1. Piotra 1

Nowe Przymierze

Pozdrowienie

1 Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do uchodźców rozproszonych po Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii, wybranych ² według uprzedniej^[a] wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie, którego sprawcą jest Duch, do posłuszeństwa, oraz do pokropienia krwią Jezusa Chrystusa: Niech łaska i pokój będą waszym udziałem w jeszcze większej mierze.

Odrodzeni do nadziei

³ Błogosławiony niech będzie Bóg, Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa! On odrodził nas do żywej nadziei. Uczynił to w swym wielkim miłosierdziu, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. ⁴ W ten sposób dał nam dostęp do dziedzictwa, które nie ulegnie zniszczeniu, skażeniu ani nie utraci świeżości. Czeka ono odłożone w niebie. Należeć będzie do was, ⁵ których Bóg strzeże swą mocą przez wiarę, by obdarzyć was zbawieniem, gotowym do objawienia w ostatecznym czasie.

⁶ Cieszcie się nim!^[b] To nic, że teraz — gdy trzeba — bywacie po trosze zasmucani różnorodnymi próbami. ⁷ Spotykają was one po to, aby wasza szczera wiara, cenniejsza niż zniszczalne przecież złoto ogniem uszlachetniane, mogła tym bardziej wywyższyć, zaznaczyć chwałę i uwypuklić cześć Jezusa Chrystusa, kiedy się objawi.

⁸ Jego kochacie, choć nie mieliście sposobności Go zobaczyć. W Niego wierzycie, choć pozostaje dla was niewidzialny, i przepełnia was radość niewysłowiona, pełna chwały, ⁹ was, otrzymujących to, co jest skutkiem waszej wiary — zbawienie dusz.

¹⁰ Tego zbawienia poszukiwali prorocy. Dowiadywali się o nie ci, którzy sami zapowiadali, że Bóg okaże wam łaskę. ¹¹ Pragnęli dociec, na który to moment i na jakie okoliczności wskazuje obecny w nich Duch Chrystusa, zapowiadający Jego cierpienia i następującą po nich chwałę.

¹² Im też zostało objawione, że sprawy, o których mówią, odnoszą się nie do nich samych, ale do was. Te sprawy są wam obecnie głoszone przez ludzi przemawiających w Duchu Świętym posłanym z nieba. I w te sprawy pragną wejrzeć sami aniołowie.

Wezwanie do ufności i miłości

¹³ Dlatego uporządkujcie swe myśli!^[c] Jako ludzie trzeźwi całą swą nadzieję ulokujcie w łasce, której czas nastał dla was wraz z objawieniem się Jezusa Chrystusa. ¹⁴ Wzorem posłusznych dzieci skończcie z zaspokajaniem swoich dawnych żądz. Należą one do okresu waszej nieświadomości. ¹⁵ Bierzcie za przykład Świętego, Tego, który was powołał. Bądźcie święci jak On — do czegokolwiek przyłożycie rękę. ¹⁶ Czytamy przecież: Będziecie święci,^[d] gdyż Ja jestem święty.

¹⁷ On — bez względu na osobę — sądzi każdego według jego uczynków. Skoro nazywacie Go Ojcem, pielgrzymujcie przez życie jako ludzie świadomi odpowiedzialności wobec Niego. ¹⁸ Pamiętajcie, za jaką cenę wykupiono was z marnej codzienności, która przeszła na was po ojcach. Tą ceną nie były rzeczy zniszczalne, srebro albo złoto, ¹⁹ lecz droga krew Chrystusa, Baranka nieskazitelnego i nieskalanego. ²⁰ Był On na to przeznaczony już przed założeniem świata. Jednak został objawiony dopiero w ostatecznych czasach — ze względu na was.

²¹ Dzięki Niemu wierzycie w Boga, który Go wzbudził z martwych i obdarzył chwałą, tak, że wasza wiara i nadzieja są w Bogu.

²² A skoro już oczyściliście swoje dusze w posłuszeństwie prawdzie, aby nieobłudnie darzyć się braterską miłością, to pokochajcie jedni drugich czystym sercem, serdecznie.

²³ Uczyńcie to jako ludzie odrodzeni nie z nasienia zniszczalnego, ale niezniszczalnego, przez Słowo Boga, żywe, nieprzemijające, ²⁴ gdyż:

Takie właśnie słowo zostało wam ogłoszone.