Марко 5

Macedonian New Testament

2) Исус ослободува од демони

(Мт. 8:28-34; Лк. 8:36-39) 5 Исус и Неговите ученици пристигнаа на спротивниот брег на Галилејското Езеро, во пределот на градот Гераса^[a]. ² Тукушто излезе од бротчето, откај гробиштата во пресрет му тргна еден човек обземен со демонски духови. ³ Човекот живеел по гробниците и никој веќе не бил во состојба ни со синџири да го врзе. ⁴ Честопати го врзувале со синџири и му ставале окови, но тој секојпат ги кинел синџирите и ги кршел оковите. Никој не можел да го скроти. ⁵ Деноноќно престојувал на гробиштата и по ридовите, врескајќи и удирајќи се со камења.

⁶ Кога уште оддалеку Го забележа Исуса, се стрча кон Него и клекна на колена. ⁷ Потоа со силен глас Му рече: „Исусе, Сине на Севишниот Бог, што сакаш да ми сториш!? Те заколнувам во Божјото име, немој да ме мачиш!“ ⁸ Тој го рече ова затоа што Исус веќе му беше наредил на демонскиот дух да излезе од човекот.

⁹ Исус го праша: „Како се викаш?“ Човекот му одговори: „Се викам Легија, зашто во мене има цела легија демони!“ ¹⁰ Потоа Го молеше Исуса да не ги брка од тој крај.

¹¹ Недалеку од нив, на ридот пасеше едно големо крдо свињи. ¹² Демонските духови Го молеа Исуса: „Испрати нe кај свињите, да се вселиме во нив!“ ¹³ Исус им дозволи и демонските духови излегоа од човекот и влегоа во свињите. Целото крдо свињи, на број околу две илјади, јурна низ стрмнината право во езерото, при што сите свињи се удавија.

¹⁴ Свињарите се разбегаа и разгласија за ова по градот и по селата, така што народот излезе да види што се случило. ¹⁵ Кога дојдоа до Исус и го видоа човекот кој порано беше обземен од легија демони како седи облечен и со здрав ум, многу се исплашија. ¹⁶ Откако очевидците им раскажаа за она што се случи со човекот и со свињите, ¹⁷ луѓето Го замолија Исуса да си оди од нивниот крај.

¹⁸ Кога Исус се враќаше на бротчето, човекот кој дотогаш беше обземен од демони Го молеше и тој да тргне со Него. ¹⁹ Но Исус не му дозволи, туку му рече: „Оди си дома и кажи им на твоите роднини што стори Господ за тебе со Своето милосрдие.“ ²⁰ Тогаш тој си замина и патуваше по пределот на Декаполис^[b] и на сите им раскажуваше за она што Исус го стори за него. И секој што ќе чуеше се восхитуваше.

3) Исус исцелува и оживува

(Мт. 9:18-26; Лк. 8:40-56) ²¹ Уште еднаш Исус отплови на спротивната страна од Галилејското Езеро. Тукушто излезе на брегот, многуброен народ се насобра околу Него. ²² Тогаш Му пристапи началникот на тамошната синагога, по име Јаир, клекна на колена ²³ и почна сесрдно да Го моли: „Ќерката ми е на умирање! Дојди, положи раце врз неа за да оздрави и да живее!“ ²⁴ Тогаш Исус тргна со Јаир, а многуброен народ ги следеше, туркајќи се околу Него.

²⁵ Меѓу народот имаше една жена која крвавела веќе дванаесет години. ²⁶ Се намачила одејќи по лекари на кои го потрошила сиот свој имот, но напразно - состојбата уште повеќе и се влошувала.

²⁷ Оваа жена слушала што се зборува за Исус. Крадешкум, таа се доближи до Исус одзади и се допре до Неговата облека. ²⁸ Зашто, во себе си велеше: „Само да се допрам до Неговата облека - ќе оздравам!“ ²⁹ Крвавењето веднаш и запре и таа почувствува дека нејзиното тело оздраве.

³⁰ Во истиот момент и Исус почувствува дека од Него излезе исцелителна сила. Обраќајќи му се на народот, запраша: „Кој се допре до мојата облека?“ ³¹ Учениците Му одговорија: „Гледаш колку народ се турка околу Тебе и прашуваш кој Те допрел!?“ ³² Но Исус се сврте да види кој Го допре. ³³ Жената, тресејќи се од страв и знаејќи што се случи со неа, клекна на колена пред Него и Му ја кажа целата вистина.

³⁴ Исус и рече: „Ќерко! Ти оздраве врз основа на твојата вера. Оди си спокојна и здрава.“

³⁵ Додека Исус зборуваше, пристигнаа некои од роднините на Јаир и му рекоа: „Ќерка ти умре; не додевај Му повеќе на Учителот!“ ³⁶ Исус слушна што рекоа луѓето, но му рече на Јаир: „Само верувај Ми и не плаши се!“

³⁷ Исус не му дозволи никому да дојде со Него, освен на Петар и на двајцата браќа Јаков и Јован, следбеници на Исус. ³⁸ Кога стигнаа во куќата на Јаир, Исус забележа дека луѓето плачат и лелекаат на цел глас. ³⁹ Влегувајќи внатре, Исус им рече: „Зошто плачете и лелекате? Девојчето не е мртво, туку спие!“ ⁴⁰ Тие на тоа Му се подбиваа.

Исус нареди сите да излезат надвор, а внатре ги задржа само таткото и мајката на девојчето и тројцата Свои ученици кои Го придружуваа. Влегоа кај девојчето. ⁴¹ Исус го фати за рака и рече: „Талита, куми!“ Ова на арамејски јазик значи: „Девојче, стани!“ ⁴² Девојчето веднаш стана и одеше. Тоа имаше дванаесет години.

Сите беа вчудовидени! ⁴³ Но Исус им нареди за ова никому да не кажуваат. Потоа им рече: „Дајте му на девојчето нешто да јаде.“