Празниот гроб: Исус воскреснува!

(Матеј 28:1-8; Марко 16:1-8; Лука 24:1-12) 20 Во неделата^[a], уште во рани мугри, додека се уште беше темно, Марија Магдалена дојде на гробот и го виде каменот^[b] иставен од отворот на гробницата. ² Таа со трчање отиде кај Симон Петар и кај другиот ученик, кој му беше љубимец на Исус, па им рече: „Го зеле телото на Господ од гробницата, а не знаеме каде Го преместиле“^[c]

³ Тогаш Петар и другиот ученик излегоа и се упатија кон гробот. ⁴ Обајцата трчаа, но другиот ученик истрча побрзо од Петар и прв втаса до гробот. ⁵ Тој се наведна и го виде платното како лежи таму, но не влезе внатре. ⁶ Кога стигна и Симон Петар, влезе во гробот, па го виде платното како лежи таму, ⁷ како и погребната шамија која беше употребена за завиткување на Исусовата глава. Шамијата не беше заедно со платното, туку беше одвоено свиткана на едно место. ⁸ Тогаш влезе и другиот ученик, кој прв дојде до гробот, па виде и поверува; ⁹ (зашто тие тогаш не знаеја дека, според Светото Писмо, Исус ќе воскресне од мртвите).

¹⁰ Потоа учениците се вратија дома.

Исус се појавува пред Марија Магдалена

(Матеј 28:9-10; Марко 16:9-11) ¹¹ Марија Магдалена стоеше надвор до гробницата плачејќи. Додека така плачеше, таа се наведна над влезот на гробницата ¹² и виде двајца ангели во бело како седат на местото каде што било Исусовото тело: едниот кај главата, а другиот кај нозете.

¹³ Ангелите ја прашаа Марија: „Зошто плачеш?“

„Го зеле телото на мојот Господ и не знам каде Го преместиле!“ - им рече таа ¹⁴ Штом го рече тоа, таа се сврте и Го виде Исуса како стои таму, но не Го позна.

¹⁵ Исус и рече: „Зошто плачеш? Кого бараш?“ Мислејќи дека тоа е градинарот, Марија Му рече:

„Господине, ако си Го зел телото ти, кажи ми каде си го преместил и јас ќе го земам.“

¹⁶ Исус и рече: „Мирјам^[d]!“ Таа се сврте и Му одговори на хебрејски: „Рабани!“ (Во превод значи: ,Учителе‘.)

¹⁷ Исус и рече: „Не држи се за мене, зашто се уште не Сум се вратил кај небесниот Татко. Оди кај Моите ученици^[e] и кажи им дека Јас се враќам кај Мојот Татко и Бог, Кој е и ваш Татко и Бог.“

¹⁸ Тогаш Марија Магдалена отиде и им јави на Исусовите ученици: „Го видов Господ!“ Потоа таа им го пренесе она што Исус и го кажа.

¹⁹ Во истиот тој ден, а беше недела^[f], кога се стемни, Исусовите ученици се беа собрале зад затворени врати, поради страв од еврејските верски водачи. Тогаш Исус ненадејно се појави, застана на средина и ги успокои со поздрав^[g]. ²⁰ Потоа им ги покажа рацете и ребрата отстрана. Кога видоа дека тоа е Господ, учениците многу се израдуваа.

²¹ Исус повторно ги успокои, пренесувајќи им Го својот мир, а потоа им рече: „Како што Мене Ме прати небесниот Татко, така сега Јас ве праќам вас.“ ²² Откако го рече тоа, Тој им вдахна од Својот Дух, велејќи: „Примете Го Светиот Дух!

²³ Ако на луѓето им ги простите гревовите - ќе им бидат простени, а ако не им ги простите - ќе им останат.“

Исус и скептичниот Тома

²⁴ Иако Тома (со грчки прекар Дидимус^[h]) беше еден од дванаесетте Христови ученици, тој не беше со нив кога Исус им се појави. ²⁵ Другите ученици го уверуваа: „Го видовме Господ!“ Но тој им велеше: „Додека на Неговите раце не ги видам лузните од клиновите и не ги ставам прстите во раните од клиновите, а раката под Неговите ребра - нема да поверувам!“

²⁶ По осум дена, учениците повторно беа собрани внатре, а овојпат и Тома беше со нив. Иако вратата беше заклучена, Исус дојде, застана насреде и ги успокои со поздрав^[i]! ²⁷ Потоа му рече на Тома: „Стави ги своите прсти овде и погледни ги Моите раце; испружи ја раката и стави ја на лузната под Моите ребра. И престани да се сомневаш, туку верувај!“

²⁸ Тогаш Тома Му се обрати со зборовите: „Ти Си мојот Господ и мојот Бог!“

²⁹ А Исус му рече: „Ти поверува затоа што Ме виде; благословени се оние што веруваат, иако не Ме виделе!“

³⁰ Исус пред Своите ученици направи уште многу други чуда кои не се запишани во оваа книга. ³¹ А овие се запишани за да поверувате дека Исус е Месијата, Божјиот Син, и преку вера во Него^[j] да имате вистински живот.