Add parallel Print Page Options

38 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:

"Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?

Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.

Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.

Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?

Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,

kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?

Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,

kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?

10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,

11 dhe thashë: "Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!"?

12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,

13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?

14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.

15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.

16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?

17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?

18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!

19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,

20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?

21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.

22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit

23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?

24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?

25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,

26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,

27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?

28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?

29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?

30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.

31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?

32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?

33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?

34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?

35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: "Ja ku jam?".

36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?

37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit

38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?

39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,

40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?

41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?

39 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".