Add parallel Print Page Options

16 "Dërgojini një qengj sunduesit të vendit, nga Sela në drejtim të shkretëtirës, në malin e bijës së Sionit.

Sepse do të ndodhë që në vaun e Arnonit vajzat e Moabit do të jenë si një zog i dëbuar nga foleja.

Na jep një këshillë, bëj drejtësi! Bëje hijen tënde si nata, në mes të ditës; fshih ata që janë shpërndarë, mos i tradhëto ikanakët.

O Moab, lejo që të banojnë pranë teje njerëzit e mi që janë shpërndarë, ji për ta një strehë përballë shkatërruesit. Sepse tirani nuk është më, shkatërrimi ka marrë fund, shtypësit janë zhdukur nga vendi.

Atëherë një fron do të jetë i qëndrueshëm në dhembshuri dhe mbi të do të ulet në besnikëri, në çadrën e Davidit, një që do të gjykojë, do ta ushtrojë gjykimin dhe do të jetë i gatshëm të sigurojë drejtësinë".

"Kemi dëgjuar të flitet për krenarinë e Moabit, jashtëzakonisht krenar, për fodullëkun e tij, për kryelartësinë e tij, për arrogancën e tij, për mburrjen e tij pa baza".

Për këtë Moabi do të bëjë një vajtim për Moabin, të gjithë do të vajtojnë. Ju do të qani të dëshpëruar për pitet me rrush të Kir-Haresethit.

Sepse fushat e Heshbonit po meken, po kështu edhe vreshtat e Sibmahut; sunduesit e kombeve kanë shkatërruar bimët e saj më të mira që arrinin deri në Jazer dhe endeshin nëpër shkretëtirë; degët e saj shtriheshin dhe tejkalonin detin.

Prandaj me qarjen e Jazerit do të qaj vreshtat e Sibmahut; do të të vadis me lotët e mi, o Heshbon, o Elealeh, sepse mbi frytet e tua të verës dhe mbi të korrat e tua ka rënë një britmë lufte.

10 Gëzimi dhe hareja janë zhdukur nga fusha pjellore; ndër vreshta nuk ka më as këngë, as britma gëzimi; shtrydhësi i rrushit nuk shtrydh më verën ndër voza; unë nuk nxjerr më britma gëzimi.

11 Prandaj të përbrendshmet e mia dridhen për Moabin si një harpë; dhe zemra ime për Kir-Heresin.

12 Dhe do të ndodhë që kur të paraqitet Moabi, dhe të lodhet në vendin e lartë; ai do të hyjë në shenjtëroren e tij për t’u lutur, por nuk do të fitojë asgjë.

13 Kjo është fjala që Zoti i drejtoi dikur Moabit.

14 Por tani Zoti ka folur, duke thënë: "Brenda tre vjetëve, si vitet e një argati me mëditje, lavdia e Moabit do të bjerë e do të përçmohet bashkë me tërë atë turmë të madhe; dhe do të mbetet vetëm një numër shumë i vogël dhe i pafuqishëm".

16 Send lambs(A) as tribute(B)
    to the ruler of the land,
from Sela,(C) across the desert,
    to the mount of Daughter Zion.(D)
Like fluttering birds
    pushed from the nest,(E)
so are the women of Moab(F)
    at the fords(G) of the Arnon.(H)

“Make up your mind,” Moab says.
    “Render a decision.
Make your shadow like night—
    at high noon.
Hide the fugitives,(I)
    do not betray the refugees.
Let the Moabite fugitives stay with you;
    be their shelter(J) from the destroyer.”

The oppressor(K) will come to an end,
    and destruction will cease;(L)
    the aggressor will vanish from the land.
In love a throne(M) will be established;(N)
    in faithfulness a man will sit on it—
    one from the house[a] of David(O)
one who in judging seeks justice(P)
    and speeds the cause of righteousness.

We have heard of Moab’s(Q) pride(R)
    how great is her arrogance!—
of her conceit, her pride and her insolence;
    but her boasts are empty.
Therefore the Moabites wail,(S)
    they wail together for Moab.
Lament and grieve
    for the raisin cakes(T) of Kir Hareseth.(U)
The fields of Heshbon(V) wither,(W)
    the vines of Sibmah(X) also.
The rulers of the nations
    have trampled down the choicest vines,(Y)
which once reached Jazer(Z)
    and spread toward the desert.
Their shoots spread out(AA)
    and went as far as the sea.[b](AB)
So I weep,(AC) as Jazer weeps,
    for the vines of Sibmah.
Heshbon and Elealeh,(AD)
    I drench you with tears!(AE)
The shouts of joy(AF) over your ripened fruit
    and over your harvests(AG) have been stilled.
10 Joy and gladness are taken away from the orchards;(AH)
    no one sings or shouts(AI) in the vineyards;
no one treads(AJ) out wine at the presses,(AK)
    for I have put an end to the shouting.
11 My heart laments for Moab(AL) like a harp,(AM)
    my inmost being(AN) for Kir Hareseth.
12 When Moab appears at her high place,(AO)
    she only wears herself out;
when she goes to her shrine(AP) to pray,
    it is to no avail.(AQ)

13 This is the word the Lord has already spoken concerning Moab. 14 But now the Lord says: “Within three years,(AR) as a servant bound by contract(AS) would count them,(AT) Moab’s splendor and all her many people will be despised,(AU) and her survivors will be very few and feeble.”(AV)

Footnotes

  1. Isaiah 16:5 Hebrew tent
  2. Isaiah 16:8 Probably the Dead Sea