Enn dee Doag weare doa en groot deel Mensche toop jekome, en haude nusscht to aete, en hee roopt siene Jinja no sikj en saed to an:

"Mie jaumat daut aewa dit Follkj, dan dee sent hia nu aul dree Doag bie mie, en ha nusscht to aete;

en wan ekj an soo oone Aete nohuess gone lot, woare see hinjawaeajes feschmachte;" en walkje weare fonn en langet Enj auf.

Siene Jinja saede to am: "Fonn wua wudd irjent waea hia enne Wiltnes fa dise jenuach Broot kjriehe daut dee kunne Saut woare?"

Hee fruach an: "Woo fael Brood ha jie?" En see saede: "Saewen."

Hee befool daut daut Follkj sikj sull dol sate oppe Ead; en hee neem dee saewen Brood, dankt doafaea, bruak dee twei en jeef dee Jinje dee, daut see dee sulle utedeele, en see jeewe daut Follkj dee Brood.

See haude uk en poa Fesch, en hee saeajend dee, en saed dee sulle de Mensche uk jejaeft woare.

En aule aute, en worde saut, en see hoowe dee Broke opp dee aewajeblaewe weare, en kjreaje saewen Kjarw foll.

Doa weare bie feeha Dusent Mensche. Donn leet hee daen gone.

Read full chapter