Psalme 105
Reimer 2001
Dee 105 Psalm
1 O jäft Dank to däm Herr Gott; roopt sien Nome aun; moakt siene Woakje bekaunt mank dee Mensche.
2 Sinjt to Am; sinjt Preis to Am; räd fonn siene Wundasch.
3 Doot enn sien heilje Nomen harlijche; lot dän dee däm Herr Gott seakje sikj friehe.
4 Seakjt däm Herr Gott un siene Macht; seakjt sien Jesejcht oone Enj.
5 Behool dee Wundasch dee Hee jedone haft; siene Wundateakjens, un Jerejchte ut sien Mul.
6 O jie Obrahaum sien Some; O jie Joakopp Säns, siene Utjewälde.
7 Hee es dee Herr Gott onns Gott; siene Jerejchte sent enn aule Welt;
8 Hee haft sien Bunt behoole fa emma; daut Wuat daut hee befool to dusent Jennerazione;
9 daut Hee met Obrahaum muak, sien Eit to Isaak;
10 un Hee deed daut jrinde met Joakopp fa en Fäaschreft, to Israel fa en eewja Bunt.
11 un säd: "To die woa ekj daut Kanaan Launt jäwen, daut Loos aus dien Oafgoot,"
12 aus dee noch mau weinijch enn Numma weare; seeha weinijch, un Framde enn daut Launt,
13 un see jinje fonn Nazion no Nazion; fonn een Kjeeenichrikj no en aundret Folkj.
14 Hee erlaubd kjeen Maun an to bedrekje; jo, Hee deed Kjeenije dodle omm äa haulwe;
15 un säd: "Doot mien Enjesaulwda kjeen Schode," un, "doot miene Profeete kjeen Schode."
16 Un hee brocht ne Hungaschnoot no daut Launt; Hee bruak daut gaunset Häakunft fonn daut Broot.
17 Hee schekjt an en Maun feropp – Josef, däm aus en Sklow fekoft wort;
18 Siene Feet deede am wee wäajen dee Kjäde; siene Seel wia soo aus Iesa,
19 bott sien Wuat kjeem; däm Herr Gott sien Wuat deed am proowe.
20 Dee Kjeenijch schekjt un muak am loos, en Harscha äwa daut Folkj, un muak am frie.
21 Hee muak am Herr äwa sien Hus, en Harscha äwa aules daut hee eajend;
22 Siene Ferschte faust to binje no sien Welle, un siene Elteste Weisheit enn to leare.
23 Israel kjeem uk no Iejipte; un Joakopp wond enn Ham sien Launt.
24 En sien Folkj femead sikj seeha, un muak am stoakja aus siene Fiend.
25 Hee dreid äa Hoat sien Folkj to huasse, un lestich met siene Deena to haundle.
26 Hee schekjt sien Deena Mooses; Oant däm Hee jewält haud.
27 Dee deede Dinja fonn siene Wunda mank an, un Wundateakjens enn daut Ham Launt.
28 Hee schekjt Dunkelheit, un muak daut Diesta; un dee weare nich jäajenaun to sien Wuat.
29 Hee dreid äa Wota to Bloot un brocht äare Fesch omm.
30 Daut Launt schwoarmd met Pogge enn dee Kjeenije äare Stowe.
31 Hee räd, un schwoarme Fleaje kjeeme; un Moschkje enn äare Jrense.
32 Hee jeef an Hoagel fa Räajen, flaumendet Fia enn äa Launt.
33 Hee schluach uk äare Wienranke, un äare Fiejenbeem, un bruak dee Beem enn äare Omjäajende.
34 Hee räd, un Heischrakje kjeeme, un Warm oone Enj,
35 un dee aute aul dee Plaunte enn daut Launt; un dee aute daut Frucht fonne Ead.
36 Hee schluach uk aul dee Easchtjebuarne enn daut Launt; daut easchte Frucht fonn aul äare Macht.
37 Un he leid an rut met Selwa un Golt; un doa wia nich eena dee stolpad mank äare Jeschlachte.
38 Iejipte wia froo aus see wajch jinje, dan äare Forcht wia opp an jefolle.
39 Hee spreed ne Wolkj fa äa bedakje, un Fia an Lijcht to jäwe enne Nacht.
40 Hee fruach, un Hee jeef jacht Fäajel, un deed an tofräd stale met Äte fomm Himmel.
41 Hee muak dän Steen op, un Wota rand rut; see jinje enn dreaje Städe soo aus en Riefa.
42 Dan hee behilt sien heiljet Wuat, un Obrahaum sien Deena;
43 Un Hee brocht sien Folkj rut met Freid, siene Utjewälde met Freid;
44 un Hee jeef an dee Nazione äare Lenda; un see deede dee Oabeit oawe fonn dee Felkja,
45 soo daut dee siene Fäaschrefte beoobachte wudde un siene Jesatse hoole, Preis to däm Herr Gott.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer