अय्यूब 30

Nepali Bible: Easy-to-Read Version

⁹ “अहिले ती मानिसहरूका छोराहरूले मेरो हाँसो उडाउनु मेरो बारेमा गीत गाउँछन्।
    मेरो नाउँ तिनीहरूका लागि ठट्टाको शब्द भएको छ।
¹⁰ ती जवान मानिसहरूले मलाई घृणा गर्दछन्, तिनीहरू मदेखि टाढा रहन्छन।
    तिनीहरू सोच्छन् कि तिनीहरू म भन्दा राम्रा छन्।
    तिनीहरूले मेरो मुखमा पनि थुक्छन्।
¹¹ परमेश्वरले मेरो धनुबाट ताँदो लानु भयो र मलाई कमजोर बनाउनु भयो।
    ती मानिसहरूले आफैं थामिदैनन् बरू क्रोधित भएर मेरो विरोधमा जान्छन्।
¹² ती युवकहरूले दाहिनेपट्टि आक्रमण गर्छन्। तिनीहरूले मेरो खुट्टामा हिर्काएर मबाट अलग पार्न खोज्छन्।
    म एक आक्रमण भईरहेको शहर जस्तो अनुभव गर्छु
    तिनीहरूले मेरो भित्ताहरूमा मैलो फ्याँकेर मलाई आक्रमण गरी नष्ट बनाउँछन्।
¹³ भाग्न नसकोस् भनी मेरो बाटो छेक्छन।
तिनीहरूले मलाई ध्वंश गर्नमा सफल भए।
    तिनीहरू कसैलाई सहयोग गर्न चाँहदैनन्।
¹⁴ तिनीहरूले भित्तामा प्वाल बनाउँछन् तिनीहरू त्यस प्वालबाट खचाखच आउँछन
    अनि ढुङ्गाहरू फोर्दै ममाथि पर्छन्।
¹⁵ म डरले कामिरहेछु हावाले केही चीज उडाई लगे जस्तो गरी ती युवकहरू मेरो खेदो लाउँछन्।
    मेरो सुरक्षा बादल जस्तो विलिन हुँदछ।

¹⁶ “अहिले मेरो जीवन प्रायः बितिसक्यो, अनि म चाँडै मर्नेछु।
    पीडित दिनहरूले मलाई पक्रेकोछ।
¹⁷ मेरो हड्डीहरू पीडाले राती दुख्छ।
    मलाई कष्टले चपाउन कहिल्यै छाड्दैन।
¹⁸ परमेश्वरले मेरो कोटको कलरमा समात्नु हुन्छ
    अनि बटारेर रूप बिगारिदिनु हुन्छ।
¹⁹ परमेश्वरले मलाई हिलोमा जाकि दिनु भयो
    र म धूलो र खरानी जस्तै भएकोछु।

²⁰ “हे परमेश्वर,
    सहायताको लागि मैले पुकारें,
म उठें र प्रार्थना गरें,
    तर तपाईंले मलाई ध्यान दिनु भएन।
²¹ हे परमेश्वर, तपाईंले मसित निष्ठूरताले व्यवहार गर्नु हुन्छ।
    मलाई सताउन तपाईं शक्ति प्रयोग गर्नुहुन्छ।
²² हे परमेश्वर, तपाईं मेरो लागि निष्ठुर हुनु भयो।
    मलाई नष्ट पार्न तपाईं आफ्नो शक्ति प्रयोग गर्नु हुन्छ।
²³ मलाई थाहा छ कि तपाईंले मलाई मृत्यु तिर लैजानु हुन्छ,
    त्यस ठाँउमा, जहाँ अन्तमा सबै प्राणि जानै पर्छ।

²⁴ “तर, निश्चय जो मानिस सर्वनाश भएकोछ अनि सहायता माग्दैछ,
    त्यसलाई कसैले पनि नोक्सान पुर्याउँदैन।
²⁵ तपाईं जान्नु हुन्छ मानिसहरूको कष्टमा म रोएँ।
    तपाईं जान्नु हुन्छ गरीब मानिसहरूको लागि मेरो हृदय साहै दुःखीत थियो।
²⁶ जब मैले राम्रो चीज खोजें बद्लामा नराम्रो पाएँ।
    जब मैले उज्यालो खोजें, अंध्यारो आयो।
²⁷ म भित्र कष्ट कहिल्यै रोकिँदैन
    अनि दुःख भर्खरै शुरू भएको छ।
²⁸ म सधैँ दुःखी र उदासीन छु कुनै चैन छैन।
    म सहायताको लागि सभामा उभिन्छु।
²⁹ म जङ्गली कुकुर जस्तै
    र मरुभूमिको शुतुरमुर्ग जस्तै एक्लो भएको छु।
³⁰ मेरो छाला जलेकोछ र उप्किँदैछ।
    ज्वरोले मेरो शरीर तातो छ।
³¹ मेरो वीणाले करूणाको लय निकाल्छ
    मेरो बाँसुरीले दुःखको आवाज निकाल्छ।