lig-ona ninyo ang mga nagmaluyahon. ⁴ Sultihi kadtong nangahadlok, “Pagmalig-on kamo ug ayaw kahadlok. Moabot ang inyong Dios aron sa pagpanimalos sa inyong mga kaaway, ug luwason niya kamo.” ⁵ Unya makakita ang buta ug makadungog ang bungol. ⁶ Maglukso-lukso ang bakol sama sa usa, ug mosinggit sa kalipay ang amang. Mobugwak ang tubig sa disyerto, ug modagayday ang mga sapa ngadto sa kamingawan. ⁷ Ang mainit nga balas mahimong katubigan, ug ang malang yuta mahimong tuboran. Motubo ang nagkalain-laing mga sagbot ug tanom nga pafiros sa mga dapit nga gipuy-an kaniadto sa ihalas nga mga iro.^{[o] 8} Butangan ug halapad nga dalan ang maong disyerto, ug tawgon kining, “Balaan nga Dalan.” Walay makasasala ug buang-buang nga makaagi didto. Alang lang kadto sa mga tawo nga nagasunod sa mga pamaagi sa Dios. ⁹ Walay mga liyon o bisan unsang matang sa mabangis nga mga mananap nga makaagi didto. Ang mga linuwas^[p] lang sa Ginoo ang makaagi didto. ¹⁰ Kining mga tinubos sa Ginoo mobalik sa Zion^[q] nga nagaawit. Mawala na ang ilang mga kasubo ug kasakit. Magmalipayon sila hangtod sa hangtod.

Gisulong sa Taga-Asiria ang Jerusalem

(2 Hari 18:13-27; 2 Cro. 32:1-19)

36 Sa ika-14 nga tuig sa paghari ni Hezekia sa Juda, gisulong ni Senakerib nga hari sa Asiria ang tanang pinarilan nga mga lungsod sa Juda, ug nailog niya kini. ² Ug samtang didto si Senakerib sa Lakish, gisugo niya ang iyang komander sa mga sundalo uban sa daghang mga sundalo niini nga moadto sa Jerusalem aron sa pagpakigkita kang Haring Hezekia. Sa didto na sila sa gawas sa siyudad sa Jerusalem, mipundo ang komander uban sa iyang mga sundalo haduol sa agianan sa tubig sa ibabaw nga pundohanan ug tubig, dapit sa dalan paingon sa labhanan. ³ Miadto kaniya si Eliakim nga anak ni Hilkia, nga tigdumala sa palasyo, si Shebna nga sekretaryo, ug si Joa nga anak ni Asaf, ang nagadumala sa mga kasulatan sa gingharian. ⁴ Miingon kanila ang komander sa mga sundalo, “Ingna ninyo si Hezekia nga mao kini ang giingon sa gamhanang hari sa Asiria:

“Unsa may imong gisaligan? ⁵ Nagahunahuna ka ba nga madaog nimo ang gira sa pulong lamang ug dili sa katakos ug kusog sa imong mga sundalo? Kinsay imong gisaligan nga nagrebelde ka man kanako? ⁶ Ang Ehipto ba? Kini nga nasod ug ang iyang hari sama lang sa gabok nga baston nga kon imong itukod mabali ug makasamad sa kamot. ⁷ Apan kon moingon ka kanako nga nagsalig kamo sa Ginoo nga inyong Dios, dili ba nga gipangguba mo man ang iyang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit apil na ang mga halaran niini, ug gisultihan mo ang mga lumulupyo sa Jerusalem ug sa ubang mga lungsod sa Juda sa pagsimba sa usa lang ka halaran?”

⁸ Mipadayon pag-ingon ang komander, “Karon, ingna ninyo siya nga may itanyag kaniya ang akong agalon, ang hari sa Asiria. Hatagan siya namog 2,000 ka mga kabayo, kana kon may 2,000 siya ka mga tigkabayo! ⁹ Wala gayod siyay ikasukol bisan sa pinakamubo nga opisyal sa akong agalon. Nagsalig lang siya sa Ehipto nga mohatag kaniyag mga karwahe ug mga tigkabayo. ¹⁰ Naghunahuna ba siya nga wala ako sugoa sa Ginoo sa pag-anhi dinhi sa paglaglag niining lugara? Ang Ginoo mismo ang nagsugo kanako sa pagsulong ug sa paglaglag niini nga nasod.”

¹¹ Miingon si Eliakim, Shebna, ug Joa sa komander, “Palihog pakigsulti kanamo sa pinulongan nga Aramico, kay masabtan namo kini. Ayaw pag-Hebreo kay madunggan ka sa mga tawo nga anaa sa mga paril sa siyudad.” ¹² Apan mitubag ang komander, “Gisugo ako sa akong agalon nga ipahibalo kining mga butanga sa tanang lumulupyo sa Jerusalem, dili lang kaninyo ug sa inyong hari. Kay sama kaninyo kaonon usab nila ang ilang kaugalingong tae ug imnon ang ilang kaugalingong ihi.”

¹³ Unya mitindog ang komander sa mga sundalo ug misinggit sa pinulongang Hebreo, “Pamatia ninyo ang mensahe sa gamhanang hari sa Asiria! ¹⁴ Miingon siya nga dili kamo magpatunto kang Hezekia. Dili siya makaluwas kaninyo! ¹⁵ Ayaw kamo pagpahaylo kaniya nga mosalig sa Ginoo kon moingon siya, ‘Sigurado gayod nga luwason kita sa Ginoo; kining siyudad dili itugyan ngadto sa kamot sa hari sa Asiria.’

¹⁶ “Ayaw kamo pamati kang Hezekia! Mao kini ang giingon sa hari sa Asiria: Ayaw na kamo pagsukol kanako; ampo na lang kamo! Unya tugotan ko kamo nga makakaon sa bunga sa inyong ubasan ug kahoy nga igos, ug makainom sa inyong pundohanan ug tubig, ¹⁷ hangtod nga mobalik ako ug dad-on ko kamo sa yuta nga sama sa inyong yuta—ang yuta nga may mga ubasan nga makahatag kaninyog bino ug may mga trigo nga mahimo ninyong pan. ¹⁸ Ayaw kamo palingla kang Hezekia kon moingon siya nga luwason kamo sa Ginoo. May mga dios ba sa bisan asang nasod nga nakaluwas kanila gikan sa kamot sa hari sa Asiria? ¹⁹ May mahimo ba ang mga dios sa Hamat, Arpad, ug Sefarvaim? Naluwas ba sa mga dios^[r] sa Samaria ang ilang nasod gikan sa akong mga kamot? ²⁰ Kinsa ba sa mga dios niining mga nasora ang nakaluwas sa ilang nasod gikan kanako? Busa unsaon sa Ginoo pagluwas ang Jerusalem gikan sa akong mga kamot?”

²¹ Apan wala motubag ang mga tawo, kay nagmando si Haring Hezekia nga dili sila motubag. ²² Unya gigisi ni Eliakim, Shebna, ug Joa ang ilang mga bisti tungod sa kasubo, ug nangadto sila kang Hezekia ug misugilon sa giingon sa komander.