Ewangelia według św. Jana 16

Słowo Życia

Dzieło Ducha Świętego

16 Powiedziałem wam o tym, abyście się nie załamali. ² Wyrzucą was bowiem z synagogi. Co więcej, nadchodzi czas, gdy ludzie chcący was zabić będą przekonani, że ich działanie podoba się Bogu. ³ Będą tak postępować, bo nigdy nie poznali ani Ojca, ani Mnie. ⁴ Mówię o tym teraz, zanim ten czas nastanie, abyście pamiętali, że was ostrzegałem. Nie mówiłem o tym wcześniej, bo byłem z wami. ⁵ Teraz jednak odchodzę do Tego, który Mnie posłał. Nie pytacie już: „Dokąd odchodzisz?”. ⁶ Powiedziałem wam bowiem o tym i smutek wypełnił wasze serca. ⁷ Zapewniam was jednak, że moje odejście jest dla was korzystne. Jeśli bowiem nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie. Ale gdy odejdę, przyślę Go do was. ⁸ Wtedy On przekona świat o grzechu, o prawości i o sądzie. ⁹ O grzechu—bo ludzie Mi nie wierzą. ¹⁰ O prawości—bo odchodzę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie. ¹¹ O sądzie—bo władca tego świata już został skazany.

¹² Tak wiele chciałbym wam jeszcze powiedzieć, lecz teraz nie jesteście w stanie tego zrozumieć. ¹³ Gdy jednak przyjdzie Duch prawdy, wprowadzi was w całą prawdę. Nie będzie mówił sam od siebie, lecz przekaże wam to, co usłyszał. Powie wam także o tym, co przyniesie przyszłość. ¹⁴ On otoczy Mnie chwałą, bo przekaże wam to, co do Mnie należy. ¹⁵ Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że Duch weźmie ode Mnie i wam to przekaże. ¹⁶ Już niebawem odejdę. Ale wkrótce zobaczycie Mnie znowu!

Smutek uczniów zamieni się w radość

¹⁷ —O co Mu chodzi?—zastanawiali się uczniowie. —„Już niebawem odejdę. Ale wkrótce zobaczycie Mnie znowu” albo „Odchodzę do Ojca”? ¹⁸ Co ma na myśli, mówiąc: „Już niebawem”? Nie rozumiemy tego.

¹⁹ Jezus wiedział, że chcieli Go o to zapytać. Powiedział więc:

—Zastanawiacie się, co miałem na myśli, mówiąc: „Już niebawem odejdę. Ale wkrótce zobaczycie Mnie znowu”? ²⁰ Zapewniam was: Wkrótce będziecie płakać i smucić się, a świat będzie się cieszyć. Wasz smutek zostanie jednak przemieniony w radość. ²¹ Gdy kobieta rodzi, doznaje smutku, bo nadszedł czas rozwiązania. Ale gdy już urodzi, z radości zapomina o bólu, bo jej dziecko przyszło na świat. ²² Teraz przytłacza was smutek, ale gdy zobaczę was znowu, wasze serca napełnią się radością—radością, której już nikt nie zdoła wam odebrać. ²³ Wtedy nie będziecie Mnie już o nic pytać. Zapewniam was: Jeśli wtedy poprosicie o coś Ojca w moim imieniu, da wam to. ²⁴ Dotychczas nie prosiliście Go o nic w moim imieniu. Teraz proście, a otrzymacie, i wasza radość nie będzie miała granic!

²⁵ O wielu rzeczach mówiłem wam za pomocą przypowieści. Nadchodzi jednak czas, gdy o sprawach dotyczących Ojca będę wam mówił wprost—bez porównań. ²⁶ Wtedy będziecie prosić w moim imieniu, a Ja nie będę musiał o to prosić Ojca. ²⁷ On sam was kocha, ponieważ wy Mnie ukochaliście i uwierzyliście, że przyszedłem od Niego. ²⁸ Tak, przyszedłem na świat od Ojca i opuszczam świat, aby do Niego powrócić.

²⁹ —Teraz wszystko mówisz nam wprost, bez porównań—odrzekli uczniowie. ³⁰ —Nareszcie rozumiemy, że wszystko wiesz i nie potrzebujesz, aby ktokolwiek zadawał Ci pytania. Wierzymy, że przyszedłeś od Boga.

³¹ —Mówicie, że wierzycie?—rzekł Jezus. ³² —Oto nadchodzi czas, a właściwie już nadszedł, gdy pouciekacie do swoich domów i zostawicie Mnie samego. Nie będę jednak sam, ponieważ jest ze Mną Ojciec. ³³ Powiedziałem wam o tym wszystkim, abyście dzięki Mnie doświadczali pokoju. Na świecie czeka was cierpienie. Ale bądźcie odważni—Ja zwyciężyłem ten świat.