Дела Ап 20

Macedonian New Testament

2) Павле оди за Македонија и Ахаја (Грција)

20 Кога стивна вревата, Павле ги собра христијаните од Ефес и ги охрабри. Се збогува со нив и тргна за Македонија. ² Патем, во сите градови низ кои поминуваше, со многу проповеди ги храбреше христијаните. Потоа замина за Грција. ³ Таму остана три месеци. Токму кога се подготвуваше да тргне на пловидба кон Сирија дозна дека група Евреи коваат заговор против него. Затоа реши да се врати преку Македонија.

⁴ На тој пат го придружуваа: Сопатер, синот на Пир од Верија, Аристарх и Секунд, од Солун, Гај од Дерба, Тимотеј, како и Тихик и Трофим од областа Азија. ⁵ Тие отидоа пред нас и не чекаа во Троада. ⁶ Откако заврши празникот на Бесквасните лебови, ние отпловивме од Филипи и по пет дена им се придруживме во Троада. Таму останавме седум дена.

3) Павле последен пат ја посетува Троада

⁷ Еден неделен ден бевме собрани на Причест^[a], а Павле ги поучуваше насобраните, па ја одолжи проповедта се до полноќ, зашто следниот ден се подготвуваше да замине. ⁸ Во горната соба, каде што бевме собрани, имаше многу ламби. ⁹ Едно момче, по име Евтих, седејќи крај прозорецот, задрема, бидејќи Павле долго проповедаше. Сонот го совлада и Евтих падна од третиот кат. Кога го кренаа, беше мртов. ¹⁰ Павле слезе долу, се наведна над него, го гушна и рече: „Не грижете се, жив е!“ ¹¹ Потоа сите се вратија во горната соба, и заедно зедоа Причест. Павле продолжи да им проповеда се до мугрите, кога си замина. ¹² Во меѓувреме, момчето го одведоа дома живо и здраво, што беше големо олеснување за сите.

¹³ Павле реши да патува за Асос по копно. Ние, останатите, тргнавме со брод до Асос и се договоривме таму да го земеме со нас и Павле. ¹⁴ Се сретнавме во Асос, го зедовме со нас и отпловивме за Митилена. ¹⁵ Утредента пловевме покрај островот Киос, следниот ден поминавме покрај островот Самос, а по уште еден ден пловење, пристигнавме во Милет.

¹⁶ Павле беше решил да го заобиколи Ефес и да не се задржува во Азија, зашто брзаше, ако е можно, до празникот Духовден^[b] да пристигне во Ерусалим.

4) Павле се простува со црковните старешини од Ефес

¹⁷ Од Милет испрати порака до старешините на црквата во Ефес и ги замоли да дојдат за да се сретнат со него.

¹⁸ Кога пристигнаа, Павле им рече: „Вие знаете како живеев, уште од првиот ден кога пристигнав во Азија, зашто цело време бев со вас. ¹⁹ Му служев на Господ со голема понизност, со солзи и маки низ кои морав да поминам поради заговорите што против мене ги коваа Евреите. ²⁰ Сепак, не пропуштив да ви кажам се што е полезно за вас, поучувајќи ве јавно или во вашите домови. ²¹ Имав иста порака и за Евреите и за неевреите^[c]: да се покаат, да се свртат кон Бог и да поверуваат во нашиот Господ Исус.

²² Сега Светиот Дух^[d] ме тера да одам во Ерусалим. Не знам што ме чека таму. ²³ Знам само дека Светиот Дух ми има кажано оти во секој град ме чекаат затвори и страдања. ²⁴ Но тоа не ме плаши. Мојот живот би немал вредност доколку не го искористам за да ја извршам мисијата што ми ја довери Господ Исус: да им ја проповедам на луѓето Радосната вест за Божјата милосрдна благонаклоност.

²⁵ Сега знам дека никој од вас со кои живеев и ви проповедав за Божјото царство нема повеќе да ме види. ²⁶ Затоа сакам јасно и гласно да ви кажам денес дека, ако некој од вас заврши во вечна смрт, јас за тоа не сум одговорен^[e]. ²⁷ Не пропуштив ништо од Божјиот план за луѓето, туку во целост ви го објавив. ²⁸ Внимавајте и на себе и на целото Божјо стадо во кое Светиот Дух ве поставил за надзорници. Бидете пастири на Божјата Црква која Тој ја откупи со сопствената крв. ²⁹ Знам дека откако јас ќе си заминам, ќе ви доаѓаат лажни пастири кои како свирепи волци ќе ве напаѓаат и нема да го штедат стадото. ³⁰ Од самите вас ќе произлезат луѓе што ќе ја изопачуваат вистината за да повлечат по себе дел од Христовите следбеници. ³¹ Затоа, бидете на штрек! Не заборавајте дека три години деноноќно, без престан, со солзи во очите, го советував секој од вас поединечно.

³² Сега ве предавам под Божјата грижа и поука од пораката за Неговата милосрдна благонаклоност спрема вас. Таа порака има моќ да ве изградува и да ви даде наследство заедно со сите што Бог ги избра и посвети.

³³ Од никого не барав пари или облеки. ³⁴ Вие и самите знаете дека за моите потреби и за потребите на оние што ме придружуваа јас работев со сопствените раце. ³⁵ На тој начин ви покажав како со вредно работење може да им се помогне на сиромашните. Не заборавајте што ни порача Самиот Господ Исус: ,Поблагословен е тој што дава, отколку тој што добива‘.“

³⁶ Кога го рече ова, клекна на колена со нив и се молеше. ³⁷ Сите заплакаа на глас, и збогувајќи се, го гушкаа и го бакнуваа. ³⁸ Беа посебно тажни поради тоа што им рече дека веќе нема да го видат. Потоа го испратија до бродот.