Job 34

Beibl William Morgan

34 Ac Elihu a lefarodd ac a ddywedodd, ² Ha wŷr doethion, gwrandewch fy ymadroddion; a chwychwi y rhai ydych yn gwybod, clustymwrandewch. ³ Canys y glust a farn ymadroddion, fel yr archwaetha y genau fwyd. ⁴ Dewiswn i ni farn, gwybyddwn rhyngom pa beth sydd dda. ⁵ Canys dywedodd Job, Cyfiawn ydwyf: a Duw a ddug ymaith fy marn. ⁶ A ddywedaf fi gelwydd yn erbyn fy mater fy hun? anaele yw fy archoll heb gamwedd. ⁷ Pa ŵr sydd fel Job, yr hwn a yf watwargerdd fel dwfr? ⁸ Ac a rodio yng nghymdeithas gyda gweithredwyr anwiredd, ac sydd yn myned gyda dynion annuwiol. ⁹ Canys dywedodd, Ni fuddia i ŵr ymhyfrydu â Duw. ¹⁰ Am hynny chwychwi wŷr calonnog, gwrandewch arnaf. Pell oddi wrth Dduw fyddo gwneuthur annuwioldeb, ac oddi wrth yr Hollalluog weithredu anwiredd. ¹¹ Canys efe a dâl i ddyn ei waith; ac efe a wna i ŵr gael yn ôl ei ffyrdd ei hun. ¹² Diau hefyd na wna Duw yn annuwiol; ac na ŵyra yr Hollalluog farn. ¹³ Pwy a roddes iddo ef lywodraethu y ddaear? a phwy a osododd yr holl fyd? ¹⁴ Os gesyd ei galon ar ddyn, os casgl efe ato ei hun ei ysbryd a’i anadl ef; ¹⁵ Pob cnawd a gyd‐drenga, a dyn a ddychwel i’r pridd. ¹⁶ Ac od oes ddeall ynot, gwrando hyn: clustymwrando â llef fy ymadroddion. ¹⁷ A gaiff yr hwn sydd yn casáu barn, lywodraethu? ac a ferni di yr hwn sydd gyfiawn odiaeth, yn annuwiol? ¹⁸ A ddywedir wrth frenin, Drygionus ydwyt? ac, Annuwiol ydych, wrth dywysogion? ¹⁹ Pa faint llai wrth yr hwn ni dderbyn wynebau tywysogion, ac nid edwyn y goludog o flaen y tlawd? canys gwaith ei ddwylo ef ydynt oll. ²⁰ Hwy a fyddant feirw mewn moment, a hanner nos y cynhyrfa y bobl, ac yr ânt ymaith: a’r cadarn a symudir heb waith llaw. ²¹ Canys ei lygaid ef sydd ar ffyrdd dyn ac efe a wêl ei holl gamre ef. ²² Nid oes dywyllwch, na chysgod angau, lle y gall y rhai sydd yn gweithio anwiredd, ymguddio. ²³ Canys ni esyd Duw ar ddyn ychwaneg nag a haeddo; fel y gallo efe fyned i gyfraith â Duw. ²⁴ Efe a ddryllia rai cedyrn yn aneirif, ac a esyd eraill yn eu lle hwynt. ²⁵ Am hynny efe a edwyn eu gweithredoedd hwy: a phan newidio efe y nos, hwy a ddryllir. ²⁶ Efe a’u tery hwynt, megis rhai annuwiol, yn amlwg: ²⁷ Am iddynt gilio oddi ar ei ôl ef, ac nad ystyrient ddim o’i ffyrdd ef: ²⁸ Gan ddwyn gwaedd y tlawd ato ef, ac efe a wrendy waedd y cystuddiol. ²⁹ Pan esmwythao efe, pwy a anesmwytha? a phan guddio efe ei wyneb, pwy a edrych arno? pa un bynnag ai yn erbyn cenedl, ai yn erbyn dyn yn unig: ³⁰ Fel na theyrnasai dyn ffuantus, ac na rwyder y bobl. ³¹ Ond wrth Dduw, yr hwn a ddywed, Mi a faddeuais, nid anrheithiaf, y dylid dywedyd; ³² Heblaw a welaf, dysg di fi: o gwneuthum anwiredd, ni wnaf fi mwy. ³³ Ai wrth dy feddwl di y byddai? efe a’i tâl, pa un bynnag a wnelych ai gwrthod, ai dewis; ac nid myfi: am hynny dywed yr hyn a wyddost. ³⁴ Gwŷr call, dywedant i mi; a’r gŵr doeth, clywed fi. ³⁵ Job a ddywedodd yn annoeth; a’i eiriau ydynt heb ddoethineb. ³⁶ Fy Nhad, profer Job hyd y diwedd, am roddi atebion dros ddynion anwir. ³⁷ Canys efe a chwanegodd ysgelerder at ei bechod; efe a gurodd ei ddwylo yn ein plith ni, ac a amlhaodd ei eiriau yn erbyn Duw.