Apostel 13
Reimer 2001
13 Nu weare doa enn dee Jemeent dee enn Antiochean wea jewesse Profeete en Leara, beides Barnabas en Siemoon, [dee uk Naeaja jenant wea], en Lusias fonn Kjiereene, en Manahen dee en Steefbrooda wea to Rejieara Heroodus, en Saul.
2 Aus see daem Herr deende en fauste deede, saed dee Heilje Jeist: "Sonndat mie Barnabas en Saul ut fa dee oabeit wuatoo ekj an beroope ha."
3 Aus see donn jefaust en jebaet haude, en aeare Henj opp an jelajcht haude, leete see an gone.
4 En soo, fonn daem Heilje Jeist jeschekjt, jinje see no Selusia, en fonn doa opp en Schep no Tsiepern.
5 En aus see en Salamis weare, praedjde see Gott sien Wuat enn dee Jude aeare Sienagooge. See haude uk Jehaun aus aea Deena.
6 See reisde derch daut Insel en kjeeme bott Pafos, wua see en Tsaubara, en Judsche faulscha Profeet funje, daem sien Nome Bar-Jesus wea.
7 Disa wea met Sergius Paulus, en festendja Maun, dee doa Rejeara wea. Dee roopt Barnabas en Saul, en wull jearen Gott sien Wuat heare.
8 Oba Eelimas dee faulscha Profeet [fedolmatscht es daut sien Nome], fesocht daem Rejeara fom Gloowe wajch to steare.
9 Oba Saul, daem see uk Paul nande, foll fom Heilje Jeist, kjikjt am niel aun en saed: "O du foll aulet Lest, en Schwindlarie, du Deewelskjint, en Fient aun aulet Jerachtichkjeit, woascht du niemols oppheare daem Herr siene rajchte Waeaj to fedreihe?
11 En nu kjikj! daem Herr siene Haunt es aewa die, en du woascht fa ne Tiet blint senne en de Sonn nich seene kjenne." En Platslich foll en Naewel opp am, en ne Diestaness, en hee jinkj rom en socht waem am bie de Haunt to leide.
12 Aus dee Rejeara sach waut paseat wea, jleewd hee, en wea erstaunt aewa daem Herr siene Lea.
13 Paul en dee, dee met am weare feleete Pafos en kjeeme no Perga enn Pamfilean; en Jehaun feleet an doa en jinkj trig no Jerusalem.
14 See reisde derch Perga en kjeeme no Antiochean enn Pisidean, en jinje doa enne Sienagoog enenn aum Saubat en sade sikj dol.
15 En aus daut Jesats en dee Profeete eascht jelaest weare, schekjte dee Faeastone fonne Sienagoog no an, en saede: "Mana, Breeda, wan jie en Femonunkswuat ha fa daut Follkj, dan sajcht".
16 En Paul stunnt opp en winkt met de Haunt, en saed: "Mana, Iesraeliete, dee Gott ferchte, horcht!
17 Dit Follkj Iesrael aea Gott waeld onnse Fodasch, en femead daut Follkj aus see Framde weare enn Ejipte, en brocht an fonn doa rut met en oppjehowne Oarm,
18 en fedruach an fa featich Yoa enne Wiltnes,
19 en aus hee saewen Felkja enn Kanaan fetilcht haud, jeef hee an en Oawgoot en aea Launt.
20 - daut neem onnjefaea feeha hundat feftich Yoa. No daem jeef hee Rechta bott Samuel, en Profeet.
21 En fonn donn aun fruage see no en Kjeenich, en Gott jeef an fa featich Yoa Saul, daem Kis sien Saen, en Maun ut Benjamien sien Staum.
22 No daem daut hee am utem Wajch neem, recht hee Doft opp, daem Jese sien Saen, Kjeenich to senne, fonn daem hee uk Zeichnes jeef, en saed: 'Ekj ha Doft, daem Jese sien Saen jefunge, dee en Maun es no mien Hoat, dee mien gaunse Wele doone woat.'
23 Fonn dis maun haft Gott, so aus hee fesproake haud, Iesrael en Heilant jebrocht - Jesus:
24 no daem daut Jehaun jepraedicht haud eeha hee kjeem, ne Taufe fonn Buesse to daut gaunse Follkj Iesrael.
25 Nu aus Jehaun siene Oabeit foadich wea, saed hee: 'Waut denk jie sie ekj? Ekj sie nich Dee. Oba kjikjt! no mie kjemt eena daem siene Schooleesta ekj nich weat sie optoleese.'
26 Mana, Breeda, Kjinja ut Obraum siene Famielje, en dee mank junt dee Gott ferchte, onns es dit Wuat de Radunk jeschekjt worde.
27 Dan dee enn Jerusalem wone, en aeare Harscha, dee disem nich kjande, uk nich waut dee Profeete jesajcht haude dee jieda Saubat faeajelaest woare, ha daut erfelt,
28 en wan see uk kjeene Uasoak funge tom Doot, fruage see Pielatus doch daut hee sull ommjebrocht woare.
29 En aus see aules jedone haude waut fonn am jeschraewe wea, neeme see am fom Kjriets en laede am enn en Grauf.
30 - oba Gott wuak am opp fom Doot;
31 en aewa fael Doag leet hee sikj seene fonn daen dee met am kjeeme fonn Galilaea no Jerusalem, dee nu siene Zeig sent to daut Follkj.
32 En wie praedje junt nu daut waut dee Fodasch fesproake wea, en jekome es,
33 daut Gott dit erfelt haft aun onns, aeare Kjinja, enn daem daut hee Jesus fom Doot oppwuak, so aus uk em tweede Psalm jeschraewe steit: 'Du best mien Saen, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde.'
34 En daut hee am fom Doot oppjewakjt haft, neimols meeha trig to Fewaesunk to gone, sajcht hee soo: 'Ekj woa junt Doft siene sechre, heilje Dinge jaewe'.
35 Doaromm sajcht hee enn noch ne aundra Staed: 'Du woascht dien Heilje nich dee Fewaesunk seene lote'.
36 Dan Doft, no daem daut hee sien Jeschlacht no Gott sien Wele jedeent haud, storf, en wort mank siene Fodasch jelajcht, en sach Fewaesunk;
37 oba daem, daen Gott oppwuak fom Doot, sach nich dee Fewaesunk.
38 Doarom sel jie weete, Mana en Breeda, daut derch dis Maun es junt dee Sinde Fejaewunk jepraedicht, en fonn aul daut jerajcht jemoakt waut Mooses sien Jesats nich kunn.
39 Derch dis Maun es en jieda Jerajcht jemoakt dee jleeft.
40 Doaromm seet junt faea daut daut nich opp junt kjemt waut dee Profeete jesajcht ha:
41 'Kjikjt! jie Spata, en fawunndat junt en komt omm, dan ekj woa ne Oabeit enn june Doag doone, ne Oabeit dee jie nich jleewe woare wan waea junt daut uk kloa utlajcht.'"
42 En aus see rut jinje, prachada see an aum naeakjste Saubat wada daut Wuat to praedje.
43 En aus dee Fesaumlunk uteneen jegone wea, foljde en deel fonn dee Jude en aundre Metjude Paul en Barnabas, dee to an raede en spruake an Moot too enn Gott siene Jnod to bliewe.
44 Aum naeakjste Saubat kjeem meist dee gaunse Staut toop Gott sien Wuat to heare.
45 Oba aus dee Jude daut grootet Follkj sage, weare see seeha aufjenstich, en raede jaeajen daut waut Paul en Barnabas saede, en lastade.
45 En Paul en Barnabas raede brow en saede: "Daut wea nootwandich daut daut Gotteswuat eascht to junt jeraet sull woare; oba wiel jie daut fonn junt wajch steete, en achte junt selfst nich weat daut eewjet Laewe to ha, kjikjt! wie gone no dee Heide.
47 Dan soo haft de Herr onns befole: 'Ekj ha die fa en Licht to dee Heide jestalt - ne Radunk bott de Enj fonne Welt'."
48 Aus dee Heide daut heade weare see froo en feharlichte daem Herr sien Wuat, en soo fael aus tom eewjet Laewe bestemt weare, kjeeme tom Gloowe.
49 En Gott sien Wuat spreed derch dee gaunse Ommjaeajent.
50 Oba dee Jude raeajde faeanaemste en aundajchtje Fruehes en dee Hauptmana enne Staut, en stalde fefoljunk aun jaeajen Paul en Barnabas, en juage an rut fonn aeare ommjaeajent.
51 Oba see schedade daut Stoff fonn aeare Feet en kjeeme no Iekoonean,
52 en dee Jinja weare froo en foll Heilje Jeist.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer